Κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις και αυτό είναι συχνά πρόβλημα. Η Μαρινόπουλος ΑΕ, μία μεγάλη λιανεμπορική επιχείρηση της χώρας, απέτυχε –αποτυχία που σίγουρα δεν συμβαίνει χωρίς δραματικές συνέπειες. Έτσι, προκειμένου να περιοριστεί ο αρνητικός κοινωνικός και οικονομικός αντίκτυπος των συνεπειών αυτών η κυβέρνηση ανέλαβε, μέσω των αρμοδίων υπουργών της, να βρει τρόπους ώστε τα χρέη της Μαρινόπουλος ΑΕ προς τους προμηθευτές της να ρυθμιστούν με «κούρεμά» τους.
Ως φαίνεται, όμως, η λύση αυτή δεν είναι απαλλαγμένη προβλημάτων, κυρίως στο επίπεδο των μικρών και μεσαίων προμηθευτών, κάποιοι από τους οποίους ενδεχομένως δεν θα μπορέσουν να αποφύγουν την πτώχευση.
Η υπογραφή της συμφωνίας διάσωσης της εταιρείας από τα τρία εμπλεκόμενα μέρη (τράπεζες, Σκλαβενίτης και Μαρινόπουλος) δημιουργεί πολλές αναταραχές, που έχουν και ποικίλες πτυχές. Μία από αυτές επισημαίνει με επιστολή του προς τα συναρμόδια υπουργεία ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Τροφίμων και Ποτών (ΣΕΒΤ), ο οποίος και ζητά τις ακόλουθες ρυθμίσεις για τον ζωτικό αυτόν κλάδο:
*Να εγκριθεί (με νομοθετική ρύθμιση ή με διοικητική πράξη), ώστε οι επιχειρήσεις –με οποιαδήποτε νομική μορφή λειτουργούν– που θα υποστούν, κατά την υπό ρύθμιση διαδικασία, μείωση των απαιτήσεών τους προς την Μαρινόπουλος ΑΕ, να δικαιούνται να αποσβέσουν, ως επισφάλεια, τα χρηματικά ποσά της μείωσης εντός δέκα ετών από της οριστικοποιήσεως της ρύθμισης, με ετήσια απόσβεση σε ποσοστό επί τοις εκατό επί του συνολικού ποσού ίσο με το ποσοστό που θα ορίσουν κατά το πρώτο (από τα δέκα) οικονομικό έτος.
*Να βοηθηθούν από πλευράς ρευστότητος οι επιχειρήσεις που δεν βρίσκουν ανταπόκριση στο τραπεζικό σύστημα, με την επέκταση του χρόνου πληρωτέας πληρωμής των υποχρεώσεών τους. Προς την κατεύθυνση αυτή, εξάλλου, συμβάλλει και η ρύθμιση του περιορισμού των υποχρεώσεων της Μαρινόπουλος ΑΕ.
Κατά τον ΣΕΒΤ, υπό τις σημερινές συνθήκες που επικρατούν στην οικονομία, πολλές παραγωγικές επιχειρήσεις αδυνατούν να αφομοιώσουν φαινόμενα μεγάλης παράτασης των πιστώσεων και έτσι κινδυνεύουν από ασφυξία και άρα διακοπή της λειτουργίας τους. Στο πλαίσιο αυτό, ο Σύνδεσμος εκτιμά ότι ένας ασφαλής και στιβαρός τρόπος αντιμετώπισης του κρίσιμου αυτού προβλήματος θα ήταν η νομοθέτηση του χρόνου αποπληρωμής (όρια πιστώσεων) των τιμολογίων τροφίμων από τις λιανεμπορικές επιχειρήσεις, με βάση αντίστοιχους όρους που ισχύουν και άρα εφαρμόζονται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες –κυρίως στην Γαλλία, στο Βέλγιο, στην Ιταλία και στην Ισπανία.
Ειδικότερα, προτείνεται από τον ΣΕΒΤ προς τους αρμόδιους υπουργούς, οι προμήθειες φρέσκων προϊόντων που δεν αποθηκεύονται, άρα αγοράζονται και πωλούνται μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, να πληρώνονται υποχρεωτικά εντός 30 ημερών από την έκδοση του τιμολογίου (γάλα, ψωμί, αυγά, λαχανικά, ψάρια, κ.α.). Για δε τα λοιπά είδη διατροφής, ο χρόνος εξοφλήσεως των τιμολογίων να μην ξεπερνά τις 60 ημέρες. Ο ΣΕΒΤ συνοδεύει την πρότασή του αυτή και με νομοθεσίες άλλων χωρών, κάποιες από τις οποίες αντιμετωπίζουν παρεμφερή με την Ελλάδα προβλήματα ρευστότητας και λειτουργίας των αγορών τους.
Όπως μάς είπαν κορυφαίοι επιχειρηματίες του κλάδου τροφίμων και ποτών, η μη σοβαρή και υπεύθυνη αντιμετώπιση του προβλήματος που έχει ήδη δημιουργηθεί από την Μαρινόπουλος ΑΕ βάζει σε κίνδυνο τον πιο ζωτικό σήμερα κλάδο της ελληνικής παραγωγής, ο οποίος απασχολεί άμεσα και έμμεσα περισσότερα από 320.000 άτομα και συνεισφέρει σημαντικά στον σχηματισμό του ΑΕΠ της χώρας με ποσοστό 10% και πλέον.