Με αφορμή το ΠΔ που προωθεί το Υπουργείο Παιδείας για τις μεταθέσεις των υπεράριθμων εκπαιδευτικών, οι φορείς της «ανανέωσης» και της άρνησης στη χώρα υποκινούν την διάλυση των πανελληνίων εξετάσεων. Ένα ζήτημα που προκύπτει είναι ότι κατηγορείται η Κυβέρνηση για την επιλογή του χρόνου που προωθεί το συγκεκριμένο ΠΔ.
Πολιτικός εκβιασμός και «ευτελισμός των εκπαιδευτικών» θα ήταν αν το ΥΠΑΙΘΠΑ νομοθετούσε «για να τους πιάσει στον ύπνο» τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο, την αύξηση των ωρών διδασκαλίας από 21 σε 23, καθώς και τις αναγκαστικές μεταθέσεις των υπεραρίθμων.
Στην πραγματικότητα το Π.Δ. «των αναγκαστικών μεταθέσεων των υπεράριθμων εκπαιδευτικών» ορίζει μόνο τη διαδικασία και τα κριτήρια υποχρεωτικής μετάθεσης (δύναται υποχρεωτικά να μετατεθεί καθηγητής υπεράριθμος, που διδάσκει λιγότερο από 12 ώρες εβδομαδιαίως και εφόσον η προϋπηρεσία του είναι μικρότερη από 12 χρόνια), ενώ η νομοθετική ρύθμιση για τις αναγκαστικές μεταθέσεις έχει ψηφιστεί από το Νοέμβριο του 2012. Η όψιμη διαφωνία κάποιων είναι δολίως προσχηματική, αν αναλογιστούμε, ότι πέραν αυτού, από το 2010 έχει νομοθετηθεί η υποχρεωτική απόσπαση και μάλιστα χωρίς κριτήρια.
Κάθε χρόνο, ο προγραμματισμός τοποθέτησης σε σχολικές μονάδες του διδακτικού προσωπικού ξεκινά από τον Απρίλιο της προηγούμενης χρονιάς και ολοκληρώνεται με την έναρξή της, το Σεπτέμβριο. Όμως, για να γίνει ο προγραμματισμός (δηλαδή οι μεταθέσεις, οι διορισμοί, οι αποσπάσεις) πρέπει πρώτα να έχουν υπολογιστεί οι ανάγκες σε διδακτικές ώρες, γεγονός που διαφοροποιείται ριζικά με την αύξηση της εβδομαδιαίας απασχόλησής τους κατά δύο ώρες. Άρα έπρεπε εντός του Απριλίου να νομοθετηθεί η αύξηση των δύο ωρών, ώστε να προκύψουν οι ανάγκες ανά σχολείο και να ακολουθήσουν οι τοποθετήσεις του προσωπικού.
Οι υποχρεωτικές μεταθέσεις των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αφορούν τους υπεράριθμους εκπαιδευτικούς (αυτούς δηλαδή που περισσεύουν) οι οποίοι δεν έχουν συμπληρώσει 12 χρόνια προϋπηρεσίας, και αποδεδειγμένα εργάζονται λιγότερο από 12 ώρες εβδομαδιαίως.
Το Π.Δ. διασφαλίζει ότι, από αυτούς τους υπεράριθμους – δυνητικά και με προτεραιότητα – οι έχοντες μικρότεροι προϋπηρεσία και ιδίως οι άγαμοι, (με το λιγότερο οικογενειακό & προσωπικό κόστος) μπορούν σε μια από τις 3 περιοχές που οι ίδιοι, εφόσον κριθούν υπεράριθμοι, δηλώσουν να μετατεθούν υποχρεωτικά και να εξαιρεθούν από πιθανή μετακίνηση για τα επόμενα 5 χρόνια.
Μόνο τη σχολική χρονιά 2012-2013, 5.500 εκπαιδευτικοί σε όλη τη χώρα εργάστηκαν λιγότερο από 12 ώρες την εβδομάδα, την ίδια ώρα που 300.000.000 ευρώ από το υστέρημα του Έλληνα φορολογούμενου δαπανήθηκαν για την πρόσληψη συμβασιούχων αναπληρωτών για την κάλυψη των κενών στο διπλανό Δήμο ή Νομό, από αυτό των υπεραρίθμων.
Όσον αφορά στους αναπληρωτές καθηγητές, έχει προκαταβολικά ληφθεί μέριμνα για την απασχόλησή τους τη νέα σχολική χρονιά και συγκεκριμένα 8.500 αναπληρωτών 10μηνης διάρκειας τη σχολική χρονιά 2013-2014, σε καινοτόμες και χρηματοδοτούμενες δράσεις από το ΕΣΠΑ.
Οι τακτικισμοί από πλευράς όλων αυτών που αρνούνται την οποιαδήποτε αλλαγή, προσχηματικά και για μικροκομματικούς σκοπούς, το μόνο που συνεισφέρουν είναι να διαμορφώνουν ένα περιβάλλον απειλών προς την κοινωνία και αγωνίας προς τους δοκιμαζόμενους μαθητές.
Είναι ξεκάθαρο πλέον, προς όλη την κοινωνία ότι δεν είναι «ανανέωση», η άρνηση του αυτονόητου, της εξοικονόμησης πόρων των φορολογουμένων μέσω της ορθής κατανομής του προσωπικού. Είναι θέμα κοινής λογικής ότι, σε αυτή τη δύσκολη οικονομική συγκυρία αποτελεί ζωτικής σημασίας προϋπόθεση, η ορθολογική διαχείριση του ανθρωπίνου δυναμικού.
Δεν μπορούν να παρουσιάζονται ως ανανεωτές αυτοί που υποκινούν κινητοποιήσεις και δυναμιτίζουν το κλίμα σε βάρος των μαθητών. Στον ΣΥΡΙΖΑ διαπιστώνεται έλλειμμα σοβαρότητας και υπευθυνότητας. Η κατάσταση είναι κρίσιμη και πρέπει όλοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, πολύ περισσότερο η αξιωματική αντιπολίτευση.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
