Σήμερα, που το καπιταλιστικό σύστημα αντιμετωπίζει μεγάλη κρίση, η σοσιαλδημοκρατία φαίνεται πως πιέζεται να λαμβάνει «δεξιά» μέτρα.
Ο φιλελευθερισμός παραμένει έρμαιο της ιδέας του κρατικά ελεγχόμενου και «ρυθμιζόμενου» καπιταλισμού, η «αριστερά» εξακολουθεί να είναι δέσμια του κρατικού μονοπωλίου, ενώ η «άκρα δεξιά» αναδιοργανώνεται επιδεικνύοντας έναν επιδέξιο λαϊκισμό.
Η ελληνική κοινωνία συνήθισε τα τελευταία χρόνια στην ευκολία και στην καλοπέραση με «δανεικά». Αδιαμφισβήτητα, οι έλληνες πολίτες την τελευταία 30ετία έζησαν καλά, πιο άνετα από όσο τους επέτρεπαν τα οικονομικά τους. Παράλληλα, η χώρα διασφάλισε και θωράκισε τη δημοκρατία, κατάργησε το φακέλωμα, προάσπισε το κοινωνικό κράτος, επανέφερε την αξιοπρέπεια στον κόσμο της εργασίας, στήριξε τον αγρότη, έδωσε ευκαιρίες στους μη προνομιούχους, διαμόρφωσε μεσαία τάξη, επένδυσε στην παιδεία, οραματίστηκε και επιδίωξε την κοινωνική δικαιοσύνη, εισήλθε στη σταθεροποιητική ζώνη του Ευρώ, συνέβαλε αποφασιστικά στην ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., πραγματοποίησε λαμπρούς Ολυμπιακούς Αγώνες, δημιούργησε υποδομές για μια καλύτερη ζωή των ελλήνων πολιτών… Το αίτημα της γενιάς του Πολυτεχνείου για «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» φάνηκε να πραγματοποιείται!
Αδιαμφισβήτητα όλα τα παραπάνω αποτέλεσαν κοινωνική απαίτηση, συνέβησαν με ευρεία λαϊκή συναίνεση. Ωστόσο, το μοντέλο της οικονομικής ανάπτυξης, όπως εξελίχθηκε για τη χώρα μας από τη Μεταπολίτευση και εξής, παρουσίασε σοβαρά προβλήματα. Στη διαδρομή αυτή την περίοδο δημιούργησαμε ένα χρέος, που με τα διαρκώς αυξανόμενα ελλείμματα επιτρέψαμε να γιγαντωθεί. Πιστεύει κανείς σήμερα ότι μια τέτοια τακτική δανεισμού και προνομιακής μεταχείρισης των κοινωνικών ομάδων με ταυτόχρονη ανοχή στη συνδικαλιστική περιχαράκωση και με αδιαφορία για τη γενικότερη αρνητική πορεία της ελληνικής οικονομίας θα μπορούσε να συνεχιστεί χωρίς συνέπειες; Όχι βέβαια! Η τακτική όμως της καταγγελίας και της μονομερούς αντιμετώπισης δεν συμβάλλει στην επίλυση των προβλημάτων της χώρας.
Οφείλουμε σήμερα να προβληματιστούμε περισσότερο, να σκεφτούμε πού βαδίζουμε, τι θέλουμε, ποιοι επιθυμούμε να είμαστε, τι ρόλο πρέπει να διαδραματίζει μελλοντικά η Ελλάδα στον παγκόσμιο χάρτη. Θέλουμε να διατηρήσουμε την ανοδική μας πορεία στηριζόμενοι σε σταθερές πια βάσεις και όχι σε πήλινα πόδια ή προτιμούμε να επιστρέψουμε 30-40 χρόνια πίσω, με όλες τις συνέπειες μιας τέτοιας οπισθοδρόμησης; Αναλογίζονται κάποιοι τι θα σήμαινε σήμερα η απομάκρυνσή μας από την Ε.Ε. και την Ευρωζώνη;
Η ελληνική κοινωνία δείχνει ακόμα να μην έχει ενηλικιωθεί, εξακολουθεί να ψάχνει για πατερναλιστικές φιγούρες και φαίνεται να μη δρα και τόσο υπεύθυνα. Ο κόσμος σήμερα αλλάζει με ταχύτατους ρυθμούς, νέες οικονομικές υπερδυνάμεις αναδύονται και νέες ευκαιρίες παρουσιάζονται. Νέες γεω-στρατηγικές ανακατατάξεις σημειώνονται και ταυτόχρονα μικρές ή μεγάλες τεχνολογικές επαναστάσεις έχουν άμεσες επιπτώσεις στις κοινωνίες και στον κόσμο ολόκληρο. Τίθενται νέες προκλήσεις. Πώς λοιπόν τα αντιμετωπίζουμε όλα αυτά; Τι θέση παίρνουμε; Μπορούμε να αδρανούμε; Μπορούμε να κωφεύουμε; Φταίνε άραγε μόνο οι πολιτικές ηγεσίες για τα δεινά μας; Ή μήπως η δική μας στάση, η στάση μας ως ενεργών και υπεύθυνων πολιτών δεν είναι και τόσο εμφανής σήμερα; Μήπως έχουμε επαναπαυθεί απολαμβάνοντας τα οφέλη κάποιας προηγούμενης περιόδου και κάποιας άλλης γενιάς;
Στείρα άρνηση και έλλειψη δημιουργικών προτάσεων υποδηλώνει συντηρητισμό. Μα οι συνθήκες μάς θέτουν προ των ευθυνών μας, μάς αναγκάζουν να ωριμάσουμε και να κρατήσουμε υπεύθυνη στάση. Είναι εθνικό χρέος να σταθούμε στα πόδια μας και εμείς η νέα γενιά.
