Ο Θανάσης Κ. καταπιάνεται με την κλιματική αλλαγή. Άλλον έναν μύθο που κατασκεύασε η πολιτική ορθότητα για να προωθήσει μια λανθάνουσα αντίληψη περί παγκοσμιοποίησης και κατάργησης του έθνους – κράτους – για να νομιμοποιήσει πολιτικά την παράνομη μετανάστευση…
Κάτι εκτός επικαιρότητας, για να χαλαρώσετε κάπως το τριήμερο του ακολουθεί.
(Ίσως, τελικά αποδειχθεί πως όσα διαβάσετε παρακάτω δεν είναι εντελώς ανεπίκαιρα. Μάλλον σας προετοιμάζουν για την επικαιρότητα που έρχεται…)
Υπάρχει, λοιπόν, μια πολύ διαδεδομένη θεωρία πλέον, που προωθείται από διάφορα διεθνή κέντρα «πολιτικής ορθότητας» και υποστηρίζει ότι αυτό που ονομάζεται «κλιματική αλλαγή» θα προκαλέσει μεγάλες μεταναστεύσεις πληθυσμών από τον Τρίτο Κόσμο βορειότερα: δηλαδή στην Ευρώπη (από Αφρική και Μέση Ανατολή) και σε ΗΠΑ-Καναδά (από Μεξικό και Κεντρική Αμερική).
Ταυτόχρονα θα ανέβει, λέει, απότομα η στάθμη της θάλασσας, διάφορες παραθαλάσσιες περιοχές θα βυθιστούν και αυτό θα σπρώξει ακόμα περισσότερους πληθυσμούς να «μεταναστεύσουν» από τον Μεσογειακό νότο στην ηπειρωτική κεντρική και βόρεια Ευρώπη.
Άρα η μεγάλες μεταναστεύσεις είναι… «κλιματολογικό φαινόμενο» και μάλιστα παγκόσμιας κλίμακας! Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε για να το εμποδίσουμε, ούτε καν να το αναχαιτίσουμε, και απλώς να ετοιμαστούμε για να το «υποδεχθούμε» και να το… απολαύσουμε!
Το επιχείρημα αυτό καταργεί κάθε συζήτηση περί «εξωτερικής πολιτικής» και περί «εθνικού συμφέροντος».
Όταν γίνονται τέτοιες κοσμικές ανατροπές και απελευθερώνονται τέτοιες «κοσμικές δυνάμεις», τι νόημα έχει το στενό «εθνικό συμφέρον»;
Η ίδια η διαχείριση εθνικής πολιτικής καταντάει… «αναχρονισμός»!
Άρα, τα εθνικά κράτη είναι «απολιθώματα του παρελθόντος», ζήτω η «παγκοσμιοποίηση» και… τρεχάτε να κρυφτείτε!
Μην πανικοβάλλεστε, όμως! Και κυρίως μη πιστεύετε ό,τι σας σερβίρουν διάφορες καλοστημένες και καλοπληρωμένες προπαγάνδες.
Ιδιαίτερα όταν δεν αντέχουν σε κανενός είδους κριτική εξέταση (επιστημονική, πολιτική και ιστορική).
* Πρώτον, να ξεχωρίσουμε την πραγματικότητα από την προπαγάνδα. Κάθε επιτυχής προπαγάνδα στηρίζεται σε στοιχεία αληθοφάνειας, σε «κόκκους αλήθειας» που στρεβλώνει και τους δίνει διαστάσεις εξωφρενικών ισχυρισμών.
Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία 140 χρόνια έχουμε διαπιστωμένη παγκόσμια άνοδο της θερμοκρασίας: Της τάξης του… 1 βαθμού Κελσίου! (κάτι λιγότερο για την ακρίβεια…)
Η άλλη μισή αλήθεια, που δεν λέγεται ωστόσο, είναι ότι τέτοιας κλίμακας άνοδο θερμοκρασίας (κι ακόμα μεγαλύτερη ίσως, αν πιστέψουμε τον Θεόφραστο κι άλλους αρχαίους συγγραφείς) είχαμε τουλάχιστον άλλες δύο-τρείς φορές μέσα στον ιστορικό χρόνο της ανθρωπότητας (στις τελευταίες τρεις χιλιετίες).
