Αν εξετάσει κάποιος επιφανειακά τις δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας το τελευταίο διάστημα, θα συμπεράνει φυσικά ότι ο δικομματισμός πνέει τα λοίσθια, τα κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης δεν καρπούνται τα οφέλη αυτής της κρίσης και η αδιευκρίνιστη ψήφος έχει πιάσει οροφή!
Αν προχωρήσει ωστόσο σε μια βαθύτερη έρευνα στα ποιοτικά χαρακτηριστικά αυτών των μετρήσεων, θα δει ότι η ωριμότητα των πολιτών ξεπερνάει κατά πολύ τον βαρετό και ανούσιο πολιτικό λόγο, που συνεχίζουν να εκφέρουν οι κομματικοί σχηματισμοί, είτε λόγω του γεγονότος ότι η κρίση τους βρήκε απροετοίμαστους, είτε τα συνθήματα του παρελθόντος συνεχίζονται από κεκτημένη ταχύτητα.
Τι αποκαλύπτει λοιπόν μια πιο προσεκτική εξέταση; Την ώρα που οι σειρήνες του λαϊκισμού και της ανευθυνότητας γίνονται παπαγαλάκια των αγορών κατατρομοκρατώντας τους πολίτες, προσπαθώντας να δημιουργήσουν μέτωπα σε κάθε επιχειρούμενη αλλαγή μιλώντας για ξεπουλήματα και μειοδοσίες αυτοί όχι μόνο δεν συμφωνούν αλλά επιμένουν σε συντριπτικά ποσοστά να μη θέλουν εκλογές και να ζητούν επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων. Και φυσικά μιλάμε για τα μεγαλύτερα στρώματα της κοινωνίας, τα οποία παρά το ότι ευθύνονται λιγότερο από την ιθύνουσα πολιτικοεπιχειρηματική τάξη που είχε και την πίτα και το μαχαίρι, επωμίζονται το μεγαλύτερο κομμάτι του κόστους της κρίσης.
Αποκαλυπτικά είναι και τα αποτελέσματα της έρευνας της Public Issue που αφορά τις αποκρατικοποιήσεις αλλά και τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων. Οι απαντήσεις αποτελούν κόλαφο για εκείνους που εξακολουθούν να επιμένουν να «χαϊδεύουν αυτιά», την στιγμή που η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών έχει αντιληφθεί και το μέγεθος του προβλήματος, αλλά κυρίως την υπερπροσπάθεια που πρέπει να καταβληθεί για να μην ξαναζήσει η χώρα τέτοια περιπέτεια. Περισσότεροι από τα τρία τέταρτα των ερωτηθέντων τάσσεται υπέρ των μετοχοποιήσεων και των αποκρατικοποιήσεων δημοσίων οργανισμών, αλλά και κάτι παραπάνω απ’ τους μισούς θεωρούν ότι πρέπει να επανεξεταστεί η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων.
Το κλίμα που διαμορφώνεται στην κοινωνία, είναι αφ’ ενός η σταδιακή απομόνωση των λαϊκιστών «εθνοσωτήρων» και αφ’ ετέρου η σαφής πίεση προς την παλινωδούσα κυβέρνηση να προχωρήσει αποφασιστικά, προς την αντιπολίτευση να σοβαρευτεί και προς τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που απειλούν «να κατεβάσουν τους διακόπτες» πορευόμενες με όρους παρελθόντος, ότι το πάρτι τέλειωσε και γι’ αυτούς.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