Ας είμαστε ρεαλιστές, μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Αλλαγές δεν συντελούνται χωρίς κόπο, χωρίς όραμα και σχέδιο. Δεν υπάρχουν κατακτήσεις χωρίς οργανωμένη, συντονισμένη προσπάθεια. Είναι επιτακτική ανάγκη να παλέψουμε, ώστε να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί, πιο παραγωγικοί, καλύτεροι! Οι καιροί το επιβάλλουν.
Οφείλουμε να δράσουμε με σύνεση, με συγκεκριμένους στόχους, όπως:
1. Την αποκατάσταση της αξιοπιστίας της χώρας μηδενίζοντας τα ελλείμματα και αποφεύγοντας τις κακές πρακτικές του παρελθόντος
2. Τη δημιουργία αναπτυξιακής προοπτικής και αύξηση της παραγωγικής διαδικασίας βασιζόμενοι στα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα και εκσυγχρονίζοντας την κοινωνία
3. Την άμεση επενδυτική προοπτική θέτοντας συγκεκριμένους, μετρήσιμους και καλά επιλεγμένους στόχους
Μερικές επιπλέον γενικές κατευθύνσεις, που θα μπορούσαν να δοθούν, για να εκσυγχρονίσουμε το κράτος και την οικονομία μας, ώστε να θέσουμε τα θεμέλια για μια σταθερή πορεία προς το μέλλον, παρατίθενται στη συνέχεια:
§ Προώθηση επενδύσεων με προσέλκυση εγχώριων και ξένων επενδυτών μέσω σταθεροποίησης των φορολογικών συντελεστών και ελαχιστοποίησης της φορολόγησης των επενδυόμενων κεφαλαίων
§ Απελευθέρωση της αγοράς και αποδέσμευση από τον κρατισμό
§ Δημιουργία ευέλικτου κρατικού τομέα
§ Απεμπλοκή των βασικών λειτουργιών του κράτους από την πολιτική ηγεσία
§ Απλοποίηση και επίσπευση κρίσιμων διαδικασιών της οικονομίας
§ Αποτελεσματική αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας
§ Εκσυγχρονισμός της Διοίκησης
§ Δημιουργία αποτελεσματικών ελεγκτικών μηχανισμών με αξιοποίηση των δυνατοτήτων της τεχνολογίας
§ Επιτάχυνση και διευκόλυνση της δράσης της Δικαιοσύνης
Οι κατευθύνσεις αυτές θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη σταθερή πορεία για τη δημιουργία πλούτου. Θα πρέπει όμως να λάβουμε και κάποιες πρακτικές και άμεσες αποφάσεις προς την κατεύθυνση αυτή. Μερικές σκέψεις προς συζήτηση:
§ Ιδιωτικοποίηση των μη παραγωγικών νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου
§ Διατήρηση των εταιρειών εκείνων και των δραστηριοτήτων, που μπορούν κάθε χρόνο να συνεισφέρουν στην αύξηση του ΑΕΠ (με ταυτόχρονο εκσυγχρονισμό προβληματικών ΔΕΚΟ και ενδυνάμωση των στρατηγικής σημασίας βιομηχανικών εταιρειών όπως π.χ. ΔΕΗ, ΛΑΡΚΟ κ.α.)
§ Μεγιστοποίηση της αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου μας με σεβασμό στο περιβάλλον (λιγνίτης, χρυσός, ορυκτά για δομικά υλικά κτλ.)
§ Εξαγωγή τεχνογνωσίας στο εξωτερικό (π.χ. υδροηλεκτρικά, κατασκευές, αρχιτεκτονική, υπηρεσίες μηχανικών, τραπεζικός τομέας κ.α.)
