“Ζεστές” μέχρι την άνοιξη θα κρατηθούν οι αυτοδιοικητικές κάλπες που θα στηθούν σε δεκαπέντε ημέρες αλλά ο πρωθυπουργός απορρίπτει τη μετατροπή τους σε εθνικές. Μείζονες παράγοντες, όμως, δεν αποκλείουν η πολιτική συγκυρία να απαιτήσει επίσπευση κοινοβουλευτικών εκλογών και τη συνδέουν με τρεις βασικές ανάγκες.
Πρώτον, με τον αναγκαίο, όπως λένε, επαναπροσδιορισμό του κυβερνητικού σχεδίου “στα μέτρα του Μνημονίου” και με την ενίσχυση της “κοινωνικής νομιμοποίησης” που θα απαιτηθεί αυξημένη εν όψει της λήψης σημαντικών και επώδυνων αποφάσεων.
Δεύτερον, με τον έλεγχο των αναταράξεων που προκαλεί η υποχρεωτική, όλο και μεγαλύτερη, εν μέρει και χωρίς επιστροφή, απόκλιση του ΠΑΣΟΚ από το επί δεκαετίες κυρίαρχο ιδεολογικό άξονά του.
Και τρίτον, για την οργάνωση περιβάλλοντος συμμαχιών απαραίτητων για τη διασφάλιση της πολιτικής ηγεμονίας του Γώργου Παπανδρέου, αμέσως μετά από τις κάλπες του Καλλικράτη.
Όσοι κυβερνητικοί επιτελείς απορρίπτουν την επίσπευση των εκλογών υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση έχει ισχυρή εντολή για την ανάκαμψη της χώρας και, μάλιστα, με πολύ πρόσφατη ψήφο, άρα δεν χρειάζεται οποιαδήποτε επιπλέον “νομιμοποίηση” για τη διαχείριση του Μνημονίου.
Τα ίδια στελέχη θεωρούν πως δεν υπάρχει απομάκρυνση από τον ιδεο-πολιτικό άξονα του ΠΑΣΟΚ. “Σήμερα, το ίδιο κόμμα”, λένε, “αντιμετωπίζει μείζονα προβλήματα σε μια σημαντική ιστορική καμπή, επιβεβαιώνοντας τις αρχές και τη διαδρομή του και ορίζοντας τον σημερινό ρόλο του με πρώτο κριτήριο το δημόσιο συμφέρον”.
Άλλα στελέχη όμως εκτιμούν πως η συγκυρία αποδομεί έτσι ή αλλιώς τον παραδοσιακό ιδεο-πολιτικό εξοπλισμό του ΠΑΣΟΚ και ανοίγει χώρο σε μια νέα κομματική τάξη, πιο ταιριαστή με τη σύγχρονη πραγματικότητα. “Ανοίγει χώρο και για μιαν άλλη πολιτική σκηνή” λένε και τονίζουν πως, εν όψει αυτού, “η ηγεσία πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλίες που θα επιβεβαιώσουν την εθνική εμβέλειά της”.
Ωστόσο, ο πρωθυπουργός θεωρεί τις υπάρχουσες υποχρεώσεις της χώρας απαγορευτικές για εκλογές μέχρι το τέλος της θητείας του αλλά κάποιοι υποστηρίζουν πως το ενδεχόμενο αυτό μένει στη σκέψη του. Μένει ως δρόμος διαφυγής για την περίπτωση που δεν θα λάβει τις τρεις “ψήφους”, τις οποίες ο ίδιος έχει χαρακτηρίσει “εμπιστοσύνης” για την κυβέρνηση και για το πρόσωπό του ή κάποια απ’ αυτές.
“Ψήφοι” εμπιστοσύνης
Η πρώτη “ψήφος” αφορά τη στάση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ στην Εξεταστική για το Βατοπαίδι και στην αναγγελθείσα για τα οικονομικά στοιχεία της έσχατης περιόδου Καραμανλή. Ειδικά για την τελευταία οι απόψεις στους κόλπους της Ομάδας και του υπουργικού συμβουλίου ποικίλουν και “αντιπαλεύονται”.
Η δεύτερη “ψήφος εμπιστοσύνης” στο πρόσωπο του πρωθυπουργού αφορά την έγκριση του προϋπολογισμού για το 2011. Το υφιστάμενο προσχέδιό του προβλέπεται ότι θα κατατεθεί όταν πλέον θα έχει αλλάξει κατά πολύ, μέσα από αναθεωρήσεις που έχουν ήδη επιλεγεί από το οικονομικό επιτελείο και εγκριθεί από τον πρωθυπουργό. “Το σχέδιο θα κατατεθεί μετά από τις αυτοδιοικητικές εκλογές και μετά το αποτέλεσμα της αναθεώρησης του ελλείμματος του 2009. Ξέρουμε όλοι περίπου τι θα λέει και ότι φέρνει νέα μέτρα”, λένε προβληματισμένα μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας. “Γι’ αυτό” λένε “ο Παπανδρέου έδειξε την αγωνία του (σσ. την Τετάρτη), απευθύνοντας μήνυμα στο εξωτερικό και στο εσωτερικό της χώρας. Προειδοποίησε τον διεθνή μηχανισμό ”μην πιέζετε άλλο, δεν υπάρχει περιθώριο για άλλη αφαίμαξη του λαού…θα κινδυνεύσει η εφαρμογή του Μνημονίου”. Προς το εσωτερικό είπε ”δίδω τη μάχη με την τρόϊκα…στηρίξτε με σ’ αυτήν στις αυτοδιοικητικές εκλογές”. Συνεργάτες του πρωθυπουργού διαψεύδουν ότι η Αθήνα και η Κομισιόν βρίσκονται σε συντονισμό και χαρακτηρίζουν όντως σκληρή τη μάχη, “που δεν άρχισε με την προεξόφληση νέων μέτρων” από τον αρμόδιο επίτροπο Ρεν.
“Σφραγίδα” κατά…Παπακωνταντίνου
Στελέχη του κυβερνητικού μηχανισμού αναμένουν μείωση αποδοχών “προνομιούχων” μέχρι τώρα εργαζομένων, ακόμη και αν αυτή θα ονομασθεί περικοπή δαπανών. Άλλοι κυβερνητικοί απορρίπτουν (κατ’ ιδίαν) επιπλέον μέτρα και υποστηρίζουν ότι ο κ.Παπανδρέου πρέπει να “σφραγίσει με το δικό του κύρος τις διαπραγματεύσεις με τους ξένους” για τα επόμενα βήματα στην εφαρμογή του Μνημονίου. Η εν λόγω παρέμβαση μπορεί να θεωρηθεί σφήνα στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου αλλά κάποιοι την ερμηνεύουν ως προσπάθεια εξώθησης του πρωθυπουργού στη φωτιά.
Ο υπουργός Οικονομικών βρίσκεται σταθερά υπό την ασπίδα του κ.Παπανδρέου αλλά δεν αποκλείεται να δεχθεί βολές ανάλογες όσων εξακοντίζουν υπουργοί υπεύθυνοι για την ανάπτυξη εναντίον συναδέλφων και συναρμοδίων τους. Οι ενδοκυβερνητικές ισορροπίες είναι ιδιαιτέρως μεταβλητές, ενώ υπουργοί κρατούν στο τραπέζι τη ρήση του κ.Παπακωνσταντίνου ότι “εάν υποχρεωθεί να λάβει μέτρα μέσα στο 2010, θα έχει αποτύχει και θα παραιτηθεί”. Ένα κακό αποτέλεσμα μπορεί να ενισχύσει ήκιστα συντροφικές αντιδράσεις. Η τρίτη “ψήφος εμπιστοσύνης” στο σκεπτικό Παπανδρέου αφορά την αποδοχή του νέου εκλογικού νόμου, τον οποίο προωθεί ο πρωθυπουργός ο οποίος, παρεμπιπτόντως, έχει δηλώσει σε ανύποπτο χρόνο “αδιάφορος για την τύχη του δικομματισμού”.
Επισήμως, πάντως, η επίσπευση των εθνικών εκλογών διαψεύδεται σε όλους τους τόνους και συνεργάτες του πρωθυπουργού δεν αποδίδουν σημασία στο ότι την άνοιξη τελειώνει το πλεονέκτημά του να διεξάγει εκλογές με λίστα. Οι ίδιοι αρνούνται ότι ο κ.Παπανδρέου βρίσκεται αντιμέτωπος με αδιέξοδα στην οικονομική πολιτική και ότι επιλέγει μετωπική υψηλής έντασης για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, μακριά από αυτοδιοικητικούς στόχους”.
Δυο Ελλάδες σε σύγκρουση
Την “αντιεκλογική” βεβαιότητα του μεγάρου Μαξίμου ενισχύει η απόρριψη της επίσπευσης των εκλογών από την αξιωματική αντιπολίτευση αλλά και από παράγοντες “που θα μπορούσαν να προσβλέπουν σε κυβερνητική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ”, αν και ευρισκόμενοι εκτός των συνόρων του.
Το κυβερνητικό κόμμα, όμως, αποκλείει και τις “μεικτές” κυβερνήσεις, αν και επιδιώκει μέτωπο για τη στήριξη των μεταρρυθμίσεων και για την αντιμετώπιση των αντιπάλων τους, μερικοί εκ των οποίων βρίσκονται στους κόλπους του του ΠΑΣΟΚ. Ο κ.Παπανδρέου και (πολύ λιγότερο) η Ιπποκράτους θεωρούν τις μεταρρυθμίσεις πιο κρίσιμες για την αντιμετώπιση του προβλήματος της χώρας απ’ όσο τα μέτρα δημοσιονομικού χαρακτήρα και εκτιμούν ότι η προοπτική βαθειών αλλαγών προσφέρεται για πολιτικές συμμαχίες περισσότερο από το οικονομικό σχέδιο. Γι’ αυτό, και ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης είπε προ ημερών ότι στις κάλπες του “Καλλικράτη” θα συγκρουσθούν “δύο Ελλάδες”. Το μετεκλογικό τοπίο θα δείξει αν όντως υπάρχουν δύο και ποιες είναι αυτές. Θα δείξει το αν αυτές θα συγκρουσθούν ή αν θα συνεταιρισθούν, όπερ και το πιο πιθανό…..αυτή την ώρα.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
