Όπως σε όλες μας τις πρωτοβουλίες, δεν στεκόμαστε απλά στη διατύπωση μίας πολιτικής θέσης. Στηριζόμενοι στο υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο, στον ιστοχώρο των «Ελλήνων Ευρωπαίων Πολιτών» προσφέρουμε ένα υποβοηθητικό εργαλείο στην προσπάθεια προσέγγισης των πραγματικών δεδομένων μίας υπόθεσης που κρίνεται βάσει των διατάξεων του Ν.3869/2010. Το εργαλείο αυτό αναφέρεται σε περίπτωση οφειλών με προσημείωση ακινήτου και ανάγκη προστασίας της πρώτης κατοικίας (που αποτελεί και την κρισιμότερη περίπτωση), και παράγει μία πρόταση διευθέτησης οφειλών του υπερχρεωμένου πολίτη σύμφωνα με τα στοιχεία που συμπληρώνει. Βεβαίως, σε κάθε περίπτωση βάσει του Νόμου, το Δικαστήριο έχει την εξουσία να διαμορφώσει διαφορετικά την ρύθμιση των οφειλών, ανάλογα με τα ειδικότερα στοιχεία της υπόθεσης και τις ανάγκες του οφειλέτη. Μέχρι στιγμής μόνο το μήνα Μάρτιο 400 συμπολίτες μας έχουν κάνει χρήση του πληροφοριακού εργαλείου, που υποδηλώνει την ανάγκη για πληρέστερη πληροφόρηση των υπερχρεωμένων πολιτών για τα δικαιώματα που τους προσφέρει η κείμενη Νομοθεσία. http://ellinespolites.gr/initiative02-step1.php
Με τη δημοσίευση του «Κώδικα Δεοντολογίας του N. 4224/2013» από την Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ), επιβεβαιώνεται ότι η ίδια η ΤτΕ και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα βρίσκονται εναγκαλισμένοι σε μία κοινή πορεία. Μία πορεία που ευνοεί πρωτίστως τα συμφέροντα των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και δευτερευόντως εκείνα του υπερχρεωμένου έλληνα πολίτη. Αυτό διότι όλες οι «προσφερόμενες», ανακοινώσιμες ή μη, λύσεις διευθέτησης «κόκκινων» δανείων σχεδιάζονται δίχως να λαμβάνουν υπόψη την τρέχουσα οικονομική κατάσταση των πολιτών, αλλά μόνο την οικονομική βιωσιμότητα του τραπεζικού συστήματος. Επιχειρησιακά δε αξιοποιούν τα «κλασσικά» εργαλεία τύπου περιόδου χάριτος ή μειωμένων καταβολών για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ή καινοτόμα εργαλεία τύπου ενοικίασης της κατοικίας και ενεχυρίασης μετοχών εταιρείας. Το πλαίσιο αυτό όμως διευκολύνει μόνο βραχυπρόθεσμα τον υπερχρεωμένο δανειολήπτη, υποκρύπτοντας ότι το χρέος του εξακολουθεί να τοκίζεται έστω και με μειωμένο επιτόκιο. Η στρατηγική αυτή οδηγεί στην de facto απεμπόληση του δικαιώματος του πολίτη να χρεοκοπήσει που προσφέρει ο Νόμος 3869/2010 και κατά συνέπεια να κουρέψει πραγματικά το χρέος του.
Είναι πρακτικά αδύνατο ο δανειολήπτης να πετύχει μία καλύτερη ρύθμιση με την τράπεζα του που αποσκοπεί αποκλειστικά στη διασφάλιση των οικονομικών συμφερόντων των μετόχων της. Πολύ δε περισσότερο όταν δεν έχει κανένα διαπραγματευτικό ατού για να πετύχει συμφέρουσα γι’ αυτόν οικονομική διευθέτηση. Από την ανάλυση των προτάσεων προκύπτει ότι οι εύηχες αναφορές στον Κώδικα Δεοντολογίας της ΤτΕ περί «αμοιβαίας εμπιστοσύνης και καλλιέργειας κλίματος συνέργειας» δεν συνοδεύονται από πρακτικές λύσεις προς τους Έλληνες υπερχρεωμένους πολίτες, και κάποιο ατού που θα υποχρεώσει τις τράπεζες σε ρυθμίσεις.
[quote text_size=”small”]
Οι Έλληνες πολίτες έχουν βρεθεί μέσα σε μία οικονομική δίνη και πρέπει να τους προσφερθεί ένα δυνατό χέρι βοηθείας για να ξεφύγουν από αυτή. Όπως έχουμε τονίσει ως «Έλληνες Ευρωπαίοι Πολίτες», η οικονομική κρίση δεν κάνει διακρίσεις, αντιθέτως μπορεί να χτυπήσει ανά πάσα στιγμή τον οποιοδήποτε πολίτη, φτωχό ή πλούσιο, στερώντας του όχι μόνο τις όποιες ενδεχομένως μικροαπολαύσεις, αλλά και κάποια από τα βασικά θεμελιώδη δικαιώματα για το ευ ζην του όπως αυτό της αξιοπρέπειας. Γι αυτό πυλώνας μίας πραγματικής λύσης σε αυτό το καίριο πρόβλημα δεν μπορεί να αποτελέσει η “αιώνια δέσμευση” αποπληρωμής ενός δανείου.
[/quote]
Αντιθέτως, η οικονομική διάσωση του δανειολήπτη πρέπει να στηρίζεται σε κριτήρια αντικειμενικά και δίκαια. Να σέβονται κατ’ αρχήν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, το δικαίωμά του να ζει αυτός και η οικογένειά του χωρίς στερήσεις, χωρίς αυτό όμως να γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από αθέμιτες πρακτικές. Γι’ αυτό με ευθύνη της Κυβέρνησης, το πλαίσιο ρυθμίσεων πρέπει να νομοθετηθεί και να λάβει τη μορφή ενός «τυφλοσούρτη» ώστε ο υπερχρεωμένος πολίτης να γνωρίζει τη διαδικασία και τον τρόπο υπολογισμού της ρύθμισης. Από μόνη της η ύπαρξη μίας τέτοιας διαδικασίας θα αποτελέσει μοχλό πίεσης προς τις τράπεζες ώστε να προχωρούν σε πραγματικές ρυθμίσεις, χωρίς ο πολίτης να καταφύγει στη προστασία του εξαιρετικού Νόμου 3869/2010. Εφόσον δε η διαδικασία ρυθμίσεων λάβει μία τυποποιημένη μορφή θα επιτευχθούν ταχύτερες και εκ των προτέρων ξεκάθαρες για την έκβασή τους αποφάσεις ρυθμίσεων. Επιπλέον θα επιτευχτεί και η αποσυμφόρηση των δικαστηρίων της χώρας που ορίζουν πλέον δικάσιμους για υποθέσεις υπερχρεωμένων νοικοκυριών μετά το 2020. Ο πολίτης πρέπει να εξυπηρετείται από το τραπεζικό σύστημα και όχι το ανάποδο.
Σε αυτό το πλαίσιο, ένα επιπλέον σημαντικό ρόλο οφείλει να επιτελέσει η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή. Ο υπερχρεωμένος πολίτης θα πρέπει να προσφεύγει σε αυτή την υπηρεσία του Κράτους (και όχι σε εκείνη μίας τράπεζας) για την διευθέτηση των κόκκινων δανείων του. Η δημόσια αυτή υπηρεσία θα πρέπει να έχει την ευχέρεια της αυτεπάγγελτης συλλογής οιοδήποτε οικονομικού στοιχείου του προσφεύγοντα, να είναι πλήρως ψηφιοποιημένη, με τον αλγόριθμο υπολογισμού της ρύθμισης να είναι γνωστός εκ των προτέρων στον δανειολήπτη. Ο πολίτης εισάγοντας ειλικρινώς τα στοιχεία του μέσω διαδικτύου θα πληροφορείται άμεσα για το αποτέλεσμα της ρύθμισης. Μάλιστα, επειδή δεν έχουν όλοι οι έλληνες πολίτες τη δυνατότητα ή την ευχέρεια χρήσης ψηφιακών υπηρεσιών, σε κάθε περίπτωση την προσπάθεια αυτή πρέπει να συνδράμουν οι πιστοποιημένες Ενώσεις Καταναλωτών και οι εγγεγραμμένοι σε Δικηγορικούς Συλλόγους δικηγόροι, που όλο αυτό τον καιρό έχουν συμβάλει τα μέγιστα στον αγώνα των υπερχρεωμένων δανειοληπτών. Με τον τρόπο αυτό προσφέρεται μία προσβάσιμη πύλη εισόδου-πληροφόρησης του πολίτη που έχει τα εχέγγυα να συνδράμει αποτελεσματικά και αξιόπιστα στο αίτημά του.
Βεβαίως, δεν είναι μόνο πολίτες της χώρας μας εκείνοι που αντιμετωπίζουν το συγκεκριμένο πρόβλημα. Πρόβλημα υπερχρέωσης υπάρχει και σε άλλους πολίτες της Ε.Ε., και ειδικά στις χώρες του Νότου της Ευρώπης. Με δεδομένο ότι το πλαίσιο λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Ευρωζώνης είναι κοινό, κοινός οφείλει να είναι και ο τρόπος αντιμετώπισης του ευρωπαίου υπερχρεωμένου πολίτη. Προς τούτο, οι «Έλληνες Ευρωπαίοι Πολίτες» προτείνουμε την δημιουργία Ευρωπαϊκής οδηγίας για τον καθορισμό των κριτηρίων προστασίας της 1ης κατοικίας του υπερχρεωμένου πολίτη. Κατ’ αναλογία, η διαδικασία προσφυγής αλλά και το τυχόν αποτέλεσμά της οφείλουν να είναι απολύτως ξεκάθαρα, ενώ τα κριτήρια εφαρμογής της πρέπει να βασίζονται στην αυτεπάγγελτη αναζήτηση οικονομικών στοιχείων του δανειολήπτη, με την αξιοποίηση υπαρχόντων δομών στα κράτη-μέλη της Ε.Ε.
Είναι επιβεβλημένο, τόσο οι εθνικές πολιτικές όσο και οι ευρωπαϊκές πολιτικές να γίνουν ανθρωποκεντρικές και να πάψουν να είναι αριθμολάγνες. Αυτό φυσικά εάν θέλουμε να ελπίζουμε σε μια ρεαλιστική και πάνω απ’όλα εφικτή πορεία εξόδου από τον κυκεώνα της κρίσης.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
