Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΟΛΟΒΟΥ
Το περιστατικό που περιγράφεται είναι βέβαια ένα «πταίσμα», μια παρονυχίδα που όμως πληγώνει βαθιά το σώμα της Δημοκρατίας. Και της αξιοπρέπειας κάθε ελεύθερου ανθρώπου.
Διότι δεν νοείται δημοκρατία όταν ο κάθε ένστολος βρίζει χυδαία και ασκεί όση εξουσία του έδωσαν και προσβάλλει κατάφωρα ένα πολίτη. Θα μου πείτε για ποια δημοκρατία μιλάω σε μια χώρα που έχουν καταπατηθεί όλα τα στοιχειώδη δικαιώματα που επιτάσσει το Σύνταγμα. Ας υποθέσουμε παρ’ όλα αυτά ότι έχουμε… Ήρθαν λοιπόν και στη γειτονιά μας τα παλικάρια (της αντιτρομοκρατικής υποθέτω) προχθές το πρωί και ανακάλυψαν μια γιάφκα τρομοκρατών. Φοβερή επιτυχία, αν σκεφτεί κανείς ότι η επιτυχία αυτή συμπίπτει με μία από τις πιο ζοφερές για την χώρα μας μέρες στο επίπεδο των χρεών της και των οφειλών της στο Δ.Ν.Τ. και δεν συμμαζεύεται. Αυτή η κυβέρνηση κάνει θαύματα τελικά. Και τρομοκράτες πιάνει και τεράστιες επιτυχίες φέρνει από την Ευρώπη και γενικά έχει γίνει σεβαστή από όλους!
Κλείσανε λοιπόν τα περιπολικά το δρόμο που μένω και δεν μπορούσα να πάω σπίτι μου, παρά μόνο με τα πόδια αφού πάρκαρα το αυτοκίνητο αρκετά μακριά. Εντάξει λέω για την ασφάλειά μου το κάνουν δεν πειράζει, μπράβο στα παιδιά που συλλαμβάνουν τους τρομοκράτες και βρίσκουν όπλα, άθικτα (περίεργο κι αυτό, πάλι αχρησιμοποίητα όπλα βρήκαν-κάποιο μέντιουμ θα έχουν που βλέπει το μέλλον δεν εξηγείται αλλιώς). Αυτό έγινε το πρωί. Τα μαζέψανε και φύγανε κάποια στιγμή.
Το βράδυ αργά ήρθαν πάλι. Όπως ανέβαινα το δρόμο, είδα πως τον είχαν φράξει με ένα περιπολικό. Μπροστά μου προπορευόταν μία Μερσεντές. Την άφησαν να περάσει ανενόχλητη από ένα αρκετά μεγάλο διάκενο που είχε απομείνει. Πάω να περάσω κι εγώ όπως ήταν φυσικό και ένας νεαρός με στολή και αλεξίσφαιρο και ύφος περισπούδαστο(τύπου, εγώ πιάνω τρομοκράτες) με σταματάει. Απαγορεύεται από δω μου λέει, στρίψε δεξιά και γρήγορα(στον ενικό βέβαια). Και το άλλο το αυτοκίνητο γιατί πέρασε, τον ρωτάω. Αυτός με τη Μερσεντέ(sic) μένει εδώ, μου λέει. Κι εγώ εδώ μένω, του λέω, αυτός πως ξέρετε ότι μένει εδώ, σας έδωσε αποδεικτικά στοιχεία; Εγώ έχω, ελάτε να δείτε το κουδούνι του σπιτιού. Ή επειδή είδατε τη Μερσεντέ (sic) νιώσατε δέος και την αφήσατε;
Αυτό που άκουσα ως απάντηση από το στόμα του ένστολου είναι κάτι που δεν γράφεται. Ήταν ένας νέος άνθρωπος (τι κρίμα) που έβριζε με τέτοιά άνεση που θα έλεγα πως τους τα μαθαίνουν στη σχολή αν συμβαίνει να φοιτούν σε σχολή όλα αυτά τα αγράμματα παιδάρια που τα βγάζουν έξω να κυνηγήσουν τρομοκράτες. Συνήθως δεν φοβάμαι τέτοιου είδους παλικαράδες. Έχω αντιμετωπίσει και χειρότερη λεκτική βία και χυδαιότητα, από ανθρώπους της Ασφάλειας (και Προστασίας του Πολίτη βεβαίως) Όμως μέσα στο αυτοκίνητο ήταν το παιδί μου και μια φίλη μου. Αν ήμουν μόνη θα έβγαινα έξω και το θέμα θα έπαιρνε διαστάσεις μέσω των ΜΜΕ. Όμως δεν ήθελα με τίποτα να χρεώσω στο παιδί μου τη δική μου επιλογή.
Έτσι όπως ήταν τα πράγματα το μόνο που μου έμεινε ήταν να στρίψω το τιμόνι δεξιά και φύγω ανταποδίδοντάς τους μία από τις δέκα βρισιές που μου εξαπέλυσε. Τα του Καίσαρος το Καίσαρι. Και μη χειρότερα. Το ανθρωπάριο της ΕΛΑ υποκλίθηκε ταπεινά στον τύπο με τη Μερσεντέ(sic) και έβρισε υπερήφανα μια μάνα με το παιδί της!