Η πρόταση για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση επιχειρεί να απαντήσει σε ένα πολύ συγκεκριμένο ερώτημα:
Εμπιστευόμαστε στην κυβέρνηση και στον Αντώνη Σαμαρά να προχωρήσει στην πορεία εξόδου από την κρίση που συμφωνήσαμε με τους εταίρους μας;
Το ερώτημα είναι συγκεκριμένο και απευθύνεται σε εμάς, τους βουλευτές της συμπολίτευσης πρωτίστως και δευτερευόντως, ενόψει προεδρικής εκλογής, στους υπόλοιπους βουλευτές.
Η λέξη ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ μιλά από μόνη της!!!
Όμως, μόνον η ψήφος, δεν αρκεί για να την εκφράσουμε. Στο σημείο που βρισκόμαστε χρειάζεται κάτι περισσότερο.
[quote text_size=”small”]
Απαιτείται να δείξουμε στον κοινωνία, πως η παροχή ψήφου εμπιστοσύνης δεν είναι προϊόν πολιτικού εξαναγκασμού, αλλά απόδειξη της πεποίθησης μας ότι πράττουμε το σωστό.
[/quote]
Να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν ορισμένα πράγματα.
Καταρχήν. Δε νοείται να επιτρέψουμε σε κανένα να αμφιβάλλει για τον πατριωτισμό μας. Βρισκόμαστε εδώ για να υπερασπιστούμε το συμφέρον της χώρας. Και το κάνουμε μέσα σε ένα ασταθές διεθνές περιβάλλον, με μια Ευρώπη σε μετάβαση που αναζητά να επαναπροσδιορίσει το ρόλο της στο παγκόσμιο καταμερισμό ισχύος.
Δεύτερον. Δε νοείται να επιτρέψουμε στην αντιπολίτευση να μονοπωλεί εκ του ασφαλούς την κοινωνική ευαισθησία. Η κοινωνική δικαιοσύνη είναι και δικό μας πρόταγμα, πόσο μάλλον σε μια Ευρώπη που αναζητά συνολικά ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο για τους Ευρωπαίους πολίτες.
Συνεπώς, το Μνημόνιο που προβάλλεται ως καταστροφή για τη χώρα, το δεχθήκαμε ακριβώς για να μπορεί η Ελλάδα να είναι παρούσα στις διεθνείς εξελίξεις και στις ευρωπαϊκές …αναζητήσεις. Όχι απομονωμένη και περιθωριοποιημένη.
Μιλάνε κάποιοι για την ανάγκη εθνικής ενότητας και συνεννόησης. Μα εμείς δεν αποδείξαμε ότι την εννοούμε; Εμείς δεν συνεργαστήκαμε με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ για να μην αφήσουμε τη χώρα στο έλεος μιας ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας; Γιατί το κάναμε;
[quote text_size=”small”]
Κι αν δεν το είχαμε κάνει τότε, θα είχε σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ την πολυτέλεια να μιλά για “ευρωπαϊκή λύση”; Από τη θέση της δραχμής που θα μας οδηγούσαν οι τότε θέσεις του; Γιατί τώρα αυτές οι θέσεις αλλάζουν…
[/quote]
Δεχθήκαμε λοιπόν το Μνημόνιο, είπαμε ναι στην εθνική συνεννόηση γιατί πιστέψαμε ότι ήταν ο πιο ανώδυνος δρόμος. Όχι ο ιδανικότερος!
Αλλά και για ένα ακόμα λόγο. Διότι πιστέψαμε ότι ήταν μια αφορμή, μια πρόκληση για τη χώρα να κάνει όλα όσα δεν έκανε επί σειρά ετών, με αποτέλεσμα η ευρωπαϊκή κρίση να την βρει ανοχύρωτη και απροετοίμαστη.
Και πράγματι, τα τελευταία χρόνια έγιναν πολλά. Τόσα πολλά, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.
Όμως, η κοινωνία είναι πάρα πολύ κουρασμένη. Οι πολίτες, όπως αδυνατούν να δουν τη μεγάλη εικόνα των διεθνών περιορισμών, έτσι αδυνατούν να δουν και τη μεγάλη πρόοδο που έχει γίνει τα τελευταία δυο χρόνια. Αδυνατούν ακόμα και να ακούσουν για πεπραγμένα.
Έξι χρόνια ύφεσης δεν είναι λίγο πράγμα. Υπάρχουν συμπολίτες μας που υποφέρουν. Υπάρχουν επαγγελματίες που ασφυκτιούν. Υπάρχουν επιχειρηματίες που αγανακτούν. Τα ξέρουμε αυτά.
Όπως αναγνωρίζουμε πως κάτι η αβεβαιότητα, κάτι οι καθημερινές δυσκολίες, κάτι ορισμένες κυβερνητικές αστοχίες ή ενδοκυβερνητικές ασυνεννοησίες, κάνουν ευάλωτους τους πολίτες στην πολιτική παραπλάνηση, το λαϊκισμό, το εμπόριο ελπίδας.
Αυτή είναι η πραγματική εικόνα στην κοινωνία. Και φοβάμαι μήπως η κοινωνία δε συνεχίσει να μας στηρίζει μόνο και μόνο επειδή διστάζει στην αβεβαιότητα της άλλης επιλογής…
Πρέπει λοιπόν το επόμενο διάστημα να ενισχύσουμε την εμπιστοσύνη του κόσμου. Να τον εμπνεύσουμε με το όραμα της “νέας Ελλάδας” που οικοδομούμε. Για να πειστεί πως υπάρχει ελπίδα και να μην επιχειρήσει το άλμα στο κενό, όταν κληθεί να αποφασίσει.
Είναι λεπτό το σημείο βρισκόμαστε σήμερα. Τι θα κάνουμε;
Θα αφήσουμε την κοινωνία να εμπιστευτεί αυτούς που αυτοαποκαλούνται προοδευτικοί και δημοκράτες, αλλά αποκλείουν από το δημοκρατικό διάλογο όποιον δεν τους αρέσει;
Θα αφήσουμε την κοινωνία να εμπιστευτεί αυτούς που μέχρι σήμερα, θεωρούσαν την απεργία δικαίωμα και τώρα τη θεωρούν εκβιασμό;
Θα αφήσουμε την κοινωνία να εμπιστευτεί εκείνους που θα έσχιζαν τα Μνημόνια και θα διέγραφαν μονομερώς το χρέος που τώρα θέλουν να το “παγώσουν”;
Η απάντηση μας είναι σαφής και ξεκάθαρη. Θα συνεχίσουμε τη δύσκολη αποστολή. Είναι στο DNA της παράταξης οι …επικίνδυνες αποστολές.
Το μπόλιασε ο ιδρυτής μας, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, όταν πριν από 40 χρόνια ανέλαβε την αποστολή να οδηγήσει τη χώρα στα ήρεμα νερά της Δημοκρατίας και των ευρωπαϊκών ιδεών και αξιών.
Αυτό θα κάνουμε και τώρα.
[quote text_size=”small”]
Θα συνεχίσουμε αταλάντευτοι στη μεταρρυθμιστική μας πορεία, όχι γιατί μας το επιβάλλουν οι δανειστές, αλλά γιατί το επιβάλλουν οι ανάγκες ενός διαρκώς μεταβαλλόμενου κόσμου. Έχουμε υποχρέωση να προβάλλουμε την πραγματικά φιλελεύθερη άποψη μας που έχει στο επίκεντρο την Ανάπτυξη, την Επιχειρηματικότητα, την Ανταγωνιστικότητα, την Καινοτομία, την Εξωστρέφεια.
[/quote]
Έχουμε υποχρέωση να υπερασπιστούμε τις θετικές όψεις της πολιτικής μας και όχι να την προσεγγίζουμε ενοχικά όπως επιδιώκουν οι πολιτικοί μας αντίπαλοι.
Πρέπει να θυμίσουμε στον κόσμο μας, σε όλους εκείνους πως έκαναν τη ΝΔ πυλώνα σταθερότητας του πολιτικού μας συστήματος, ποιοι είμαστε και σε τι διαφέρουμε.
Το όραμα μας είναι να απελευθερώσουμε τη δημιουργικότητα των Ελλήνων!
Αυτό είναι το νόημα των μεταρρυθμίσεων. Αυτό το στόχο υπηρετεί η προσπάθεια μας που δεν πρέπει να διακοπεί πρόωρα.
Ο Αντώνης Σαμαράς με την απόφαση του να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης, εξασφαλίζει τον αναγκαίο πολιτικό χρόνο για να δείξουμε στους πολίτες ότι για μας,
ΑΞΙΑ ΕΧΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ και πως στην πολιτική ΑΞΙΑ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ κι όχι τα κούφια λόγια. Για αυτό και θα δώσω ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
