ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ

Μοίρασε το

Του KEVIN FEATHERSTONΕ

Η Ελλάδα αποφάσισε να κάνει ένα μεγάλο «πείραμα», το αποτέλεσμα του οποίου είναι αβέβαιο. Αν αποτύχει, το κόστος για την οικονομία, την κοινωνική συνοχή και τη συμμετοχή των πολιτών στα κοινά θα είναι μεγάλο. Ο όρος «πείραμα» δικαιολογείται από τις πολιτικές εξαγγελίες της νέας κυβέρνησης, τις εσωτερικές της δομές και το πολιτικό της στίγμα. Οι καλοπροαίρετοι ασφαλώς συμμερίζονται τους στόχους της. Ωστόσο, είναι τα «μέσα» και όχι οι «σκοποί» που γεννούν αμφιβολίες.

Η οικονομία –η οποία πλήττεται από καίριες δομικές αδυναμίες και μια διεθνή κρίση που δεν ξέρουμε πού θα οδηγήσει – πρόκειται να λάβει ισχυρή τονωτική ένεση. Την ίδια στιγμή ορισμένες προεκλογικές εξαγγελίες της νέας κυβέρνησης, όπως για παράδειγμα εκείνες για τη μακροπρόθεσμη τύχη της Ολυμπιακής, είναι ώς ένα βαθμό αμφίσημες. Ομως η δημοσιονομική στενότητα και η αδιαλλαξία των διεθνών αγορών αφήνουν μικρά περιθώρια για αυτοσχεδιασμούς και αμφισημίες.

Το ΠΑΣΟΚ υπόσχεται επίσης ότι θα αντιμετωπίσει χρονίζοντα προβλήματα του ελληνικού πολιτικού συστήματος, με νέους μηχανισμούς καταπολέμησης της διαφθοράς και του νεποτισμού. Ουδείς μπορεί να αρνηθεί ότι αυτοί οι στόχοι θα πρέπει να έχουν απόλυτη προτεραιότητα.

Επιπλέον, το ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε ήδη τη διαδικασία μεταρρυθμίσεων στον ίδιο τον τρόπο διακυβέρνησης, με τη μείωση του αριθμού των υπουργών, τη συγχώνευση υπουργείων και την ενίσχυση του πρωθυπουργικού γραφείου. Πρόκειται αναμφισβήτητα για αναγκαίες εσωτερικές αλλαγές, οι οποίες όμως πιθανότατα δεν είναι επαρκείς. Η αποτελεσματική ιεράρχηση, ο συντονισμός και η εποπτεία του κυβερνητικού έργου θα πρέπει να γίνουν αυτονόητη ρουτίνα. Κάτι τέτοιο συνέβη σπάνια στο παρελθόν και τα σχετικά παραδείγματα υπήρξαν θνησιγενή. Επομένως, το παρελθόν δεν μπορεί να χρησιμεύσει ως πρότυπο.

Μέχρι σήμερα, δεν γνωρίζουμε πώς θα επιλυθούν πολλές από τις χρόνιες αδυναμίες στο εσωτερικό της κυβέρνησης. Για παράδειγμα, ποιοι μηχανισμοί θα συσταθούν για τον συντονισμό των υπουργείων; Η επιλογή του Θεόδωρου Πάγκαλου για την εποπτεία βασικών διυπουργικών επιτροπών φαίνεται εκ πρώτης όψεως σωστή κίνηση. Αυτό που πραγματικά χρειάζεται όμως είναι ένα θεσμοποιημένο σύστημα συντονισμού. Στο παρελθόν, η χαλαρή εποπτεία του νομοθετικού έργου δημιούργησε πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη της διαφθοράς και των πελατειακών σχέσεων στα υπουργεία και υπονόμευσε τη συνολική λειτουργία της κυβέρνησης.

Υπάρχει επίσης το θέμα του πώς τροφοδοτείται η κυβέρνηση με εξειδικευμένα στελέχη. Ο διορισμός των καθηγητών Stiglitz και του συναδέλφου μου Buiter είναι μια άριστη κίνηση. Παρ’ όλα αυτά η ανάγκη για εξειδικευμένη τεχνογνωσία εκτείνεται πέρα από τις γενικές κατευθυντήριες γραμμές και τον στρατηγικό σχεδιασμό. Εξίσου απαραίτητη είναι και η ικανότητα παρακολούθησης των λεπτομερειών σε ολόκληρο το φάσμα της διακυβέρνησης, καθώς και η δυνατότητα ζυγίσματος των επιλογών και αξιολόγησης της απόδοσης.

Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια της αποτυχίας. Η προηγούμενη κυβέρνηση είχε παραλύσει. Σε πολλούς τομείς, δεν επέδειξε τόλμη. Η Ελλάδα ψήφισε την ελπίδα. Απομένει να ελπίσουμε ότι οι καλές προθέσεις συνοδεύονται και από την ικανότητα να γίνουν πράξη.

Ο Kevin Featherstone είναι καθηγητής στο London School of Economics, όπου διευθύνει το Ελληνικό Παρατηρητήριο.

Το άρθρο του δημοσιεύεται στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ απ΄όπου και το αναδημοσιεύουμε 

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου