του ΝΙΚΟΛΑ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ
Με την απεργία των «τριακοσίων» να συνεχίζεται και με δεδομένο το γενικότερο πολιτικό κλίμα αναβρασμού που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία, το Υπουργείο προστασίας του πολίτη φαίνεται να συνεχίζει απερίσπαστο την εφαρμογή της «κρυφής» του ατζέντας για το μεταναστευτικό.
Ιδιαίτερα σε ότι αφοράστην λεγόμενη «πολιτική διαχείρισης των συνόρων».
Πρώτη προτεραιότητα της νέας ηγεσίας του υπουργείου δεν είναι άλλη από την «ανακοπή των μεταναστευτικών ροών», όπως συνηθίζεται να λέγεται στην διπλωματική γλώσσα η δημιουργία εμποδίων στην διέλευση ανθρώπων στα εξωτερικά σύνορα της χώρας.
Εκτός από την δημιουργία του «φράχτη αποτροπής μεταναστών» το υπουργείο σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση προωθεί μια σειρά κατασταλτικών μέτρων στα σύνορα με την Τουρκία, τα οποία έχουν ως στόχο την «φρουριοποίηση» τους, στο πλαίσιο της μείωσης των εισόδων μεταναστών στην χώρα.
Η ατζέντα αυτών των μέτρων αφορά πολλά επιμέρους τεχνικά ζητήματα και συνδιαμορφώνεται από την πολιτικο-διοικητική ηγεσία του υπουργείου και από διαφορετικά κλιμάκια της Ευρωπαϊκής Ένωσης। Συγκεκριμένα, φαίνεται να υπάρχει μια άτυπη κατανομή αρμοδιοτήτων σε ότι αφορά το ζήτημα της «διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών», ανάμεσα στην Frontex η οποία προτείνει στην κυβέρνηση μεθόδους φυσικής αποτροπής της διέλευσης μεταναστών από τα σύνορα (ο φράχτης και το πλωτό κέντρο κράτησης είναι μερικά από αυτά) και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία συνεπεξεργάζεται με την κυβέρνηση (και χρηματοδοτεί) δέσμη μέτρων σχετικά με την δημιουργία νέων χώρων κράτησης και την εφαρμογή της πολιτικής ασύλου στα σύνορα.
Στο πλαίσιο αυτό, αναμένεται η δημιουργία νέων φυλακών για μετανάστες ή «Κέντρων Πρώτης Υποδοχής», όπως αναφέρονται στις διάφορες τροπολογίες που προωθεί το υπουργείο, τα περισσότερα εκ των οποίων θα βρίσκονται στον νομό Έβρου। Σήμερα τα κέντρα κράτησης στην περιοχή «φιλοξενούν» περίπου 1000 άτομα σε περιόδους πίεσης. Αναμένεται ο αριθμός τους να τετραπλασιαστεί. Για την δημιουργία των νέων αυτών φυλακών η Ευρωπαϊκή Ένωση θα διαθέσει το 75% του συνολικού απαιτούμενου ποσού και το ελληνικό δημόσιο το υπόλοιπο 25%.
Η παρουσία της Frontex επίσης αναμένεται να μονιμοποιηθεί και να ενισχυθεί στην περιοχή του Έβρου। Ο φράχτης αποτροπής, στα πρότυπα του αντίστοιχου ισπανικού στην πόλη της Melilla, αποτελεί την βασική «επένδυση» του ελληνικού δημοσίου στην περιοχή της Ορεστιάδας για την επόμενη δεκαετία. Με κόστος κατασκευής και συντήρησης που θα υπερβαίνει τα 100 εκατομμύρια ευρώ (τόσο περίπου κόστισε και στο ισπανικό δημόσιο), ο φράχτης θα αποτελεί την υλοποίηση των οραμάτων της κυβέρνησης για την περιφερειακή ανάπτυξη, από την στιγμή που «λεφτά υπάρχουν»! Συζητιέται επίσης η αγορά πλωτού κέντρου κράτησης από την Ολλανδία, το οποίο ενδέχεται να σταθμεύσει στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης (αν και η τοπική κοινωνία αντιδρά), ώστε να είναι ακόμα πιο εύκολη η αποτροπή όσων θέλουν να το προσεγγίσουν για να καταγράψουν τις συνθήκες κράτησης.
Σε ότι αφορά την διαδικασία ασύλου στα σύνορα τέλος, ήδη εφαρμόζεται το λεγόμενο «τεστ αλήθειας»। Πρακτικά η διαδικασία αυτή προβλέπει συνέντευξη με κρατικούς υπαλλήλους, οι οποίοι με επιθετικές ανακριτικές μεθόδους προσπαθούν να οδηγήσουν τους αιτούντες άσυλο σε αντιφάσεις ώστε να τεκμηριωθεί το «καταχρηστικό» της αίτησής τους.
Από όλα τα παραπάνω καθίσταται λοιπόν σαφές ότι η ελληνική κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν «φείδονται πόρων» για κατασταλτικές πρακτικές σε ότι αφορά την μετανάστευση ενώ για παράδειγμα την ίδια στιγμή, οι επιστήμονες που εργάζονται στα ελάχιστα κέντρα υποδοχής ασυνόδευτων ανηλίκων που υπάρχουν στην χώρα παραμένουν απλήρωτοι για μήνες. Με την κατασταλτική λογική αυτή συμπορεύονται και τα κυρίαρχα ΜΜΕ της χώρας, τα οποία αναμασούν συνεχώς επιθετικές ρητορικές προς τους μετανάστες, διαμορφώνοντας έτσι ένα κλίμα υστερίας και πανικού στην κοινή γνώμη. Η δική μας τοποθέτηση σε όλα αυτά είναι απλή. Κανένας μετανάστης δεν ευθύνεται για την κατάντια της χώρας, ούτε για την κακοδιαχείριση και τα ελλείμματα. Η κοινωνία μας πρέπει να επενδύσει στην ενσωμάτωση των ανθρώπων και όχι στην φυλάκισή τους. Τόσα χρόνια καταστέλλουμε, με τα αποτελέσματα που όλοι βλέπουμε. Ας δοκιμάσουμε να υποδεχτούμε…