Και επίσημα την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας ανέλαβε ο Λουκάς Παπαδήμος και η νέα τρικομματική κυβέρνησή του, στην οποία συμμετέχει και το ακροδεξιό ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη.
Μάλιστα, είναι η πρώτη φορά από την πτώση της Χούντας το 1974 που μετέχει στην κυβέρνηση ένα ακροδεξιό κόμμα, γεγονός που πρέπει να μας προβληματίσει όλους.
Τραγική ειρωνεία: Το ΠΑΣΟΚ, το οποίο σε κάθε προεκλογική περίοδο καλούσε τους αριστερόστροφους ψηφοφόρους να το ψηφίσουν για να μην έρθει στην εξουσία η «κακή» δεξιά, είναι σήμερα εκείνο που άνοιξε την κερκόπορτα και έβαλε στο κυβερνητικό παιχνίδι τον πολιτικό χώρο που ξόρκιζε, στην πιο σκληρή και επικίνδυνη μορφή του. Οι προοδευτικοί πολίτες οφείλουν να το θυμούνται αυτό μελλοντικά…
Πάμε τώρα στον κ. Παπαδήμο και το σχήμα του. Καταρχάς, πρόκειται για έναν πρωθυπουργό και μια κυβέρνηση χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση, αφού ο λαός δεν εξέφρασε τη γνώμη του γι’ αυτούς. Για κάποιους ακούγεται λεπτομέρεια αυτή η διαπίστωση, όμως το Σύνταγμα, τη Δημοκρατία και τους θεσμούς δε μπορούμε να τα χρησιμοποιούμε όπως μας βολεύει.
Σχετικά με το πρόσωπο του Λουκά Παπαδήμου αναμφισβήτητα πρόκειται για μια εξαιρετικά σοβαρή περίπτωση ανθρώπου. Με κύρος, γνώσεις, διεθνή αξιοπιστία. Ο κατάλληλος άνθρωπος την κατάλληλη στιγμή, θα παρατηρούσε κανείς εύστοχα. Φέρνει όμως ένας κούκος την άνοιξη; Προφανώς όχι…
Η ουσία κατά τη γνώμη μας δεν έγκειται πάντως στον επικεφαλής αλλά στο περιεχόμενο της πολιτικής που θα εφαρμόσει. Ο κ. Παπαδήμος και οι συν αυτώ δε θα κάνουν τίποτε άλλο από το να τακτοποιήσουν με μεγαλύτερη ένταση τις εκκρεμότητες του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου αλλά και να επικυρώσουν και να υλοποιήσουν τη νέα δανειακή σύμβαση και τα μέτρα που τη συνοδεύουν. Με άλλα λόγια, ότι δεν κατάφερε ο Παπανδρέου θα κληθεί να φέρει εις πέρας ο «μεταβατικός» (;) Παπαδήμος υπό την ψευδεπίγραφη επικάλυψη της ευρείας αποδοχής.
Επομένως, είναι αποπροσανατολιστική και σκόπιμη η πλαστή αισιοδοξία που καλλιεργούν συγκεκριμένα εξωθεσμικά κέντρα ότι ο Λουκάς Παπαδήμος και το νεογέννητο σχήμα «θα μας σώσουν». Οι πολίτες δε θα πρέπει να τρέφουν καμία αυταπάτη ότι «έρχονται καλύτερες ημέρες».
Δυστυχώς, αυτό που έρχεται είναι απολύσεις, χαράτσια, νέες περικοπές αλλά και εντατικοποίηση της πολιτικής εκχώρησης της λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής αξιοπρέπειας.
Η πικρή αλήθεια είναι ότι μας περιμένει μια ακόμη πολύ πιο δύσκολη περίοδος και όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσει η κοινωνία και κινητοποιηθεί ενωτικά και οργανωμένα τόσο μεγαλύτερες θα είναι οι πιθανότητες το μνημονιακό κύμα να ανακοπεί.
Και πρέπει να δούμε λίγο βαθύτερα την υποτιθέμενη αλλαγή σελίδας που σημειώνεται από χθες. Το πολιτικό σκηνικό εισέρχεται σε μια νέα φάση όπου τα βασικά πολιτικά κόμματα και τα πρόθυμα εξαπτέρυγά τους μπροστά στο κίνδυνο της κατάρρευσής τους συνασπίζονται και ανασυντάσσονται. Σκοπός τους είναι να συνεχίσουν να κάνουν κουμάντο και να μην απολέσουν το κεκτημένο της διαχείρισης και της επιβολής των επώδυνων επιλογών τους.
Και καλά οι μεν, έστω και πνέοντας τα λοίσθια, κατανόησαν τη φόρμουλα να διασωθούν. Όλοι οι άλλοι «οι απέναντι» θα πάρουν το μήνυμα της διαμόρφωσης ενός κοινού μετώπου για να απαντήσουν και να αντεπιτεθούν ή θα συνεχίσουν περιχαρακωμένοι και «αμόλυντοι» περί άλλων να τυρβάζουν;
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
