Ο Ανδρέας Λοβέρδος δείχνει να βρήκε λύση που ουδείς εκ των προκατόχων υπουργών Υγείας είχε εντοπίσει ή απλά δεν τόλμησε να αναδείξει. Ονομάζεται πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και ως νέος θεσμός φιλοδοξεί να αποτελέσει τη βάση για τη μεταρρύθμιση στο κλάδο της Υγείας στη χώρα.
Το πρόβλημα είναι γνωστό σε όλους. Στοιχειωδώς αξιοπρεπείς υπηρεσίες υγείας η Ελλάδα δεν διαθέτει. Οι απλοί πολίτες υπόκεινται σε διαρκή ταλαιπωρία και εξευτελισμό που συναντάται μόνο σε τριτοκοσμικές χώρες. Η εικόνα αυτή έπρεπε να αλλάξει. Ο Ανδρέας Λοβέρδος σκέφτηκε το αυτονόητο. Καμία μεταρρύθμιση δεν θα προχωρούσε αν η κοινωνία δεν ήταν η πρώτη που θα αισθανόταν το αποτέλεσμα της μεταρρύθμισης. Αν λοιπόν έλυνε το πρόβλημα της ταλαιπωρίας χιλιάδων ασθενών με απλά περιστατικά, θα κέρδιζε ισχυρή πολιτική νομιμοποίηση να προχωρήσει στη βελτίωση των υπηρεσιών δημόσιας υγείας που παραδόξως “προσφέρονται” με δυσανάλογο κόστος στους Έλληνες φορολογούμενους.
Ο ίδιος κι οι συνεργάτες του υποστηρίζουν πως από σήμερα, οι ουρές ασφαλισμένων δεν θα υπάρχουν. Στο εξής, λένε, “ουρές θα έχουν μόνο τα τετράποδα”! Αν όντως συμβεί κάτι τέτοιο, ο Ανδρέας Λοβέρδος θα έχει πετύχει. Όχι μόνο σαν υπουργός, αλλά και ως φιλόδοξος πολιτικός που τον απασχολεί το πολιτικό του μέλλον. Αν δηλαδή το νομοσχέδιο εξασφαλίσει πράγματι στους ασφαλισμένους καλύτερες υπηρεσίες υγείας και φροντίδας, τότε ο αριθμός των ψηφοφόρων του όχι μόνο θα διατηρηθεί, αλλά θα αυξηθεί.
Διότι σε μια τέτοια περίπτωση ο Ανδρέας Λοβέρδος δεν θα έχει κερδίσει μόνο τη εύνοια των ασφαλισμένων. Θα κερδίσει και την εύνοια της πληθώρας των γιατρών (νέων στην πλειονότητα τους) που μέχρι σήμερα βρίσκονταν “εκτός παιχνιδιού” καθώς δεν είναι συμβεβλημένοι με ένα ή με περισσότερα εκ των μεγάλων ασφαλιστικών ταμείων που εκ των πραγμάτων εξασφαλίζουν “σίγουρη πελατεία”.
Ανοίγοντας το παιχνίδι σε 25.000 γιατρούς που θα μετάσχουν στον Ενιαίο Φορέα Παροχής Υγείας, ο Ανδρέας Λοβέρδος και τους “εκτός συστήματος” γιατρούς διευκολύνει και τις ουρές καταργεί. Με ένα σπάρο δυο τρυγόνια. Ή ακριβέστερα, ο υπουργός είδε το δάσος και δεν έμεινε πίσω απ’ το δέντρο, όπως οι προκάτοχοί του.
Και το δέντρο εν προκειμένω ήταν όλοι εκείνοι οι συμβεβλημένοι γιατροί που εξασφάλιζαν διαχρονικά πολυάριθμη πελατεία και κατ’ επέκταση υψηλές αποδοχές. Προφανώς όλοι αυτοί και πολυάριθμοι είναι και οικονομικά ισχυροί και συνδικαλιστικά οργανωμένοι για να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους. Ήταν κάτι που φάνηκε τις προηγούμενες μέρες.
Όμως, ο Ανδρέας Λοβέρδος δεν υπαναχώρησε, καθώς πιστεύει πως η λύση που έδωσε ευνοεί αρκετά περισσότερους απ’ όσους, λίγους και μέχρι πρότινος ευνοημένους φάνηκε να ενοχλεί.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
