της ΜΑΡΙΑΣ ΦΛΩΡΟΥ
Τελικά τα καταφέραμε και τους πείσαμε… Δεν ήταν κι εύκολο αν το σκεφτεί κανείς. Ειδικά σε σχέση με τις επιφυλάξεις των Γερμανών…
Μέχρι την τελευταία στιγμή, η Γερμανία, σωστό πεισματάρικο γαϊδούρι, αρνείτο κατηγορηματικά να παρέχει την οποιαδήποτε στήριξη στην Ελλάδα. Έχουν και τα δίκια τους. Ξέρεις τι είναι να είσαι το «καλό παιδί» της Ευρώπης, ο δεύτερος μεγαλύτερος παγκόσμιος εξαγωγέας μετά την Κίνα και να αναγκάζεσαι να σφίγγεις το ζωνάρι σου για να σώζεις τους άλλους; Ναι, ναι, αυτούς τους θρασύτατους που τους εξάγεις και ένα σωρό εμπορεύματα! Άσε που έχουν κι οι Γερμανοί την νομισματική τους πίκρα: συμφώνησαν να μπουν στο ευρώ και να παρατήσουν το ωραίο τους μάρκο επειδή τους έταξαν ένα νόμισμα ισχυρό. Βασικά, και τι δεν θα τους έταζαν οι υπόλοιποι για να τους πείσουν… Τους είπαν μάλιστα ότι τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης θα ήταν σωστά παραδείγματα σωφροσύνης! Το έλλειμμα της κάθε χώρας για παράδειγμα, δε θα ξεπερνούσε ποτέ το 3% του ΑΕΠ…
Και τι έγινε παρακαλώ; Πατατράκ! Χάος! Ήρθε η παγκόσμια κρίση κι άρχισαν ένα-ένα τα κράτη της ευρωζώνης να αθετούν τις υποσχέσεις τους. Και να έχουν το θράσος κι από πάνω να τους στηρίξει η υποδειγματική, η σοφή, η ενάρετη Γερμανία! Ε, όχι, πάει πολύ!
Βέβαια, αν λάβει κανείς υπόψη, αφενός την άρνησή τους να βοηθήσουν και αφετέρου τα δραστικότατα μέτρα που οι ίδιοι επέμειναν να εφαρμοστούν στους έλληνες, μάλλον ένα είναι το συμπέρασμα: έβαλαν τα χεράκια τους κι έβγαλαν τα ματάκια τους…!
Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι μοιάζει λίγο η περίπτωσή μας με την αντίστοιχη της Lehman Brothers και των αμερικάνικων τραπεζών. Ε, κάπου βάλαμε κι εμείς το χεράκι μας… Παρουσιάζαμε ψευδή οικονομικά στοιχεία της χώρας, ζούσαμε σαν μαχαραγιάδες, κάναμε τη μεγάλη ζωή με τα λεφτά των άλλων… Δεν είναι ότι το κάναμε όλοι, αλλά, μεταξύ μας, τόσα Cayenne και τόσες Mercedes και BMW, μόνο στην Ελλάδα μπορείς να τα βρεις μαζεμένα, άντε και στις αντίστοιχες εκθέσεις αυτοκινήτων στο Μόναχο!
Τι λένε οι Γερμανοί για όλα αυτά; «Να κάτσει η Ελλάδα να πληρώσει! Πάρε και φόρους, πάρε και ανεργία, πάρε και πτώση στο βιοτικό επίπεδο και δε με νοιάζει εμένα τι θα κάνεις, κόψε το λαιμό σου, εγώ βαρέθηκα να σε πληρώνω, στάχτη και μπούλμπερη να γίνεις, ποσώς με ενδιαφέρει…»
Αλήθεια; Για να κοιτάξουμε για λίγο κάποια πολύ ενδιαφέροντα νούμερα…
· Το 2008, οι εξαγωγές της Γερμανίας προς Ελλάδα άγγιξαν τα 8,3€ δις. ενώ
· Την ίδια χρονιά οι ελληνικές εξαγωγές προς τη Γερμανία δεν ξεπέρασαν το 1,9€ δις.
Και για να ξεκαθαρίσουμε λίγο την κατάσταση, από τις χώρες τω λεγόμενων PIIGS η Ισπανία έρχεται 8η στους πελάτες της Γερμανίας, ενώ η Ιταλία 4η. Μήπως κάποιος να εξηγούσε στους Γερμανούς που επιμένουν να μην πληρώνουν για τους άλλους, ότι το εμπόριο είναι ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος; Στην τελική, αμφιβάλλουμε όλοι, εάν ο Έλληνας στα δύσκολα χρόνια που έρχονται θα έχει την οποιαδήποτε όρεξη να αγοράσει πολυτελή αυτοκίνητα ή ότι άλλο αγόραζε τόσον καιρό από τη Γερμανία. Εδώ δε θα έχουμε να φάμε που λέει ο λόγος, το κάμπριο για να ρίξουμε γυναίκα μας μάρανε;
Δε λέμε, ήταν «κακά παιδιά» οι έλληνες και κάπως έπρεπε να διορθωθούν, αλλά από τη στιγμή που τα δικά σου τα εργοστάσια και η δική σου οικονομική ευρωστία εξαρτάται από τη δική τους – πώς να το θέσουμε κομψά; – «ανέμελη στάση ζωής», μήπως θα έπρεπε να επιζητάς τη στήριξή τους παρά την καταστροφή τους;
Ίσως τελικά και η οικονομία να είναι ένα παιχνίδι ηθικής καμιά φορά…
Πηγή: Eco89
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
