του ΛΟΥΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ
Δάνεια, χρέη, μειωμένα εισοδήματα, ανεργία, φτώχεια, ανασφάλεια και αγωνία, ζώνουν ασφυκτικά από το λαιμό κράτος και πολίτες. Οι δανειστές θέτουν σκληρούς κανόνες και τσαλακώνουν ανελέητα την εικόνα της Ελλάδας σ’ ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο.
Μοιάζει η χώρα μας με καράβι που θαλασσοδέρνεται στα άγρια κύματα της αγοράς. Οι κυβερνήτες αγωνίζονται να μας «σώσουν» από το ναυάγιο. Το πλήρωμα συσκέπτεται και σχεδιάζει και ξανασχεδιάζει όπως φυσάει ο άνεμος των δανειστών και των γνωστών οικονομικών κέντρων.
Για τους επιβάτες, τους πολίτες έχουν ανοίξει οι «ασκοί του Αιόλου». Το βουητό από τους επιβάτες στο κατάστρωμα και των πολιτών στις πλατείες χάνεται στους τέσσερις ορίζοντες. Στην ευρωζώνη, τρομαγμένοι, προσπαθούν να φανούν ψύχραιμοι. Φορτώνουν τη χώρα με νέα δάνεια και φροντίζουν να αποσιωπηθεί το επικίνδυνο βουητό των λαών. Μάταια οι μανούβρες και οι χειρισμοί της εξουσίας. Οι κραυγές, τα συνθήματα, η οργή, οι βρισιές και το μίσος, μεταδίδονται ως ιός σε όλες τις πρωτεύουσες της Ε.Ε.
Κραυγές ακούγονται παντού για τους σκληρούς κανόνες που επιβάλλουν οι δανειστές και αλλάζουν τους όρους και τις συνθήκες ζωής των πολλών, των πολιτών. Η Ε.Ε. από ένωση κρατών και λαών μετατρέπεται σε ένωση δανειστών και οφειλετών.
Βρισιές «συλλήβδην» χωρίς διακρίσεις για όσους άσκησαν δημόσια εξουσία και έφθασαν τη χώρα στα έσχατα στο κόκκινο της πτώχευσης και τραυμάτισαν ανεπανόρθωτα την αξιοπρέπεια ενός λαού.
Οργή και μίσος, για όσους συνεχίζουν να λένε ψέματα για την πορεία του τόπου στο μέλλον, για όσους συνεχίζουν τις οβιδιακές μεταμορφώσεις και σαν χαμαιλέοντες προσαρμόζονται σε κάθε περιβάλλον. Η απόσταση ανάμεσα στα προεκλογικά λόγια και στις κυβερνητικές πράξεις, αποτελεί ένα αγεφύρωτο χάσμα.
Αυτός ο λαός έχει περάσει δια «πυρρός και σιδήρου», για να αποκτήσει την ανεξαρτησία του και να στεριώσει τη δημοκρατία του. Παρά τα τραύματά του (τις πληγές του) έκανε πολλές φορές θαύματα. Κόντρα στην «Ιερά Συμμαχία» απέκτησε την εθνική του ανεξαρτησία και σήμερα κόντρα στην Τριανδρία (Τρόικα), προσδοκά να αποκτήσει και πάλι την Αξιοπρέπεια και την Εθνική Κυριαρχία.
Αυτός ο λαός είναι πλούσιος στα πάθη και τα συναισθήματα. Βρίσκεται ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση. Είναι αυτό που λέμε το ελληνικό φιλότιμο. Φαίνεται πως αυτή η συγκυρία, με τα έκτακτα μέτρα, (τις πολιτικές λιτότητας, φορο- αρπακτικά μέτρα, σκληρή συγκυβέρνηση δανειστών κ.α.) πληγώνει του Έλληνα το φιλότιμο και ταυτόχρονα αδειάζει την τσέπη του και την περηφάνεια του.
Οι λέξεις αξιοπρέπεια, σεβασμός, αξιοκρατία, αλληλεγγύη, χάθηκαν από το προσκήνιο κι ας ορίζει το Σύνταγμα ότι: «Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου, αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας».
Συμπέρασμα: όταν οι αξίες και οι ιδέες που κοσμούν έναν πολιτισμό πέφτουν σε εκπτώσεις τότε η ηθική πτώχευση έχει συντελεστεί. Είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί. Και αν οι κυβερνώντες δεν αναστείλουν και δεν αποκαταστήσουν αυτή την ηθική πτώχευση, τότε το βουητό των επιβατών στο κατάστρωμα και των πολιτών στις πλατείες θα σαρώσει κυριολεκτικά από το προσκήνιο τους ανήμπορους της εξουσίας στο να σταθούν όρθιοι, να αναλάβουν τις ευθύνες τους και διαχειριστούν τις κρίσιμες καταστάσεις που βιώνει η χώρα και οι πολίτες.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
