ΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΑΒΕΒΑΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Μοίρασε το

Την εκκίνηση υλοποίησης του σχεδίου ανασύστασης του ΠΑΣΟΚ κήρυξε και επισήμως ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ανακοινώνοντας τους βασικούς άξονες της νέας πολιτικής φυσιογνωμίας της παράταξης. Αν πάντως κάτι συνοδεύει αυτή την απόπειρα είναι το αίσθημα αβεβαιότητας ως προς το τελικό αποτέλεσμα, ακόμη και ματαιότητας για ορισμένα στελέχη, που εκμυστηρεύονται ότι «το ΠΑΣΟΚ, ό,τι κι αν κάνει, είναι πλέον σχεδόν αδύνατο να ανανήψει και να επανακτήσει τους δεσμούς του με την κοινωνία».

«Το ΠΑΣΟΚ όπως το ξέραμε τελείωσε…»

Οι αντιξοότητες και οι αντικειμενικές δυσκολίες που πρέπει να ξεπεράσει ο Ευάγγελος Βενιζέλος, προκειμένου η πρωτοβουλία αναζωογόνησης του Κινήματος να κριθεί επιτυχής είναι όχι απλά πολλές αλλά φαντάζουν και ανυπέρβλητες.

Για το επίμαχο ζήτημα, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δείχνει να έχει συναίσθηση της σκληρής πραγματικότητας για το κόμμα και δε φείδεται αυτοκριτικών σχολίων και ρεαλιστικών διατυπώσεων.

Μιλώντας την Τετάρτη στη συρρικνωμένη εντυπωσιακά Κοινοβουλευτική Ομάδα των μόλις 32(!) βουλευτών, ο κ. Βενιζέλος είπε μεν αυτονόητα πράγματα για τους εκτός πασοκικού συστήματος πολίτες, που όμως σπάνια αρθρώνονται από τον πρόεδρο μιας παράταξης με 38ετή διαδρομή.

«Το αποτέλεσμα των δίδυμων εκλογών του Μαΐου και του Ιουνίου σηματοδοτεί πρακτικά το τέλος του ΠΑΣΟΚ, όπως το ξέραμε τα τελευταία χρόνια. Η περίοδος 2009-2012 υπήρξε καταλυτική για τη φυσιογνωμία του ΠΑΣΟΚ και τις σχέσεις του με την κοινωνική του βάση, όπως αυτή είχε συγκροτηθεί σταδιακά από το 1977 και κυρίως από το 1981 και μετά. Όλες οι μεγάλες επιλογές του ΠΑΣΟΚ των δεκαετιών του ΄80, του ΄90 και των αρχών του 2000 τέθηκαν υπό αμφισβήτηση, συμπαρασύροντας όλες τις μεγάλες κοινωνικές συμμαχίες της παράταξης», δήλωσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος σηματοδοτώντας με τις φράσεις του αυτές το κλείσιμο της πορείας του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, του Κώστα Σημίτη και του Γιώργου Παπανδρέου.
Προδικασμένη αποτυχία;

Αρκεί ωστόσο η επίγνωση ότι ο δρόμος είναι στρωμένος με «αγκάθια»; Προφανώς και όχι, διότι οι λύσεις και οι ριζικές τομές είναι το ζητούμενο όπως επίσης και η αναστροφή της μέχρι σήμερα απορριπτικής διάθεσης των πολιτών για το ΠΑΣΟΚ, το οποίο σε κάθε περίπτωση αποτελεί -σύμφωνα με τις αναλύσεις έμπειρων στελεχών και πολιτικών παρατηρητών – ένα φθαρμένο και ξεπερασμένο προϊόν χωρίς ελπίδες να ξαναέρθει στη «μόδα».

Τα συναπτά έτη διακυβέρνησης του τόπου, τα φαινόμενα κυβερνητισμού και διαφθοράς με εμπλοκή άλλοτε κορυφαίων στελεχών του, η επιβολή -εν μία νυκτί- απίστευτης αγριότητας μέτρων λιτότητας στο όνομα μιας ψευδεπίγραφης σωτηρίας που δεν έπεισε τους ψηφοφόρους ότι ήταν η καλύτερη επιλογή, αποτελούν μερικούς από τους καθοριστικότερους παράγοντες για τη παρακμή και απαξίωση που βιώνει το ΠΑΣΟΚ.

Επιπροσθέτως, η συμμετοχή εκ νέου σε μια κυβέρνηση με σαφή μνημονιακό προσανατολισμό, παρά τις προεκλογικές διακηρύξεις όλων των συνεργαζόμενων κομμάτων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) περί επαναδιαπράγμάτευσης, αναθεώρησης ή απαγκίστρωσης, κρίνεται εξίσου βλαπτική για την επιδιωκόμενη ανάκαμψη. Αυτός είναι άλλωστε και ο βασικότερος προβληματισμός των περισσοτέρων βουλευτών, η συνεργασία δηλαδή με τη ΝΔ, «με πρωθυπουργό Σαμαρά και υπουργούς που είχαν θητεύσει πλάι στον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή…».

«Το ΠΑΣΟΚ έπαψε να αρέσει», θα πει στην καθομιλουμένη γλώσσα κομματικός παράγοντας που έχει αποστασιοποιηθεί από καιρό και βλέπει με απαισιόδοξη ματιά το υπόλοιπο της «ζωής» του Κινήματος.

Το ανοιχτό παράθυρο που αφήνεται πάντως από το περιβάλλον του νέου προέδρου για αλλαγή ονόματος και συμβόλου είναι μια ένδειξη ότι στον τελευταίο όροφο της οδού Ιπποκράτους αγωνιούν και αναζητούν μεθόδους να κοπουν «μαχαίρι» οι δεσμοί με το παρελθόν που οι αναφορές σε αυτό κάποτε συγκινούσαν και συνέπαιρναν τα πλήθη, τώρα όμως ηχούν αποκρουστικά…

Καταλαβαίνουν βέβαια οι συνομιλητές του προέδρου ότι κινήσεις βιτρίνας και επικοινωνιακού περιεχομένου ενέργειες δεν είναι ικανές από μόνες τους για να σώσουν την παρτίδα και ως εκ τούτου παραπέμπουν στην πρόσφατη αποστροφή του λόγου του κ. Βενιζέλου ότι «το κρίσιμο και επείγον ζήτημα, το υπαρξιακό για την παράταξη είναι να προσδιοριστεί με σύγχρονο, καθαρό και ειλικρινή τρόπο, η ίδια η φυσιογνωμία της, το ιδεολογικό της στίγμα, η πολιτική της αναφορά, η στρατηγική της θεώρηση…».
Ορθή η διαπίστωση, θολή η εξειδίκευση, άγνωστη η έκβαση του εν εξελίξει εγχειρήματος, με τα προγνωστικά να είναι για την ώρα εναντίον…

Οι εσωκομματικές πληγές

Συν τοις άλλοις, ο Ευάγγελος Βενιζέλος καλείται να χειριστεί με τρόπο τέτοιο τα εσωκομματικά μέτωπα, ώστε να μην προκύψει νέα πληγή που θα απομειώνει κι άλλο την εκλογική βάση του κόμματος.

Για τα εσωτερικά ζητήματα ωστόσο, αρκετοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δε θα πρέπει να λειτουργήσει συμβιβαστικά.

«Τώρα είναι η ευκαιρία για το μεγάλο ξεκαθάρισμα», εισηγείται μερίδα στενών του συνεργάτων. Προς το παρόν, η Ιπποκράτους δε βιάζεται να λάβει πειθαρχικού τύπου μέτρα προς τους προκλητικά διαφωνούντες και διαρκώς επιτιθέμενους προς την πλευρά της ηγεσίας, όπως ο Θεόδωρος Πάγκαλος. Θεωρεί η νέα ηγετική ομάδα ότι ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ρίχνει «άσφαιρα πυρά» και διαισθανόμενος ότι το πολιτικό του μέλλον είναι ανύπαρκτο επιδιώκει μέσω των επικρίσεων προς το πρόσωπο του Ευάγγελου Βενιζέλου να διατηρείται στο προσκήνιο. «Δε θα κάνουμε ήρωα τον Πάγκαλο. Ας κατανοήσει μόνος του ότι πρέπει επιτέλους να σιωπήσει», επισημαίνει με νόημα στέλεχος δίπλα στον Ευάγγελο Βενιζέλο.

Δεν ισχύει σίγουρα το ίδιο για τον Ανδρέα Λοβέρδο, ο οποίος έχει απομακρυνθεί και έχει ψυχράνει τις σχέσεις του με τον κ. Βενιζέλο, όμως τη διαφορετική του αντίληψη για τη στρατηγική του ΠΑΣΟΚ δε τη συνδυάζει με επιθέσεις προσωπικού χαρακτήρα.

Όσο δε για την Άννα Διαμαντοπούλου, μετά την ανοχή του προέδρου του κόμματος στην υπουργοποίηση του Θεόδωρου Παπαθεοδώρου, πρύτανη του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και πολέμιου του νομοσχεδίου που προώθησε η ίδια για την Ανώτατη Εκπαίδευση, η απόφαση που έλαβε η πρώην υπουργός είναι να ιδιωτεύσει μέχρι νεοτέρας…

Αυτοοργάνωση για ένα κόμμα δημοκρατικό και πατριωτικό.

Ποια θα είναι όμως η σφραγίδα και η φυσιογνωμία του νέου ΠΑΣΟΚ; «Στόχος είναι η γνήσια εκπροσώπηση των προοδευτικών και μεταρρυθμιστικών δυνάμεων της ελληνικής κοινωνίας και από το βάθος των αλλαγών που θα γίνουν εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η επιστροφή στην παράταξη πολιτών που ανήκαν σ’ αυτή, αλλά απομακρύνθηκαν στις εκλογές από κοντά μας», υποστήριξε μέσα στην εβδομάδα ο Ευάγγελος Βενιζέλος.

Δίνοντας τον τόνο για τις επερχόμενες παρεμβάσεις δήλωσε επίσης ότι «είμαστε η παράταξη των Ελλήνων σοσιαλιστών και δημοκρατών, πιστεύουμε στη ανάγκη των τομών και των μεταρρυθμίσεων που είναι ό,τι πιο ριζοσπαστικό μπορεί να γίνει για μια Ελλάδα ξανά αυτοδύναμη, ισότιμη και ανταγωνιστική, μέσα στην Ευρώπη και το ευρώ».

Εντύπωση προκάλεσε εξάλλου η αναφορά του στη μέθοδο της αυτοοργάνωσης μέσω της οποίας πήρε τη μορφή του ως κόμμα το ΠΑΣΟΚ το 1974. «Απευθύνω πρόσκληση αυτοοργάνωσης σε όλους τους φίλους, σε όλα τα μέλη, σε όλα τα στελέχη, σε όλους τους δημοκρατικούς προοδευτικούς πολίτες που νοιώθουν ότι ανήκουν στο χώρο της δημοκρατικής παράταξης, της παράταξης του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Τους καλώ να συγκροτήσουν παντού Ομάδες Πρωτοβουλίας, μέσα από τις οποίες θα προκύπτουν οι νέες οργανώσεις», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Ανακοίνωσε ακόμη τη σύσταση δύο προσωρινών Γραμματειών, μια πολιτικής και μιας οργανωτικής που θα συντονίζουν τις λειτουργίες του κόμματος μέχρι το Συντακτικό Συνέδριο, το οποίο προγραμματίζεται τελικά να διεξαχθεί το Νοέμβριο. Παράλληλα, οι νομαρχιακές και περιφερειακές εκλογικές επιτροπές μετατρέπονται σε νομαρχιακές και περιφερειακές επιτροπές ανασύστασης, ενώ και η ΚΟ θα διαδραματίσει σημαίνοντα ρόλο με συνεδριάσεις κάθε 15 ημέρες ή και κάθε εβδομάδα, εφόσον το επιβάλλουν οι εξελίξεις. Θα συσταθεί επίσης Εθνική Επιτροπή Ανασύστασης και Οργάνωσης του Συντακτικού Συνεδρίου με αναλογική εκπροσώπηση όλων των τάσεων και όλων των γενεών. Αφετηρία της νέας προσπάθειας θα είναι η Εναρκτήρια Συνδιάσκεψη που θα διεξαχθεί το επόμενο Σάββατο 7 Ιουλίου.

Σε ότι αφορά τον εκλογικό πήχη, με δεδομένο το 12,3% της 17ης Ιουνίου, ο στόχος που βάζει για την επόμενη αναμέτρηση η Ιπποκράτους ακούγεται μεγαλεπήβολος: «Θέλουμε να φτάσουμε το 30%. Δε συμβιβαζόμαστε ούτε με το μικρό εκλογικό ποσοστό ούτε με την τρίτη θέση», δηλώνει εξέχον μέλος της βενιζελικής πτέρυγας, υπενθυμίζοντας ότι «η εντολή των 240.000 ψηφοφόρων του Μαρτίου είναι νωπή και ρητή και ο νεοεκλεγμένος πρόεδρος θα την τιμήσει».

Και φυσικά το σχέδιό του θα τεθεί προς κρίση, πρωτίστως από το εκλογικό σώμα και δευτερευόντως από την ιστορία…

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου