Η επίσκεψη της καγκελαρίου Μέρκελ στη χώρα μας αναμφισβήτητα συνιστά ταυτόχρονα πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό γεγονός και αυτό γιατί όχι μόνο υπογραμμίζει το ενδιαφέρον μιας μεγάλης Ευρωπαϊκής χώρας που επηρεάζει καθοριστικά τις ευρωπαϊκές εξελίξεις, αλλά έχει σημαντικό ρόλο στο σχέδιο εξόδου και στη διαμόρφωση των πλειοψηφιών που απαιτούνται εντός της ευρωζώνης.
Μ’ αυτή την παραδοχή το λογικό θα ήταν να μη βρίσκουν έδαφος ‘’γονιμοποίησης’’ δύο ακραίες συμπεριφορές αντίδρασης που δυστυχώς διεκδικούν να μετακινήσουν την κρίση των πολιτών από τα ζητούμενα, στην εικόνα και στο συναίσθημα.
· Η μία συμπεριφορά αφορούσε την αντίδραση(?)-(sic) ορισμένων πολιτικών ηγεσιών- που ούτε λίγο ούτε πολύ έκριναν και προώθησαν στην κοινωνία το αίτημα της ‘’ανεπιθύμητης’’ καγκελαρίου της Γερμανίας αγνοώντας ότι είναι κρίσιμος παίκτης των Ευρωπαϊκών διεργασιών . Δημιούργησαν σύγχυση στην κοινή γνώμη μπερδεύοντας σκόπιμα την αναγκαία κατά την κρίση μου διεκδίκηση μιας άλλης δίκαιης πολιτικής για την έξοδο από την κρίση, με την οικονομική, πολιτική και κοινωνική απομόνωση της χωρας.
· Η άλλη εξίσου αδιέξοδη –μοιρολατρική- και μοιραία είναι αυτή που αξιοποιώντας την λογική των άκρων θέλησε να αξιοποιήσει το γεγονός μόνο της παρουσίας της καγκελαρίου και όχι το περιεχόμενο των διαπραγματεύσεων ως το ‘’βάλσαμο’’ που θα οδηγήσει τη χώρα και τους πολίτες στην έξοδο από την κρίση.
Μ’ αυτή την έννοια σε μια δημοκρατία που ξέρει να αξιοποιεί τα πλεονεκτήματα της, το δικαίωμα της ειρηνικής διεκδίκησης των πολιτών για μια άλλη πολιτική και η κατάθεση εναλλακτικών επιχειρημάτων που αφορά τις επιπτώσεις των οικονομικών μέτρων στην Ευρώπη αποτελούν επιλογές που ούτε πρέπει να απαγορεύονται ούτε να συρρικνώνονται. Το αίτημα να ‘’είμαστε χρήσιμοι και όχι ευχάριστοι’’ δεν μπορεί να είναι μόνο για εσωτερική κατανάλωση.
Στην αποτίμηση αυτής της επίσκεψης όσοι δεν επιλέγουν τους ακραίους θυμικούς απολογισμούς που περιέγραψα το πρόσημο γίνεται θετικό. Γιατί δόθηκε η ευκαιρία να παρουσιαστούν απολογισμοί μοναδικών αλλαγών που συντελέσθηκαν δημοσιονομικά τα τελευταία χρόνια με θυσίες του ελληνικού λαού. Γεγονός που καλό θα ήταν αυτή η κυβέρνηση να μη το κρύβει και πολύ περισσότερο να το αξιοποιεί ως πλεονέκτημα αντί να αναφέρεται σε δήθεν απομονώσεις.
Άλλωστε η ίδια η Ευρώπη –μετά τις Γαλλικές εκλογές- δοκιμάζει να ανιχνεύσει και άλλες πολιτικές εξόδου που υπερβαίνουν τα νεοφιλελεύθερα δημοσιονομικά μέτρα που παράγουν ύφεση και κοινωνικό διχασμό χωρίς ανάπτυξη.
Η κ. Μέρκελ έφυγε και το ταξίδι και το ταξίδι της Ελλάδας για συμμαχίες που θα διεκδικούν μια συνολική προοδευτική πολιτική διεξόδου συνεχίζεται.
Το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. ο Πρωθυπουργός, και οι κοινωνικές αντιδράσεις έδωσαν τα δικά τους μηνύματα με επίκαιρο και αυθεντικό τρόπο έχουν επίκαιρη βαρύτητα και χρησιμότητα.
Θα μπορούσαν όλα αυτά να ολοκληρωθούν και με μια συνάντηση των πολιτικών ηγεσιών που αγωνίζονται για λύσεις μέσα στην ευρωζώνη με το ευρώ και την Ευρώπη.
Δεν έγινε και αυτό είναι αρνητικό
Το συμπέρασμα είναι ότι ο επόμενος χρόνος θα αποτιμήσει στην πράξη τα αποτελέσματα και τις πολιτικές από την επίσκεψη.
Είναι προφανές ότι και η κ. Μέρκελ και η κυβέρνηση δεν κρίνονται από την εικόνα της επίσκεψης αλλά από τις αποφάσεις για
· Την άμεση εκταμίευση των 31.5 δις
· Τα επιτόκια δανεισμού και την κατεύθυνση των πόρων
· Την ανακεφαλαιοποίηση και το εθνικό χρέος
· Το αναπτυξιακό και κοινωνικό πακέτο
Και πάνω απ’ όλα
· Το δίκαιο χρονικά και ποσοτικά επιμερισμό των δημοσιονομικών μέτρων
Γιατί αν τα επώδυνα μέτρα ληφθούν το 2013 τι νόημα θα έχει μια ενδεχόμενη επιμήκυνση?
Γι’ αυτό δε θα κουράζομαι να επαναλαμβάνω ότι για τους προοδευτικούς πολιτικούς σχηματισμούς,για τους σοσιαλιστες τώρα
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
