Δεν είναι η πρώτη φορά που στην Ευρωπαϊκή Ενωση επικρατεί το «δίκαιο του ισχυροτέρου» και μάλιστα στη «σκακιέρα» του Συμφώνου Σταθερότητας. Πρώτη διδάξασα η Γερμανία…
Μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχτ,η οποία ήταν «τέκνο» γαλλο-γερμανικού συμψηφισμού για την επανένωση της Γερμανίας ο τότε Καγκελάριος Χέλμουτ Κολ επέβαλε το 1996 το περίφημο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης.Το τελευταίο προστέθηκε από τον Μιτεράν,αλλά ουδέποτε εφαρμόστηκε…
Το Σύμφωνο Σταθερότητας προέβλεπε αυτόματες κυρώσεις στο κράτος-μέλος της Ευρωζώνης που θα ξεπερνούσε το χρέος το 60% του ΑΕΠ και το δημοσιονομικό έλλειμμα το 3%…
Η Γερμανία τότε αντιμετώπιζε δημοσιονομικά προβλήματα και το δημόσιο χρέος είχε ξεπεράσει το 60%.Οπως έχει αποκαλύψει το περιοδικό Ντερ Σπίγκελ σε εσωτερικό υπόμνημα που είχε αποστείλει η καγκελαρία στο καγκελάριο Κολ τονίζονταν: «Σε αντίθεση με το Βέλγιο και την Ιταλία το επίπεδο του γερμανικού χρέους έχει αυξηθεί από το 1994.Κατά τη γνώμη μας,υπάρχει ένα νομικό ζήτημα στην περίπτωση της Γερμανίας,καθώς το Σύμφωνο Σταθερότητας παρέχει τη δυνατότητα κάποιας εξαίρεσης όταν το επίπεδο χρέους μειώνεται». Εγινε,όμως,δεκτή στην Ευρωζώνη με το επιχείρημα ότι ένα δεν είχε προηγηθεί η ενοποίηση το δημόσιο χρέος θα ήταν μόλις 45%! Έχει, όμως και συνέχεια.
[quote text_size=”small”]
Μετά το 2000 η Γερμανία αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα μηδενικής ανάπτυξης,μεγάλη ανεργία και ανοδική πορεία του δημοσιονομικού προβλήματος. Ο καγκελάριος Σρέντερ ξεκίνησε στο δεύτερο μισό του 2003 προσπάθειες ώστε να πείσει τους εταίρους και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να χαλαρώσουν τις αυστηρές προϋποθέσεις του Συμφώνου Σταθερότητας…
[/quote]
Οι προσπάθειες του Σρέντερ με την υποστήριξη και της Γαλλίας απέδωσαν. Δεν επεβλήθησαν στη Γερμανία «αυστηρές κυρώσεις»-όπως προβλέπονταν_για παραβίαση των όρων του Συμφώνου Σταθερότητας.
Και το Ντερ Σπίγκελ σχολίαζε: «Από τη στιγμή που η δημοσιονομική πολιτική του Σρέντερ δεν μπορούσε να κοπεί στα μέτρα του Συμφώνου,τότε το Σύμφωνο θα έπρεπε να κοπεί στα μέτρα των γερμανικών δημοσιονομικών»!
Όλα αυτά οι Γερμανοί και το Ντερ Σπίγκελ τα έχουν ξεχάσει στις διαπραγματεύσεις για τη χαλάρωση των μέτρων λιτότητας που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα στο πλαίσιο του Συμφώνου Σταθερότητας.
Εάν στις τελικές αποφάσεις για την Ελλάδα επικρατήσει «το δίκαιο του ισχυροτέρου» και ο δογματισμός στα κείμενα η υπάρχουσα ήδη μεγάλη πολιτική και κοινωνική ρηγμάτωση στην Ευρώπη θα διευρυνθεί με απρόβλεπτες συνέπειες.
Το άρθρο δημοσιεύεται στο www.giorgos-romaios.gr