της ΠΕΝΝΥΣ ΜΠΑΛΙΟΥΣΗ
Μετά τις τσέπες των πολιτών, τώρα αδειάζουν και τα ρεζερβουάρ των αυτοκινήτων. Μαζί τους αδειάζουν και τα τελευταία ψήγματα αισιοδοξίας για ένα νέο ξεκίνημα τον Σεπτέμβριο. Άλλωστε, ξεκινά κάτι όταν κάτι άλλο έχει τελειώσει. Αλλά το καλοκαίρι δεν τελειώνει. Διότι απλά δεν άρχισε για τους περισσότερους.
Οι διακοπές είναι όνειρο απατηλό. Κεφάλια μέσα, αφού …κεφάλαια δεν υπάρχουν. Ούτε βενζίνη για τις μετακινήσεις. Άδεια ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια περιμένουν, μάταια μάλλον, παραθεριστές. Οι ξένοι ακυρώνουν και τις λιγοστές κρατήσεις που είχαν κάνει. Ποιος να τρέχει τώρα σε μια χώρα που δείχνει παράλυτη; Μόνο όσοι, ελάχιστοι, διασκεδάζουν με το απρόβλεπτο. Και δόξα τω Θεό, απρόβλεπτα η Ελλάδα έχει πολλά.
Θα πλεύσει το καράβι ή κάποιοι περίεργοι ναυτεργάτες θα καταλάβουν την μπουκαπόρτα και δεν θα το αφήνουν να φύγει; Θα πετάξουν τα αεροπλάνα ή κάποιοι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας θα κηρύξουν απεργία κι ο προορισμός σε μια γαλάζια ακτή θα μετατραπεί σε αίθουσα αναμονής ενός αεροδρομίου; Κι αν όλα κυλήσουν ομαλά, θα υπάρχει καύσιμο περιήγησης του ενοικιαζόμενου αυτοκινήτου;
Διακοπές στην Ελλάδα μοιάζουν με σαφάρι στην έρημο, χωρίς land rover και ειδικό εξοπλισμό. Ευτυχώς, δεν υπάρχουν ελέφαντες και άγρια θηρία. Κάτι είναι κι αυτό!
Όμως το θηρίο του δημόσιου χρέος περιμένει στη γωνία το Σεπτέμβρη. Κι ήδη βρυχάται επικίνδυνα από τώρα. Ποιος θα το αντιμετωπίσει; Και με ποια ψυχολογία;
Ακούγεται ότι η παρουσία του Γιώργου Παπανδρέου στη ΔΕΘ στοχεύει στην αλλαγή ψυχολογίας των Ελλήνων. Μια νέα αισιοδοξία, πως “θα ρθουν καλύτερες μέρες”, πως “οι θυσίες θα πιάσουν τόπο”.
Πλην όμως, ένας χρόνος μόλις θα έχει περάσει από τότε που ο σημερινός πρωθυπουργός, ως τότε “εν δυνάμει”, διαβεβαίωνε πως “λεφτά υπάρχουν”. Προφανώς, ούτε και τότε υπήρχαν κι ούτε και βρέθηκαν τη χρονιά που πέρασε. Φέτος που σίγουρα δεν υπάρχουν πως θα πείσει πως θα βρεθούν τη χρονιά που ακολουθεί;
Υπάρχει πάντα ένα μυστικό που κρατά την ελπίδα ζωντανή. Τα όσα, “πολλά”, “δύσκολα”, “επώδυνα” έγιναν μέσα σε ένα χρόνο, όταν θα έπρεπε να γίνουν δεκαετίες πριν. Η αίσθηση πως μετά το σοκ της καταστροφικής καταιγίδας θα ανατείλει μια μέρα ηλιόλουστη, με αρκετές ευκαιρίες προς αξιοποίηση.
Ευκαιρίες για ποιους; Κι από τι; Ήδη τα πάντα στην Ελλάδα πωλούνται σε τιμή ευκαιρίας. Πλην όμως οι “κατέχοντες” Έλληνες αγοράζουν αλλού. Γιατί οι “κατέχοντες” ξένοι να αγοράσουν εδώ;
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
