Ήταν μια προσπάθεια την κατάληξη της οποίας ελάχιστοι προέβλεπαν, αρκετοί υποψιάζονται και οι περισσότεροι δεν ανέμεναν. Ακριβέστερα, δεν ήθελαν να πιστέψουν. Κι όμως τα χειρότερα ήρθαν κι ουδείς γνωρίζει πλέον με βεβαιότητα να προβλέψει κι εκείνα που θα επακολουθήσουν.
Κι όμως ήταν η ελπίδα που καλλιέργησε προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ και πήρε τις τύχες της χώρας στα χέρια του. Ήταν η βεβαιότητα που απέπνεε ότι γνώριζε που πήγαν τα λεφτά που χάθηκαν. Ήταν κι η «δέσμευση» ότι «θα πληρώσουν εκείνοι που έφταιξαν» και ότι τελικώς θα αποδοθεί δικαιοσύνη.
Επτά μήνες μετά και τα λεφτά αναζητούνται. Επτά μήνες μετά κι ουδείς ακόμα έχει πληρώσει. Επτά μήνες μετά και το αίσθημα περί δικαίου αναζητείται κι αυτό, όπως τα χρήματα που …αποδήμησαν σε ασφαλή καταφύγια του εξωτερικού.
Επτά μήνες μετά οι πολίτες μίλησαν. Δυστυχώς, ο θάνατος τριών αθώων ανθρώπων παραμόρφωσε το μήνυμα που εξέπεμψαν. Η δύναμη της φωνής τους έσβησε στον πόνο και την οδύνη για τον άδικο χαμό των συμπολιτών μας.
Η κοινωνία για άλλη μια φορά βίωσε μια κατάσταση σοκ. Για άλλη μια φορά έμεινε μουδιασμένη και φοβισμένη να αναρωτιέται για το άγνωστο αύριο που ακολουθεί. Για άλλη μια φορά η ελπίδα έμεινε στα αζήτητα.
Η χθεσινή μέρα ήταν για το ΠΑΣΟΚ μια μέρα κομβική. Το πολιτικό κεφάλαιο που συσσώρευσε με κόπο, σπαταλήθηκε. Η ανοχή του κόσμου περιορίστηκε δραματικά. Ο πολιτικός χρόνος συρρικνώθηκε.
Η κυβέρνηση δεν έχει άλλα περιθώρια εφησυχασμού. Πρέπει να τρέξει πιο γρήγορα απ’ όσο έτρεχε μέχρι σήμερα ο Πρωθυπουργός. Πρέπει να τον ξεπεράσουν. Εδώ και τώρα χρειάζεται να δοθεί το πρόσταγμα της νέας αρχής, της συλλογικής προσπάθειας.
Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν έχει περιθώρια χρονοτριβής. Οφείλει άμεσα, με πράξεις κι όχι με λόγια, ηγηθεί της νέας προσπάθειας, τοποθετώντας στο πλευρό του τα πλέον υγιή στοιχεία της ελληνικής κοινωνίας – όσα τουλάχιστον έχουν απομείνει. Η …βάση δεδομένων υπάρχει. Την έχει στο …σκληρό δίσκο. Ήρθε η ώρα να την αξιοποιήσει…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
