Ο Δεκέμβρης του 2008 θα μείνει στην Ιστορία ως “χρυσός Δεκέμβρης” της Αριστεράς. Ήταν η περίοδος όπου ένα γεγονός, η δολοφονία ενός 15χρονου μαθητή, από όπλο αστυνομικού, έβγαλε την Αθήνα στους δρόμους. Σε Κουμουνδούρου και Περισσό φάνηκε πως το “λαϊκό ρεύμα” κατευθύνεται προς τα μέρη τους.
Τελικά, όλος αυτός ο κόσμος που αυθόρμητα ξεχύθηκε στους δρόμους για να διεκδικήσει κάτι καινούργιο, το αναζήτησε ως “τελευταία ελπίδα” στο ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου. Κάπως έτσι η “τελευταία ελπίδα” έγινε “μονόδρομος του ΔΝΤ” κι η χώρα μπήκε, χωρίς κοινωνικές αντιδράσεις, στο τούνελ μιας παρατεταμένης κρίσης και ύφεσης.
Που βρίσκεται σήμερα όλος αυτός ο κόσμος; Τι σκέπτεται, τι βιώνει καθημερινά; Ερωτήματα που ουδείς είναι σε θέση να δώσει απαντήσεις, η Αριστερά όφειλε να έχει απαντήσεις.
Ξέμεινε όμως κι από απαντήσεις κι από υποψήφιους. Για το Δήμο της Αθήνας ουδείς υποψήφιος φαίνεται στον ορίζοντα. Η Κουμουνδούρου αναζητώντας μια ακόμα lifestyle υποψηφιότητα, διακίνησε το σενάριο της υποψηφιότητας του τραγουδιστή Διονύση Τσακνή. Τελικώς, εκείνος το διέψευσε και τάχθηκε υπέρ της υποψηφιότητας Νίκου Σοφιανού του ΚΚΕ.
Δεν είναι όμως η άρνηση του καλλιτέχνη. Είναι ο τρόπος που πολιτεύεται η Αριστερά που προβληματίζει. Όπως θα προβλημάτιζε πολλούς η δυνατότητα ενός τραγουδιστή να επιλύσει τα πολύπλοκα και σύνθετα προβλήματα της Αθήνας.
Έτσι, πια η Αριστερά προβληματίζει όχι μόνο για την ένδεια επιχειρημάτων και απαντήσεων στα σύγχρονα προβλήματα, αλλά και απ’ την ανυπαρξία, πλέον, στελεχών, που σε άλλες εποχές παρήγαγε με …τσουβάλι και πρόσφερε και σε όμορους πολιτικούς χώρους.
Καθώς δεν κατάφερε να εμπλουτίσει το δυναμικό της με νέα στελέχη, τώρα που η κρίση προσφέρει μια μεγάλη ευκαιρία, η Αριστερά επιστρατεύει στελέχη που βρίσκονται σε διαδικασία πολιτικής αποστρατείας.
Κάπως έτσι άρχισε να διακινείται το όνομα του Φώτη Κουβέλη. Πρόκειται για υποψηφιότητα που θα βυθίσει ακόμα περισσότερο την Αριστερά. Όχι επειδή ο πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και νυν ανεξάρτητος, δεν έχει ασχοληθεί με τα θέματα του αστικού χώρου, ή δεν γνωρίζει την τοπική αυτοδιοίκηση. Αλλά επειδή θα επιβεβαιώσει ότι η Αριστερά στερείται εφεδρειών κι αργά αλλά σταθερά φθείρεται και φθίνει, την ίδια ώρα που προτείνει μια υποψηφιότητα με την οποία εύκολα θα μπορούσε να συμφωνήσει το ΠΑΣΟΚ για να αποφύγει να εκθέσει ένα δικό του υποψήφιο σε μια μάχη που πριν αρχίσει έχει ήδη κριθεί.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