§ Μεγέθυνση των παραγωγικών μας τομέων με έμπρακτη μεγαλύτερη εξωστρέφεια
§ Υποστήριξη των εξαγωγών ποιοτικών προϊόντων και υπηρεσιών «made in Greece»
Επιπλέον, είναι καθήκον μας να επενδύσουμε στο μέλλον:
§ Καταστρώνοντας αμοιβαία αποδεκτή εθνική στρατηγική για την Παιδεία
§ Επενδύοντας στην εφαρμοσμένη έρευνα, για να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ γνώσης και επιχειρηματικότητας
§ Προσελκύοντας ξένους σπουδαστές, καθώς η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει ελκυστικό προορισμό για να παρακολουθήσει κανείς πρόγραμμα σπουδών
§ Υποστηρίζοντας την ανάπτυξη της φιλοσοφίας και των καλών τεχνών
§ Ενθαρρύνοντας και υποστηρίζοντας την επιχειρηματικότητα των νέων σε δυναμικούς τομείς της Οικονομίας, όπως είναι η πληροφορική, η βιοτεχνολογία, η ιατρική, οι θετικές και τεχνολογικές επιστήμες, το βιομηχανικό σχέδιο, το «design», οι τέχνες, η αρχιτεκτονική, η διοίκηση επιχειρήσεων, η τυποποίηση, η βιολογική καλλιέργεια, η γεωργία αλλά και οι παραδοσιακοί τομείς όπως η ενέργεια, η μεταλλουργία, οι κατασκευές, η μεταποίηση κ.α.
§ Στρεφόμενοι στις νέες τεχνολογίες
§ Επενδύοντας με κάθε τρόπο στον άνθρωπο
Ας σημειωθεί ότι σε κάθε τέτοια προσπάθεια και προοπτική, το κράτος θα πρέπει να φροντίσει να ξεπεράσει λαϊκισμούς και κακές πρακτικές ετών με δημιουργική και αποτελεσματική δράση. Έτσι, θα πρέπει να ληφθούν αποφάσεις:
§ Για την άμεση επίλυση καυτών κοινωνικών προβλημάτων, όπως π.χ. αυτό της διαχείρισης των απορριμμάτων
§ Για τη στήριξη του πρωτογενούς τομέα με στόχο και γνώμονα την ποιότητα
§ Για τη δημιουργία τυποποίησης και ενδυνάμωσης του εμπορίου
§ Για τη δημιουργία και την προσφορά καλύτερων υπηρεσιών στον τριτογενή τομέα
Τέλος, οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να δοθεί έμφαση και στην εξωτερική μας πολιτική με στόχο την εδραίωση της ειρήνης στην περιοχή και τη διασφάλιση των εθνικών μας συμφερόντων. Ας μη λησμονούμε ότι η θέση της χώρας μας είναι εξαιρετικά σημαντική από άποψη γεωστρατηγική και ο ρόλος της ιδιαιτέρως αποτελεσματικός και αξιοπρόσεκτος. Οφείλουμε, συνεπώς, με πολλή σύνεση και προσοχή να πορευτούμε:
§ Αξιοποιώντας τις σχέσεις εμπιστοσύνης στη Μέση Ανατολή και στην Ασία
§ Διευρύνοντας την παρουσία και το ρόλο μας στα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή
§ Διεθνοποιώντας τις ιδέες μας και αξιοποιώντας τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα
Η συμμετοχή των πολιτών θα πρέπει να είναι ενεργός, ουσιαστική και αποτελεσματική. Οι κινήσεις μας να γίνονται με αμοιβαία εμπιστοσύνη:
§ Προσφέροντας συναίνεση και στήριξη στις πολιτικές μας ηγεσίες
§ Δείχνοντας έμπρακτη εμπιστοσύνη στις ικανότητες της κοινωνίας
§ Μεταβιβάζοντας σημαντικές αρμοδιότητες στη νέα γενιά, η οποία πρέπει να αναλάβει την ευθύνη του μέλλοντός της
§ Ενεργώντας με νηφαλιότητα, με όραμα, ρεαλισμό και αποτελεσματικότητα, χωρίς λαϊκισμό, συνθηματολογία και υποσχέσεις χωρίς αντίκρυσμα
§ Επιδεικνύοντας ομοφωνία και ομοψυχία, πίστη και αισιοδοξία στηριζόμενοι στη γνώση και προσβλέποντας σε άμεσα οφέλη για την κοινωνία μας
Οι πνευματικοί άνθρωποι, οι επιστήμονες, οι φοιτητές, όλη η κοινωνία και πρωτίστως η νέα γενιά έχουμε μεγάλες ευθύνες για το μέλλον, για την κοινωνία, για την πατρίδα. Οφείλουμε να γίνουμε καλύτεροι, είναι καθήκον μας να εργαστούμε σκληρά και να πετύχουμε. Ο στόχος είναι εφικτός, αρκεί να συστρατευτούμε όλοι για το κοινό καλό και το συμφέρον του λαού μας.
Αν επιθυμούμε, λοιπόν, την αλλαγή και την πρόοδο, οφείλουμε να δράσουμε!
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
