της ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΟΛΟΒΟΥ
«…και θα σπείρουνε γενεές στους αιώνες των αιώνων!» Κάποτε ριγούσαμε ακούγοντας το «Άξιον Εστί» στα στάδια και τις σκηνές της Ελλάδας και του κόσμου ολόκληρου. Κάποτε πιστεύαμε πως δεν μπορεί, πάντα κάτι γίνεται και η χώρα μας ξεπερνά τους σκοπέλους και προχωρά. Κάποτε νιώθαμε ανάταση.
Ήταν κι εκείνη η μουσική του Μίκη που μας οδηγούσε στα ουράνια που μας μεθούσε, που μας έκανε να ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες. Ήταν κι ο ίδιος ο Μίκης πάντα μπροστά, να εκφράζει τα προβλήματα, τις ανησυχίες και τις ανάγκες ενός λαού προδομένου και εξαπατημένου.
Ο Μίκης εντός των προσεχών ημερών αναγγέλλει την ίδρυση του Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών . Ένα Κίνημα που πιστεύουμε πως θα ακουμπήσει πάνω στη φιλοσοφία των Λαμπράκηδων. Που θα απευθύνεται στους ενεργούς πολίτες αυτής της χώρας που δεν τους αφήνουν να εκφραστούν, ποδοπατώντας ακόμα και συνταγματικά τους δικαιώματα. Στους πολίτες που άναυδοι παρακολουθούν τη χώρα τους να ξεθεμελιώνεται. Στους πολίτες που μέσα στην απάθεια που δημιουργεί η υπέρτατη απελπισία αναζητούν κάποιον φωτισμένο ηγέτη που θα μπει μπροστά.
Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το αυγό του φιδιού είναι έτοιμο να σπάσει. Τα τρομακτικά αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών στον Άγιο Παντελεήμονα άνοιξαν την όρεξη μιας ομάδας που ακόμα ονειρεύεται να βρεθεί «Ένας λοχίας…» Ευτυχώς, θέλω να πιστεύω πως μια τέτοια πιθανότητα έχει χαθεί στα βαθιά σκοτάδια της Ιστορίας. Στις σκοτεινές μέρες μας επελαύνει στην Ελλάδα ένας άλλος «λοχίας». Με ακριβό κοστούμι ευρωπαϊκής ραφής και αμερικάνικου ντιζάιν, που γράφει στο πέτο Δ.Ν.Τ. Λοχίας με πολλά, εφιαλτικά πρόσωπα.
Η εικόνα της χούντας των συνταγματαρχών ξεθωριάζει μπροστά στη δικτατορία που βιώνουμε σήμερα αδιαμαρτύρητα. Ναι, αδιαμαρτύρητα, γιατί η σημερινή χούντα, μας κατέλαβε εξ απήνης κι αργήσαμε να ξυπνήσουμε από τον μακάριο λήθαργό μας . Κι ¨όταν ξυπνήσαμε ήταν πλέον αργά. Ατομικά και Κοινωνικά δικαιώματα που είχαν κατακτηθεί με αίμα και αγώνες πολλών αιώνων, μέσα σε λίγους μήνες καταργήθηκαν, σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Το Σύνταγμα κατέληξε κενό γράμμα αφού μία –μία οι διατάξεις του αγνοήθηκαν προκλητικά.
Μας απομένει βέβαια η ακροτελεύτια διάταξη του άρθρου 120 –η παλιότερη διάταξη 114 που λέει:
«Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.» Θα το κάνουμε; Και όπου η λέξη βία θα πρέπει να βάλουμε «βία κατά της ελληνικής ψυχής».
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
