Τα δελτία τύπου ορισμένων πολιτευόμενων που φτάνουν αυτές τις ήμερες στα δημοσιογραφικά γραφεία παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον, ώστε να σχηματίσουμε άποψη για την δυνατότητα τους να ασκήσουν νομοθετική και εκτελεστική εξουσία. Θέλετε μερικά παραδείγματα: Ο υποψήφιος κος ΧΨ επισκέφτηκε το οβελιστήριο «το Σουβλακιστάν» όπου και ενημερώθηκε από τους ψητάδες για τις διατροφικές συνήθειες και το μεταβολισμό των κατοίκων της Νέας Φιλαδέλφειας.
Η υποψήφια κα ΚΛ περιόδευσε στην εμποροπανήγυρη της Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολύτρας και συνομίλησε με τους πωλητές «μαλλιού της γριάς» για τις δραματικές συνέπειες από την αύξηση του συντελεστή του ΦΠΑ στον συμπαθή αυτόν κλάδο.
Δοσμένα ίσως με μια δόση υπερβολής τα παραπάνω δείχνουν ανάγλυφα τον τρόπο που αντιλαμβάνεται η πλειονότητα του πολιτικού μας προσωπικού την πολιτική δραστηριότητα.
Είναι πασίδηλο ότι οι πολυάριθμοι εν ενεργεία πολιτικοί έχουν προ πολλού υποταχθεί στα οργανωμένα συμφέροντα κι εκλέγονται λόγω της πρόσληψης πολύπειρων σχεδιαστών της πιο αποτελεσματικής καμπάνιας δημοσιότητας και προβολής. Ο πολιτικός ως προϊόν, λοιπόν, επικεντρώνεται στο περιτύλιγμα και όχι στην ουσία. Γνωρίζει ότι αντί να αναλώνει κόπο, χρόνο και κυρίως φαιά ουσία σε συζητήσεις των think tanks ή πολιτικό διάλογο ουσίας θα αυξήσει τις πιθανότητες να εκλεγεί αν επενδύσει στην αισθητική οδοντιατρική, την ενίσχυση του τριχωτού της κεφαλής με μικρομεταμόσχευση τριχοθυλακίων, τη γλουτοπλαστική, την μετατροπή της κώμης του σε φαιοκίτρινη, την εφαρμογή έγχρωμων φακών επαφής. Με το νέο του look θα μπορεί πλέον να αλιεύει ψήφους περιοδεύοντας σε γάμους, κηδείες και βαφτίσεις ή εφευρίσκοντας τρόπους να απασχολεί τις κουτσομπολίστικες εφημερίδες με τις τσαχπινογαργαλιάρικες επιδόσεις του.
Η άσκηση πολιτικής έχει αντικατασταθεί από τη ενδελεχή μελέτη δημοσκοπήσεων, την λουστραρισμένη προβολή, τη επικοινωνιακή διαχείριση των κρίσεων, την πάση θυσία αποφυγή του πολιτικού κόστους, την άρνηση λήψης αποφάσεων και έκφραση θέσεων καθώς «η σιωπή δεν κάνει εχθρούς».
Πιστοί στο δόγμα παλαιού βορειοελλαδίτη πολιτικού («ζήτα μου ότι θέλεις, εκτός από το να μην επανεκλεγώ βουλευτής») οι αθεόφοβοι πολιτικάντηδες που ανήκουν σε πολυποίκιλες συνομοταξίες (αρχηγολάγνοι, αυλοκόλακες, καρεκλοκένταυροι, θεσιθήρες, κυανόαιμοι, πορφυρογέννητοι, κλώνοι, γελωτοποιοί) μετατρέπονται σε υστερόβουλους κομματικούς δουλοπάροικους που ενδιαφέρονται μόνο για την (επαν)εκλογή τους, από την οποία προσδοκούν να προσποριστούν κενόδοξη δημοσιότητα , βουλευτική ασυλία, αδιαφανή πλουτισμό, ισχυρή δικτύωση κ.α.
Αυτοί οι ανίκανοι και διεφθαρμένοι πολιτευτές δε συναισθάνονται την ευθύνη του ρόλου τους, δεν δύνανται να παρακολουθήσουν τα τεκταινόμενα στο διεθνές περιβάλλον, δεν μιλούν ξένες γλώσσες, δε διακρίθηκαν σε κανένα κοινωνικό στίβο, δεν γνωρίζουν σε βάθος τα θέματα ενασχόλησης τους, δεν αρθρώνουν απόψεις και επιχειρήματα. Ωστόσο γνωρίζουν άριστα να επιλέγουν για συμβούλους τους συζύγους, τέκνα και συγγενείς τους, να διεκπεραιώνουν τα πιο παράδοξα αιτήματα ψηφοφόρων, να μηρυκάζουν τετριμμένα και παρωχημένα ιδεολογήματα να και αναρριχώνται στις κομματικές κλίμακες κολακεύοντας τον αρχηγο η τους ψηφοφόρους.
Είναι αδιαμφισβήτητο το γεγονός ότι προϋπόθεση για μια νέα πορεία στη χώρα, είναι να αλλάξει η ανθρωπογεωγραφία της πολιτικής σκηνής. Τα πολιτικά πρόσωπα που θα τεθούν επικεφαλής της πορείας της χώρας προς ένα καλύτερο αύριο θα πρέπει να είναι άνθρωποι ακέραιοι, έντιμοι, υπεύθυνοι, επαγγελματικά έμπειροι, ειλικρινείς και ταπεινοί. Θα πρέπει να έχουν τη ικανότητα να διαδραματίζουν το ρόλο τους με ομαδική εργασία, ταχύτητα, αποφασιστικότητα, αποτελεσματικότητα, πειθώ και κοινωνική δικαιοσύνη.
Επιπλέον να μπορούν να συνθέτουν, να συγκρούονται, να δρουν συλλογικά, να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, να κατευθύνουν, να συνεγείρουν, να εμπνέουν εμπιστοσύνη και σιγουριά, να είναι τολμηροί, αποφασιστικοί, προσηνείς, να επιλέγουν ικανούς συνεργάτες, να ενημερώνονται και να μελετούν σε βάθος, να ορθοτομούν περίπλοκα θέματα, να διαπραγματεύονται, να λαμβάνουν αποφάσεις.
Μολονότι είναι δύσκολο να βρεθούν πολιτικοί αναμορφωτές, τα νέα πολιτικά πρόσωπα δεν πρέπει να επιδιώκουν τη φήμη, την εξουσία και τον πλουτισμό αλλά την κοινωνική συνεισφορά και την επιτέλεση του βαρυσήμαντου καθήκοντος τους. Στις 6 Μαΐου η ευθύνη περνά και πάλι στα χέρια των πολιτών καθώς θα κληθούν – εκτός από πολιτικό κόμμα- να επιλέξουν πρόσωπα. Το μέλλον της Ελλάδας δε βρίσκεται γραμμένο στη γυάλινη σφαίρα του μάγου ή στο σκουρόχρωμο βυθό ενός φλιτζανιού ελληνικού καφέ αλλά στο βάθος της κάλπης και μπορούμε να το σκιαγραφήσουμε μονοί μας.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
