Τι ακριβώς συνέβη; Ο Γιώργος Παπανδρέου “άδειασε” τον Γιώργο Ντόλιο, ζητώντας του να αποσύρει την εγκύκλιο για αναδρομική καταβολή δημοτικών τελών στους “τακτοποιημένους” ημιυπαίθριους χώρους, για να μη φανεί ότι “αδειάζει” την Τίνα Μπιρμπίλη με το νόμο για τους ημιυπαίθριους προέβλεπε “απαλλαγή από την αναδρομική επιβολή άλλων επιβαρύνσεων”;
Ή Γιώργος Παπανδρέου “άδειασε” τον Γιώργο Ντόλιο για να μην “αδειάσει” τον Γιάννη Ραγκούση, που ψάχνει τα ευρώ για να χρηματοδοτήσει τον “Καλλικράτη”; Ή ο Γιώργος Παπανδρέου “άδειασε” τον Ντόλιο, πριν αρχίσουν να τον “αδειάζουν” οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που θα γίνονταν αποδέκτες νέων πιέσεων και παραπόνων από τους χιλιάδες “αδειασμένους” πολίτες που φιλοτιμήθηκαν να δηλώσουν την γνωστή παρατυπία και πλέον του ΤΑΠ θα καλούνταν αιφνιδιαστικά να καταβάλλουν νέο χαράτσι;
Ό,τι και να ισχύει, εκείνο που συνέβη τελικά είναι πως για άλλη μια φορά “αδειάστηκε” το κράτος. Για άλλη μια φορά το κράτος αποδείχθηκε αναξιόπιστο. Διότι, ήταν το κράτος που με τις ελλείψεις και τις αδυναμίες τους επέτρεψε επί χρόνια να ενδημήσει η γνωστή παρατυπία, η οποία “βόλευε” όλους. Και τους πολίτες που έβρισκαν ένα τρόπο να μεγαλώνουν τα τετραγωνικά των κατοικιών τους, τους εργολάβους που πουλούσαν περισσότερα τετραγωνικά και το κράτος που κρατούσε τους ιδιοκτήτες σε μια ιδιότυπη ομηρία για να εισπράττει κάθε λίγο και λιγάκι πρόστιμα και φόρους.
Διότι ένα σοβαρό κράτος που θα διοικούνταν από σοβαρούς πολιτικούς δεν θα επέτρεπε την παρατυπία. Θα είχε τη δυνατότητα να την αποτρέψει, διενεργώντας σοβαρούς ελέγχους κι επιβάλλοντας τα προβλεπόμενα πρόστιμα. Αλλά ούτε ελέγχους είναι σε θέση να διενεργήσει, ούτε πολύ περισσότερο διάθεση να επιβάλλει πρόστιμα, έχει. Για αυτό και επιδίδεται σε “κουτοπονηριές” που “αδειάζουν” σοβαρούς πολιτικούς (όσους έχουν μείνει) και έντιμους και φιλότιμους πολίτες (ναι υπάρχουν και τέτοιοι) που επιμένουν να ακολουθούν (αυτοί οι “αφελείς” και “γραφικοί”) το γράμμα του νόμου.
Ακόμα όμως κι αυτό το “γράμμα του νόμου” γίνεται κουρελόχαρτο με τα “πήγαινε-έλα” των αλληλοσυγκρουόμενων και αλληλοαναιρούμενων εγκυκλίων και νομοσχεδίων που προκαλούν σύγχυση κι εν τέλει “κλείνουν το μάτι” στην παράταση της αυθαιρεσίας. Διότι, ας μη γελιόμαστε, ποιος σοβαρός πολίτης πιστεύει ότι αυτό το κράτος είναι σε θέση να ελέγξει τους χιλιάδες εκείνους που προέβησαν σε υπέρβαση των όρων δόμησης και να τους επιβάλει αποκατάσταση στην αρχική τους χρήση, αν αρνηθούν να πληρώσουν, είτε τον ΤΑΠ, είτε τα αναδρομικά δημοτικά – όταν με το καλό τα επαναφέρει κάποιος άλλος Ντόλιος…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
