από ELEVEN GR
Φαίνεται ότι η Ελλάδα είναι η χώρα με τη συλλογική μνήμη χρυσόψαρου. Είναι άκρως εντυπωσιακό έξι μόλις χρόνια μετά την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ όπου ένας από τους κύριους λόγους ήταν η εμμονή Σημίτη- Χριστοδουλάκη, για αναδιανομή πόρων υπέρ των ασθενέστερων χωρίς όμως ουσιαστικό σχέδιο και στόχο, η επιστροφή στα ίδια μέσα.
Οι πρώτοι σωστά υποζύγια, κυρίως μισθωτοί και συνταξιούχοι συντηρούν μαζί με το μεγάλο κεφάλαιο τα φορολογικά έσοδα του κράτους και των ασφαλιστικών ταμείων αντίθετα όλοι οι υπόλοιποι πένητες όπως δηλώνουν, απαιτούν μονίμως ασφαλιστικές διευκολύνσεις, θαλασσοδάνεια, και οικονομικές ενισχύσεις.
Η αντίληψη ότι είναι έχοντες και κατέχοντες όσοι δηλώνουν εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες ή μια προσωπική επιχείρηση, 35 εως 60 χιλιάδες ευρώ είναι πολιτικά κοντόφθαλμη και σίγουρα επικίνδυνη.
Η πολιτική της υποκρισίας έχει κοντά ποδάρια και μηδενικό αποτέλεσμα. Όσοι διαφωνούν μπορούν να ρωτήσουν τον Νικο Χριστοδουλάκη.
Τι μήνυμα στέλνουν σε όσους παραμένουν προκλητικά τίμιοι και δεν αναζητούν την φοροαποφυγή; Αναζητήστε τρόπο μικρότερης φορολόγησης, φτιάξτε εταιρείες στην Κύπρο, μπείτε στα κόλπα της διαφθοράς ή μπείτε και εσείς στην ατέλειωτη ουρά όσων τα περιμένουν όλα από το κράτος.
Είναι αυτό που επιθυμούν; Πιθανά όχι αλλά εάν δεν λυθούν οριστικά οι στρεβλώσεις του φορολογικού και του ασφαλιστικού, τότε σύντομα και τα υποζύγια θα “σκάσουν”.
Οριστικά και αμετάκλητα. Και το μπαμ θα είναι πολυ μεγαλύτερο από μια πιθανή επιστροφή στην αντιπολίτευση. Ή μήπως ΟΧΙ;