ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΣΤΗ ΝΥΦΗ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙ Η ΠΕΘΕΡΑ…

Μοίρασε το

του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΑΥΡΙΔΗ

Έχει προκαλέσει εντύπωση η αντίθεση της Τίνας Μπιρμπίλη στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ. Πολλοί παραξενεύονται που μια “ετερόφωτη πολιτικός” η οποία έγινε υπουργός λόγω της προσωπικής σχέσης της με τον Γιώργο Παπανδρέου κι όχι

 λόγω της “λαϊκής ψήφου”, να αντιτίθεται σε μια κεντρική κυβερνητική πολιτική.

Πρώτον. Πότε ο Γιώργος Παπανδρέου μίλησε για ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, για να αντιταχθεί η Τίνα Μπιρμπίλη; Μέχρι στιγμής κάτι τέτοιο δεν έχει ειπωθεί από πρωθυπουργικά χείλη. Συνεπώς, η υπουργός είναι “εντός γραμμής” δηλώνοντας πως “όταν προχωρήσει η αποκρατικοποίηση που θα γίνει σε συνάρτηση με την αγορά και την αξία της, θα πρέπει να διατηρηθεί ο δημόσιος έλεγχος». Άρα κάποιοι φωνάζουν στην κόρη για να ακούσει η πεθερά…

Δεύτερον. Ακόμα και αν η υπουργός ήταν “εκτός γραμμής”, πως είναι δυνατόν οι ίδιοι που επικρίνουν τους χειρισμούς της, ως αντίθετους προς την πρωθυπουργική βούληση, να υποστηρίζουν “κυβέρνηση προσωπικοτήτων” μη εκλεγμένων απ’ το λαό, για να πολιτεύονται (υποτίθεται) με κριτήριο το κοινό συμφέρον κι όχι το πολιτικό κόστος; Η αντίφαση είναι εξόφθαλμη, όσο και ύποπτη… Αναμφίβολα, το πολιτικό σύστημα πρέπει κάποτε να υπερβεί την αγκύλωση του “πρωθυπουργισμού”. Αλλά προηγουμένως, ας αποφασίσουμε τι είδους υπουργούς θέλουμε. Γνώστες εξειδικευμένων θεμάτων και με πολιτικές θέσεις, ή άβουλα πρωθυπουργικά εκτελεστικά όργανα;

Τρίτον. Πως είναι δυνατό να ταυτίζεται η άρνηση της υπουργού στην πλήρη ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ με την (υποτιθέμενη) απροθυμία της ίδιας ή/και της κυβέρνησης, να συγκρουστεί με την “πασοκική” ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ; Δεν ήταν η Μπιρμπίλη που έστειλε στη Δικαιοσύνη την υπόθεση των παράνομων επιχορηγήσεων προηγούμενων Διοικήσεων προς το συνδικάτο;

Τέταρτον. Το αν κάποιοι συνδικαλιστές χρηματίστηκαν από Διοικήσεις που διόρισαν κυβερνήσεις (άρα υπήρξε συναλλαγή με πολιτική συγκατάθεση), είναι επαρκές επιχείρημα για να κινηθούν οι διαδικασίες εκποίησης μιας Δημόσιας επιχείρησης, που ελέγχει το κοινό αγαθό της ενέργειας; Υπάρχει, πράγματι, κάποιος που να πιστεύει ειλικρινώς ότι η εκχώρηση της βασικής πηγής ανάπτυξης μιας χώρας σε ιδιώτες, θα λειτουργήσει προς όφελος των πολιτών και της εθνικής οικονομίας;

Ας μη γελιόμαστε. Ό,τι έχει απομείνει στη χώρα, ως ελπίδα ανάκαμψης, είναι ο ενεργειακός της πλούτος. Η δυνατότητα της να παράξει και να εξάγει φθηνή και καθαρή ενέργεια, αξιοποιώντας τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα (ήλιος, αέρας, γεωθερμία). Η ΔΕΗ έχει όλες τις προοπτικές να διαδραματίσει ένα τόσο σημαντικό αναπτυξιακό ρόλο. Σίγουρα είναι ζημιογόνο να παραμένει όμηρος του “κομματικού κράτους”, αλλά θα ήταν καταστροφικό και να παραδοθεί σε ξένους ιδιώτες. Βάση της κοινής λογικής λοιπόν, αυτό, μάλλον, καταλαβαίνει η Τίνα Μπιρμπίλη…

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου