Η έξοδος από την πολυετή οικονομική κρίση μπορεί κατά την γνώμη μου να επιτευχθεί με την επιδίωξη δύο κεντρικών στρατηγικών στόχων: α) την εξωστρέφεια της ελληνικής οικονομίας δικά της παραγωγής και προσφοράς διεθνώς εμπορεύσιμων αγαθών και υπηρεσιών, που θα μπορούν να διατίθενται σε παγκοσμιοποιημένες αγορές, σε ανταγωνιστικά επίπεδα ποιότητας και τιμής, β) την προσέλκυση επενδύσεων με ροή κεφαλαίων, κυρίως ξένων (που είναι απεριόριστα) ή ελληνικών (σχετικώς περιορισμένων).
Οι κεντρικοί αυτοί στόχοι μπορεί να επιτευχθούν μέσω των εξής κυρίως πολιτικών:
• Απλοποίηση της φορολογικής νομοθεσίας και σταδιακή μείωση των συντελεστών όλων των κατηγοριών φόρων, με απώτερο στόχο την καθιέρωση ενιαίου συντελεστή (flat-tax rate), όχι άνω του 20%, τόσο για τα φυσικά όσο και για τα νομικά πρόσωπα. Μεταφορά του ΕΝΦΙΑ στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης με ταυτόχρονη κατάργηση της επιδότησής τους απλό τον κρατικό προϋπολογισμό.
• Εξορθολογισμός του δημόσιου τομέα με αξιολόγηση δομών και προσώπων, κατάργηση περιττών φορέων και υπηρεσιών, απλοποίηση διαδικασιών, ενίσχυση της διαφάνειας και της λογοδοσίας, αξιοποίηση δημόσιας παρουσίας, ιδιωτικοποιήσεις ΔΕΚΟ αλλά και λειτουργιών (φύλαξης, καθαρισμού, μεταφοράς κ.ά.)
• Εξάλειψη των εμποδίων εισόδου σε διάφορους κλάδους, κατάργηση πολλών αδειών καθώς και του κλειστού αριθμού σε όσα επαγγέλματα υφίσταται, ενθάρρυνση του ανταγωνισμού σε όλα στα επίπεδα μεταξύ φορέων δημόσιων και ιδιωτικών, μέσω εισαγωγών, χρηματοδοτικής διευκόλυνσης νέων επιχειρηματιών κλπ., του κράτους περιοριζομένου, κατά κανόνα, στον – σημαντικότατο ρυθμιστικό και εποπτικό ρόλο του.
• Βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος: πρέπει ήδη από τα σχολικά θρανία να διδάσκονται οι μαθητές για την σημασία της επιχειρηματικότητας και τον πρωταρχικό ρόλο της στην δημιουργία πλούτου. Τα ΜΜΕ να παύσουν να καλλιεργούν την εχθρότητα προς τον επώνυμο επιχειρηματία (εννοείται, τον μη κρατικοδίαιτο) δείχνοντας εμπιστοσύνη προς τον ανώνυμο κρατικό γραφειοκράτη, όπως πράττουν μέχρι σήμερα, και να αρχίσουν να προβάλλουν συστηματικά επιτυχημένες επιχειρηματικές προσπάθειες, μικρής, μεσαίας και μεγάλης κλίμακας.
• Αύξηση της ευελιξίας με ασφάλεια στην αγορά εργασίας: διευκόλυνση προσλήψεων και απολύσεων, ώστε να ενθαρρυνθεί η ανάληψη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και υφιστάμενους και αν δυνάμει νέους εργοδότες, επιδότηση της απασχόλησης νεοεισερχόμενων στην αγορά εργασίας, επανακατάρτιση ανέργων με πλήρως επιδοτούμενα, ουσιαστικά εκπαιδευτικά προγράμματα. Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και αύξηση του ηλικιακού ορίου συνταξιοδότησης στο 68ο έτος.
• Επιτάχυνση της απονομής της δικαιοσύνης: ενθάρρυνση της εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών, αύξηση της δικαστικής δαπάνης για τον ηττώμενο διάδικο, κατάργηση της υποχρέωσης του δημοσίου να ασκεί ένδικα μέσα σε περίπτωση που ηττάται στον πρώτο βαθμό, διεύρυνση του ωραρίου λειτουργίας των δικαστηρίων σε ημερήσια και ετήσια βάση, ηλεκτρονικοποίηση διαδικασιών και, βεβαίως, κωδικοποίηση και απλοποίηση της νομοθεσίας.
Προϋποθέσεις για την επιτυχή υλοποίηση την ανωτέρω είναι η ύπαρξη πολιτικής και νομισματικής σταθερότητας, η αύξηση της αξιοπιστίας και η βελτίωση της ποιότητας του πολιτικού προσωπικού, πράγματα που απαιτούν στοχευμένες μεταρρυθμίσεις των πολιτικών θεσμών. Αυτό, όμως, είναι ένα άλλο κεφάλαιο.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
