Η τακτική και μόνιμη -λογω των ατελέσφορων? μνημονίων- πλέον παρουσία της τρόικα, θύμισε στην κυβέρνηση ότι μεταξύ των άλλων πρέπει να συμφωνήσει σε αποτελέσματα ,που αφορούν :
– τη λεγομένη συγχώνευση των τραπεζών και τους αντίστοιχους ορούς για τις ανακεφαλαιοποιησεις ..
-το σχέδιο για τις επιδιώξεις –το τονίζω αυτό-“των μεταρρυθμίσεων?” στη δημόσια διοίκηση ,και τις απολύσεις .
-και τα δημοσιονομικά αποτελέσματα με τα αναγκαία νέα η παλιά μέτρα!
Ακόμα ζητηθηκαν «απαντήσεις έλεγχου» και στους τομείς που αφορούν τις λεγόμενες “αποκρατικοποιήσεις” και αν τα οικονομικά ,αναπτυξιακά και κοινωνικά αποτελέσματα που επιδιώκει η τρόικα ταυτίζονται μ αυτά της κυβέρνησης!
Λογικά βεβαία τα θέματα τακτικού «έλεγχου» των δανειστών θα έπρεπε να ήταν αναμενόμενα .Και η προετοιμασία της κυβέρνησης ανάλογη στο χρόνο που προηγήθηκε,.
Άλλωστε είναι εμφανές ότι στο υπό εξέλιξη τρίτο μνημόνιο οι επιδιώξεις των εκπρόσωπων της τρόικα ,πέραν της δημοσιονομικής επιμονής που πλήττει τις παραγωγικές δυνάμεις και τους πολλούς, σχετίζονται εμφανώς πλέον, με την ανακατανομή μεριδίων αγοράς σε κρίσιμους στρατηγικούς για την ανάπτυξη της χώρας τομείς .Και οι “πιέσεις” “ελέγχων” εξυπηρετούν σχεδιασμούς γι αυτού του ίδιου επιδιώξεις.Με απλά λόγια ο ρόλος και η αποστολή της τρόικα στη χωρα μας έχει μετατοπίστει….
Επειδή οι ενημερώσεις των πολιτών και της κοινής γνώμης γενικότερα εξαντλήθηκαν:
-στο ναυάγιο της συγχώνευσης των τραπεζών ..
– στις απολύσεις και όχι σ ένα καθαρό σχέδιο μεταρρυθμίσεων για την αναβάθμιση της αποτελεσματικότητας του κοινωνικού και αναπτυξιακού ρόλου της δημοσίας διοίκησης ,
– στις εξαγγελίες προετοιμασίας -κατά το πρότυπο Ολυμπιακής-ΟΤΕ- για άρον-άρον εκποιήσεις στρατηγικών τομέων .Θέμα που καθίστα πλέον εμφανή την αλλαγή πολίτικης της ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΜΟΝΟ? της κυβέρνησης και του ρόλου της τρόικα στην οικονομία και το παραγωγικό πλούτο της χωρας.
Σημειώνεται ότι φαινεται να υποχωρουν πλέον τα πολιτικά αναχώματα απέναντι στη νεοφιλελεύθερη ,άνευ ορών εκποίηση! Για παράδειγμα η διάκριση με στόχο την έξοδο από τη κρίση και την ανάπτυξη, ανάμεσα σε πολιτικές στρατηγικών συνεργασιών , παραχωρήσεων ,ιδιωτικοποιήσεων κτλ εγκαταλείπεται από τα πλέον αρμόδια υπουργεία….
Όλα αυτά δημιουργούν κρίσιμα ερωτήματα.:
–Περά από τις «ηρωικές αντιστάσεις τμημάτων» της κυβέρνησης , υπάρχει σύμπτωση απόψεων για τη στρατηγική της χωρας και της οικονομίας στους τομείς αυτούς ?
— Χρειαζόταν να έρθει στον τακτικό της έλεγχο η τρόικα, για να γίνει κατανοητό σε όσους διαφωνούν, ότι πλέον στα υπαρκτά θέματα έπρεπε να είχε ήδη διατυπωθεί αξιόπιστα εναλλακτική πρόταση για επαναδιαπραγμάτευση των επιπτώσεων του μνημονίου?
Άλλωστε δεν είναι υποχρέωση των προοδευτικών κόμματων , να δείξουν ποιες παραγωγικές και κοινωνικές δυνάμεις αφορα το σχέδιο τους . ποιες είναι οι πολιτικές και το χρονοδιάγραμμα εξόδου από το μνημόνιο και τη τρόικα ?
ΘΕΜΑΤΑ και ερωτήματα που δείχνουν ότι το πρόβλημα έχει ξεφύγει από τα όρια μιας ενδοκυβερνητικής προγραμματικής συμφωνίας!
Αντί όμως γι αυτά,η μεν κυβέρνηση και τα κόμματα που την απαρτίζουν εξαντλούνται σε συναντήσεις με τους εκπροσώπους των δανειστών για “διαχειριστικές διορθώσεις” , η δε αξιωματική αντιπολίτευση καταγγέλλει εκποιήσεις- με χαρακτηριστικό παράδειγμα την επίσκεψη στον ΟΣΕ – αλλά αποφεύγει να διατυπώσει αν η στρατηγική της πρόταση για τις μεταφορές στο σιδηρόδρομο προβλέπει κρατικοποίηση ,συνεργασία. παραχώρηση…ιδιωτικοποίηση κτλ
Είναι προφανές ότι η στρατηγική των κομματικών πολώσεων, έχοντας στο μυαλό, όχι την έξοδο από τη κρίση, αλλά τις ευρωεκλογές έχει κοντά πόδια!