Ονόματα διαδόχων του Κάρολου Παπούλια στην Προεδρία της Δημοκρατίας ακούγονται πλέον αρκετά. Και θα πληθύνουν με την πάροδο του χρόνου. Είναι λογικό! Ελλείψει κριτηρίων επιλογής, Πρόεδρο Δημοκρατίας μπορεί να προτείνει ο καθένας όποιον επιθυμεί. Το είδαμε άλλωστε να συμβαίνει αυτό τις προηγούμενες μέρες. Το βλέπουμε να συμβαίνει εντονότερα και σήμερα.
Κι όμως! Ενώ όλοι μιλούν για ονόματα, ουδείς θέτει θέμα πολιτικών κριτηρίων του πρώτου Πολίτη της χώρας. Με απλά λόγια, πως θέλουμε να είναι ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Τι να συμβολίζει (γιατί περισσότερο συμβολικός είναι ο ρόλος του);
Αν δε μιλήσουμε για τα κριτήρια επιλογής, Πρόεδρος μπορεί να προταθεί οποιοσδήποτε, καθώς, είναι πασιφανές πως η πλειονότητα των βουλευτών δεν θέλει να υπάρξει ασυμφωνία για το πρόσωπο και κατά συνέπεια πρόωρες εκλογές. Αυτό είναι όμως το θέμα; Μια (εξ)αναγκαστική συμφωνία; Ή μήπως ο τρόπος που μια τέτοια πολιτική συμφωνία θα σηματοδοτήσει τη νέα εποχή για τη χώρα που όλοι επικαλούνται, επειδή οι Έλληνες την προσμένουν;
[quote text_size=”small”]
Εδώ λοιπόν αρχίζουν τα δύσκολα! Διότι μια συζήτηση γύρω από τα πολιτικά κριτήρια επιλογής τού Προέδρου της Δημοκρατίας, προϋποθέτει, πάνω απ’ όλα, πολιτική συζήτηση και βέβαια, πολιτική συνεννόηση και συναίνεση. Κάτι που δεν είναι στην κουλτούρα στις περισσότερες ηγεσίες των πολιτικών κομμάτων…
[/quote]
Προϋποθέτει επίσης θεσμική συνείδηση. Διότι μπορεί το Σύνταγμα να προβλέπει διάλυση της Βουλής και πρόωρη προσφυγή στην κάλπη σε περίπτωση που δεν υπάρξει πλειοψηφία γύρω από το πρόσωπο του Προέδρου, πλην όμως ουδείς μπορεί να καταχράται την πρόνοια του νομοθέτη για κομματικές σκοπιμότητες. Πόσο μάλλον όταν η πρόθεση του ήταν ακριβώς να παρακινεί το πολιτικό σύστημα σε ένα μίνιμουμ πολιτικής συνεννόησης και συναίνεσης ως προς το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας που κατά τεκμήριο υπάρχει για να συμβολίζει, πάνω από όλα, την ενότητα του Έθνους.
Ιδού λοιπόν το πρόβλημα, αλλά και η ευκαιρία!
Ως ευκαιρία, η προεδρική εκλογή να γίνει το εφαλτήριο για την πολυπόθητη πολιτική συνεννόηση που έχει ανάγκη η χώρα. Κι αυτό είναι το μήνυμα υπέρβασης που οφείλουν να περάσουν στον ελληνικό λαό – καταρρίπτοντας όλα τα διχαστικά μηνύματα που διάφοροι, για ιδιοτελείς λόγους, διακινούν, διακινδυνεύοντας την, σαθρή ούτως ή άλλως, πολιτική σταθερότητα.
Ως πρόβλημα, η έλλειψη πολιτική συνεννόησης και συναίνεσης επιβαρύνει περαιτέρω την οικονομική πίεση στην κοινωνία και δημιουργεί συνθήκες πολιτικής οξύτητας που οδηγούν τη χώρα στην αβεβαιότητα της πιθανής ακυβερνησίας – αν τελικώς ο ΣΥΡΙΖΑ και μέρος της αντιπολίτευσης εμμείνουν στην απολύτως αρνητική και αδιάλλακτη στάση τους στο θέμα του Προέδρου Δημοκρατίας και προκαλέσουν πρόωρες εκλογές.
[quote text_size=”small”]
Όμως η κοινωνία δεν επιθυμεί την πολιτική αβεβαιότητα και η οικονομία δεν αντέχει την ακυβερνησία. Για αυτό οι πρόωρες εκλογές, και μόνο ως απλό ενδεχόμενο, προκαλούν ήδη παραλυτικά φαινόμενα, αποπροσανατολίζουν το δημόσιο διάλογο και παρεμποδίζουν την όποια δυνατότητα εθνικά συγκροτημένης διαπραγματευτικής στάσης έναντι των δανειστών για τη διευθέτηση του χρέους και το νέο αναπτυξιακό πρότυπο της χώρας. Για αυτό και οι πρόωρες εκλογές δεν είναι πολιτικά νομιμοποιημένες.
[/quote]
Κατά συνέπεια όποιος πολιτικός φορέας ή/και πρόσωπο συμβάλει με τη στάση του σε μια τέτοια εξέλιξη θα φέρει και το βάρος της πολιτικής και ιστορικής. Αντιθέτως, όποιος εκ των πολιτικών πρωταγωνιστών αναλάβει την πρωτοβουλία να θέσει θέμα πολιτικών κριτηρίων επιλογής/εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας, θα πιστωθεί και την ισχυρή πολιτική βούληση η χώρα να βαδίσει στο μέλλον, όχι μέσα από όλα εκείνα που διχάζουν τους Έλληνες, αλλά από τα πολλά που μπορούν να τους ενώσουν…
Το άρθρο δημοσιεύεται και στην ΕΣΤΙΑ
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