Κι εκείνες οι άνοδοι της θερμοκρασίας ΔΕΝ οφείλονταν ασφαλώς σε «ανθρωπογενείς» παράγοντες…
* Δεύτερον, είναι αλήθεια ότι το κλίμα αλλάζει συνεχώς! Δεν υπάρχει «σταθερό κλίμα» για να ανακαλύπτουμε σήμερα την «κλιματική αλλαγή», σαν να πρόκειται για κάτι… «πρωτοφανές»!
Η αλλαγή του κλίματος είναι μέσα στη ίδια τη φύση του πλανήτη μας. Και οφείλεται στην αλληλεπίδραση πολύ μεγάλων κύκλων, με μικρότερα – μεσαία και πιο μικρά – κυκλικά φαινόμενα.
Υπάρχουν πολύ μεγάλοι κύκλοι 105 χιλιάδων ετών, 42 χιλιάδων ετών και 23 χιλιάδων ετών. Αυτοί οφείλονται:
- στην ελλειπτικότητα της τροχιάς της γης γύρω από τον ήλιο (που διακυμαίνεται – δεν είναι σταθερή). Αυτό ονομάζεται «εκκεντρότητα» ή eccentricity,
- στην κλίση του άξονα περιστροφής της γης (που επίσης ταλαντώνεται). Αυτό ονομάζεται λοξότητα ή obliquity
- και στην κατεύθυνση του άξονα της γης (που επίσης διαγράφει κύκλο στο «στερέωμα» – κι έτσι αλλάζει ο «πολικός αστέρας», δεν είναι σταθερός στις χιλιετίες). Και ονομάζεται «προπόρευση» ή precession.
Αυτοί είναι οι λεγόμενοι κύκλοι του Milankovitch που διατυπώθηκαν πριν ένα αιώνα περίπου, κι από τότε έχουν πλήρως θεμελιωθεί και αποδειχθεί βάσει των αρχαιολογικών και παλαιοντολογικών ευρημάτων παντού στον κόσμο (σε εξορύξεις από τους πάγους των πόλων, αλλά και από τα ιζήματα στους βυθούς των ωκεανών).
Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’90, οι κύκλοι του Μιλάνκοβιτς ήταν η βασική θεωρία της κλιματικής εξέλιξης που διδάσκονταν σε όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου (κυρίως στους κλάδους των εφαρμοσμένων μαθηματικών).
Αυτή η θεωρία ΔΕΝ έχει ανατραπεί μέχρι σήμερα. Ούτε στο ελάχιστο. Έχει «συμπληρωθεί», ωστόσο.
- Υπάρχουν και «μεσαίας» διάρκειας κύκλοι, ας πούμε 200 ετών περίπου. Εδώ οι θεωρίες ποικίλουν και δεν υπάρχει πλήρως αποδεκτή θεωρία.
Όλοι συμφωνούν ωστόσο, ότι υπήρξαν στους ιστορικούς χρόνους, δύο τουλάχιστον περίοδοι ασυνήθιστης «υπερθέρμανσης»:
- η λεγόμενη «Ρωμαϊκή Θερμή Περίοδος» (Roman Warming Period), από το 250 π.Χ ως το 400 μ.Χ
- και η λεγόμενη «Μεσαιωνική Θερμή Περίοδος» (Medieval Warming Period) από το 950 ως το 1250 μ.Χ. Με μαρτυρίες για αμπέλια που ευδοκιμούσαν στη… Σκωτία!
- Επίσης τα τελευταία 400 χρόνια υπάρχουν και δύο ιδιαίτερα ψυχρές περίοδοι με ασυνήθιστα χαμηλές θερμοκρασίες, τουλάχιστον στο Βόρειο Ημισφαίριο:
- Η πρώτη λέγεται Maunder Minimum (1645 μέχρι 1715)
- Και η δεύτερη Dalton Minimum (1796 με 1820)
Εδώ έχουμε πολλαπλές ιστορικές μαρτυρίες (μέχρι και εικαστικές απεικονίσεις-γκραβούρες) ότι πάγωνε ο Τάμεσης όλο το χειμώνα, όπως και άλλα κεντροευρωπαϊκά ποτάμια.
Αυτοί οι τελευταίοι «κύκλοι» θεωρείται ότι οφείλονται σε διακυμάνσεις των ηλιακών κηλίδων, οι οποίες κάθε 205 χρόνια εξαφανίζονται για δύο ή τρείς 11ετείς περιόδους (κατά de Vries) ή μειώνονται αισθητά για μια ή δυο 11ετείς περιόδους κάθε 90 χρόνια (κατά Sporer).
