Ο Κώστας Χριστίδης μιλά για τα υπερπλεονάσματα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, σημειώνοντας ότι είναι καταρχήν ταμειακά, κατά δεύτερον έχουν προκύψει από υπερφορολόγηση, την ώρα που σύμφωνα με τον Κέυνς που λατρεύουν αριστεροί οικονομολόγοι θα έπρεπε να κάνουν τα αντίθετα.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κομπορρημονεί για τα λεγόμενα “υπερπλεονάσματα”. Την διαφορά δηλαδή μεταξύ δημοσίων εσόδων και δημοσίων δαπανών προ τόκων. Αυτή η διαφορά συνιστά το πρωτογενές πλεόνασμα. Από αυτό πληρώνονται οι τόκοι του δημόσιου χρέους.
Η επιβολή υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων από τους δανειστές εθεωρείτο εθνική ήττα από την τότε αξιωματική αντιπολίτευση και σημερινή κυβέρνηση. Σήμερα, όμως, που συμφωνήθηκαν από αυτήν σε 3,5% ετησίως (μέχρι και το έτος 2022) και 2,2% (μέχρι το 2060!), η κυβέρνηση αγαλλιάζει. Διότι όχι μόνο επιτυγχάνει τους στόχους αυτούς, αλλά τους υπερβαίνει κατά πολύ! Η υπέρβαση αυτή στέρησε από την ελληνική παραγωγή ποσόν 10 δισ. ευρώ περίπου κατά την διετία 2016 – 2017 – και έπεται συνέχεια…
Πρόκειται για μία ακόμη κλασική κυβερνητική κυβίστηση, γνωστή πλέον παγκοσμίως με τον διεθνοποιημένο όρο “kolotoumba”. Γεννώνται, όμως, ορισμένα ερωτήματα ως προς τα “υπερπλεονάσματα” αυτά:
Ταμειακά υπερπλεονάσματα
Πρώτον, κατά πόσον είναι πραγματικά. Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία καθυστερεί η καταβολή στους δικαιούχους 90.000 επικουρικών συντάξεων ύψους 421,2 εκ. € . 50.000 κύριων συντάξεων ύψους 360 εκ. €. Και 40.000 εφάπαξ ποσού 800 εκ. €. Σύνολο 1.581,2 εκ. €. Στο ποσόν αυτό θα πρέπει να προστεθούν οι ύψους 2 δισ. € οφειλές του δημοσίου προς ιδιώτες. Οι επιστροφές φόρων ποσού 1,8 δισ. €, αλλά και η κατά 900 εκ. € περικοπή του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων. Με τα δεδομένα αυτά, τα περίφημα υπερπλεονάσματα είναι περισσότερο ταμειακά παρά πραγματικά.
Πρωταθλητές στην υπερφορολόγηση
Δεύτερον, με ποιόν τρόπο επιτυγχάνονται τα όποια πρωτογενή πλεονάσματα; Είναι διαφορετικό αυτά να προκύπτουν από μία ταχύρρυθμη οικονομική ανάπτυξη. Και εντελώς διαφορετικό από την αφαίμαξη της οικονομίας διά της υπερφορολόγησης και της περικοπής συντάξεων. Εν προκειμένω η χώρα μας αναδεικνύεται (σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ για το 2016, έκτοτε τα πράγματα έχουν χειροτερεύσει) σε παγκόσμια πρωταθλήτρια υπερφορολόγησης. Επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχουν επιβληθεί νέοι φόροι (40 νέα φορολογικά μέτρα) ύψους 7 δισ. €.
Αλλά και ο τρόπος είσπραξης των φόρων με κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών και ακινήτων (περιλαμβανομένης και της, άλλοτε θεωρούμενης από τον ΣΥΡΙΖΑ ως “ιεράς”, πρώτης κατοικίας) έχει φέρει σε απόγνωση περίπου 1,7 εκ. οφειλέτες του δημοσίου.
Ούτε τον Κέυνς δεν αντιγράφουν
Τρίτον, ποιό είναι το αποτέλεσμα των “υπερπλεονασμάτων”; Είναι σαφώς αντι-αναπτυξιακό. Ο Κέϋνς, τις συνταγές του οποίου ακολουθούν κυρίως κεντρο-αριστεροί οικονομολόγοι, τόνιζε ότι σε εποχές ύφεσης πρέπει να γίνονται “ενέσεις” προς την οικονομία με την μορφή αύξησης των δημοσίων δαπανών, αύξησης των δημοσίων επενδύσεων και μείωσης των φόρων.
Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πράττουν ακριβώς τα αντίθετα. Τα αποτελέσματα είναι: Επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης σε 0,2% κατά το δεύτερο τρίμηνο 2018 (έναντι 0,9% του πρώτου τριμήνου). Πτώση των επενδύσεων σε ετήσια βάση κατά 5,4%. Υψηλά επιτόκια άνω του 4% για τα δεκαετή ομόλογα του ελληνικού δημοσίου.
Προφανώς οι αγορές δεν αρέσκονται στους ήχους των νταουλιών και των ζουρνάδων που εκπέμπουν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και αναζητούν άλλα ακούσματα.
* Το σκίτσο είναι του Θοδωρή Μακρή
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