H παρατεταμένη μείωση της δραστηριότητας των ηλιακών κηλίδων θεωρείται (κι έχει ικανοποιητικά θεμελιωθεί) ότι προκαλεί αισθητή μείωση της γήϊνης θερμοκρασίας σε παγκόσμια κλίμακα.
Υπάρχουν ασφαλώς και ακόμα βραχύτεροι κλιματολογικοί κύκλοι (ο 11ετής της ηλιακής δραστηριότητας που ήδη ανέφερα) ο 50ετης κύκλος που αλλάζουν κατεύθυνση τα ρεύματα του Ειρηνικού κλπ, αλλά και πιο μικρής διάρκειας κύκλοι ωκεάνιων ρευμάτων (Εl Nino, La Nina κλπ.)
Συμπέρασμα πρώτο: Αν λάβουμε υπ’ όψιν όλα αυτά, είναι εξαιρετικά δύσκολο να απομονώσουμε πόσο ποσοστό της συνολικής ανόδου θερμοκρασίας στη γη (κατά λιγότερο από 1 βαθμό Κελσίου) οφείλεται σε «ανθρωπογενείς» παράγοντες και πόσο στην αλληλεπίδραση μεσαίων και μικρότερων φυσικών κύκλων (που έχουν υπάρξει πολλές φορές στο ιστορικό παρελθόν).
Το βέβαιο είναι πως καταστροφολογικές προβλέψεις που έγιναν από την αρμόδια Επιτροπή του ΟΗΕ γύρω στο 1998 – και υπογράφονταν από βαρύτατα επιστημονικά ονόματα – ότι ως το 2009 θα είχε βυθιστεί στο νερό το… Μανχάταν, δεν επαληθεύθηκαν!
Συμπέρασμα δεύτερο: Αυτά που ήδη γνωρίζουμε είναι ότι στους ιστορικούς χρόνους δεν υπήρξαν μεγάλες μεταναστεύσεις από νότο προς βορράν.
Υπήρξαν σταθερά από βορρά προς νότο! Και συνέβησαν όταν κρύωνε το κλίμα!
- Τα ρωμαϊκά σύνορα στο Ρήνο και στον Δούναβη, σαρώθηκαν από τα Γερμανικά φύλλα (Φράγκους, Αλαμάνους, Γότθους και Σαρμίτες) μετά το 250 μ.Χ όταν είχε τελειώσει η Ρωμαϊκή Θερμή Περίοδος κι ενώ το παγκόσμιο κλίμα είχε αρχίσει να ψυχραίνει από το 150 μ.Χ.
- Οι Ούννοι σάρωσαν την Ευρώπη (από ανατολών προς δυσμάς και από βορράν προς νότον) περί τον πέμπτο μ.Χ. αιώνα, δηλαδή ένα με δύο αιώνες μετά το τέλος της Ρωμαϊκής Θερμής Περιόδου κι ενώ το κλίμα είχε ψυχράνει πολύ.
- Η μόνη περίπτωση μεγάλης μετακίνησης από νότο προς βορρά έγινε με την «Αραβική επέκταση» (7-9οςΑιώνες μ.Χ.) όταν σαρώθηκε όλη η Μέση Ανατολή, η Βόρειος Αφρική, η Ιβηρική χερσόνησος και σταμάτησαν οι Άραβες στην Κεντρική Γαλλία (από τον Κάρολο Μαρτέλ, στη μάχη του Πουατιέ-Τουρ, το 732 μ.Χ.). Αλλά αυτό συνέβη όταν το παγκόσμιο κλίμα ήταν ψυχρό και ψύχραινε όλο και περισσότερο!
- Κατά τη διάρκεια της Μεσαιωνικής Θερμής Περιόδου (950-1250 μ.Χ.) επίσης δεν υπήρξαν μετακινήσεις πληθυσμών στην Ευρώπη από νότο προς βορράν. Έχουμε αντίθετα μετακινήσεις Σκανδιναβών από Βορρά προς Νότο (περιπλέουν τις Ατλαντικές ακτές της Ευρώπης και σαρώνουν όλη τη Μεσόγειο), αλλά τότε οι Βίκινγκς ανακαλύπτουν και τη Γροιλανδία στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού: και την ονομάζουν «Πράσινη Γη» (Greenland) γιατί τότε ήταν πράσινη– κατάφυτη! Σήμερα είναι κάτασπρη – καλυμμένοι με πάγους! Που σήμερα λιώνουν. Αλλά τότε δεν υπήρχαν καθόλου!
Όλη αυτή η «συσχέτιση» που ισχυρίζονται κάποιοι, ανάμεσα σε περιόδους ανόδου της παγκόσμιας θερμοκρασίας (climate optima όπως λέγονται) και μετακινήσεις πληθυσμών από νότο προς βορράν (για τις οποίες μας προειδοποιούν ως κάτι «αναπόφευκτο»), απλώς ΔΕΝ στέκει, δεν τεκμηριώνεται, δεν έχει υπάρξει ποτέ!
Τα έθνη άντεξαν πολλές περιόδους «κλιματικές αλλαγής» στη μακραίωνα Ιστορία! Μπορούν να αντέξουν και αρκετές ακόμα.
Και ένα ακόμα «αίνιγμα»: Ο πρώην Πρόεδρος Ομπάμα, ο οποίος το 2015 υπέγραψε τη Χάρτα του Παρισιού (για την αντιμετώπιση της ανθρωπογενούς «κλιματικής αλλαγής») , δύο χρόνια πριν είχε εξαγγείλει ότι η χώρα του σύντομα θα γίνει παγκόσμιος εξαγωγέας φυσικού αερίου! Το οποίο πρώτον είναι μεθάνιο, δηλαδή υδρογονάνθρακας (όπως το πετρέλαιο) και δεύτερο είναι το ίδιο «αέριο του θερμοκηπίου» (όπως το CO2), ενώ περιέχει και μικρές ποσότητες CO2!
Προσέξτε ο «μεγάλος οικολόγος Πρόεδρος» εξαγγέλλει, όχι τη μετακίνηση στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (Ηλιακή, Αιολική), αλλά την αντικατάσταση ενός υδρογονάνθρακα (του πετρελαίου) που παράγει αέριο του θερμοκηπίου, με ένα άλλο υδρογονάνθρακα (μεθάνιο-φυσικό αέριο) που είναι το ίδιο αέριο του θερμοκηπίου!
Μια τελευταία παρατήρηση: Στην Ευρώπη οι λεγόμενοι «Οικολόγοι» κάνουν ό,τι μπορούν για να εμποδίσουν κάθε χρήση υδρογονάνθρακα – περιλαμβανομένου και του φυσικού αερίου – προωθώντας την απευθείας μετάβαση στις «Ανανεώσιμες Πηγές» που είναι αυτή τη στιγμή εντελώς ανέφικτο να καλύψουν σοβαρό κομμάτι της ευρύτερης κατανάλωσης. Απλώς ανεβάζουν συνεχώς το κόστος και την ΜΗ αποδοτικότητα του ενεργειακού τομέα στην Ευρώπη! Υπονομεύοντας την φθίνουσα ανταγωνιστικότητα των Ευρωπαϊκών Οικονομιών.
Δυστυχώς οι Οικολόγοι-Πράσινοι στην Ευρώπη βρίσκονται σε άνοδο τελευταία (λόγω κατάρρευσης της Σοσιαλδημοκρατίας). Κι όσο κι αν δεν το έχουν πάρει χαμπάρι πολλοί, μια από τις μεγάλες «μάχες» που θα δοθούν την επόμενη πενταετία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι στα ενεργειακά θέματα: Όπου οι Πράσινοι θα προσπαθήσουν να επιβάλλουν την καταστροφολογική ατζέντα τους διαλύοντας την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης και οι υπόλοιποι θα προσπαθούν να αντισταθούν.
Έχουμε κι εμείς εδώ κάποιον απόηχο αυτών των συγκρούσεων:
–Ο κ. Γιάνης (με ένα νι) Βαρουφάκης κραυγάζει να μη χρησιμοποιήσουμε τους υδρογονάνθρακες που έχει η Ελλάδα για… οικολογικούς λόγους! Μετά τις μεγάλες «επιτυχίες» του στην εφαρμοσμένη Οικονομία τώρα στρέφεται σε άλλα πεδία δόξης λαμπρά του… μεταμοντέρνου ακτιβισμού!
–Και ο κ. Πέτρος Κόκκαλης, άρτι εκλεγείς ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ προσχώρησε στην πράσινη ατζέντα και τον «Πόλεμο κατά της κλιματικής αλλαγής», ξιφουλκώντας κατά των υδρογονανθράκων!
Από το πανάκριβο και ενεργειοβόρο αυτοκίνητό του, που καίει βενζίνη – και από το πολυτελές κότερό του, που καίει πετρέλαιο…
Θα μας τρελάνουν!
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
