«Αλμυρό» θα είναι το τίμημα της διαφαινόμενης αύξησης της ρευστότητας και των αρμοδιοτήτων του Μόνιμου Μηχανισμού Στήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως αντίβαρο στη «γενναιοδωρία» της, η Κομισιόν εισηγείται νέα αυστηρή λιτότητα για τους πολίτες και πάγια καθιέρωση σκληρών μέτρων για όλα τα κράτη – μέλη.
Σε μια ενδεχομένως ύστατη προσπάθεια να αντιμετωπίσουν την κρίση χρέους που ταλανίζει αρκετές μικρές ευρωπαϊκές οικονομίες αλλά και να βάλουν τέρμα στο ντόμινο του κινδύνου της κατάρρευσης που ξεκίνησε από την Ελλάδα, συνεχίστηκε στην Ιρλανδία και υπάρχει πιθανότητα να επεκταθεί σε Ισπανία και Πορτογαλία, οι Βρυξέλλες με καθυστέρηση αντιλαμβάνονται ότι το πρόβλημα δεν πρόκειται ποτέ να λυθεί με μέτρα αλα κάρτ και κατά περίπτωση χορήγηση «θεραπειών» και προχωρούν σε παρέμβαση ευρύτερης θεώρησης και δραστικότητας.
Την ίδια ώρα ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υιοθετώντας τακτική «καρότου και μαστιγίου» ξεκαθαρίζει προς όλες τις κατευθύνσεις ότι η αναπροσαρμογή της τακτικής της θα συνδυαστεί από ασφαλιστικές δικλείδες και δρακόντειες εγγυήσεις. Αποκωδικοποιώντας το σχέδιο της Κομισιόν, καθίσταται σαφές ότι πίσω από τις θετικές ομολογουμένως προθέσεις για στήριξη των αδύναμων κρίκων της ευρωπαϊκής οικογένειας κρύβεται η πλήρης παγίδευση για το σύνολο των πολιτών της γηραιάς ηπείρου μέσα από τη θέσπιση άγριων περιοριστικών μέτρων μόνιμου χαρακτήρα.
Με άλλα λόγια, θα έλεγε κανείς ότι το μνημόνιο που εφαρμόζει ως πειραματόζωο η Ελλάδα τους τελευταίους εννέα μήνες θα απλωθεί και θα λάβει πανευρωπαϊκή διάσταση, λειτουργώντας ως μπούσουλας για τα 27 κράτη – μέλη και ιδιαίτερα για τα λεγόμενα «μαύρα πρόβατα» με ανυπέρβλητα δημοσιονομικά προβλήματα.
Μέτρα-σοκ
Η συνταγή «σοκ και δέος» που υλοποιεί η χώρα μας, εφόσον υπάρξει σχετική συμφωνία ανάμεσα στους Ευρωπαίους ηγέτες, θα επιβληθεί σε όλες τις χώρες έχοντας τη σφραγίδα της Κομισιόν.
Σύμφωνα με τις ως τώρα πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, βασικό κανόνα θα αποτελεί η αρχή για αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία και εμβάθυνση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Πιο συγκεκριμένα το πακέτο μέτρων θα περιλαμβάνει περαιτέρω αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, περιορισμό των πρόωρων συντάξεων, συγκράτηση ή και μείωση των μισθολογικών δαπανών, πρόσθετη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, πλήρη απελευθέρωση κλειστών αγορών και επαγγελμάτων, ενθάρρυνση των ιδιωτικών ασφαλίσεων κτλ.
Το νέο μοντέλο που πρόκειται να επιλεγεί ονομάζεται «ευρωπαϊκό εξάμηνο» και όπως εξηγούν κοινοτικές πηγές «μέσα από αυτή τη διαδικασία, οι κυβερνήσεις θα έχουν την υποχρέωση έως τα μέσα Απριλίου κάθε έτους να υποβάλλουν στις Βρυξέλλες τη γενική φιλοσοφία των σχεδίων προϋπολογισμού του επόμενου χρόνου, ώστε να εκλείπουν αστοχίες και δημοσιονομικοί εκτροχιασμοί».
Με τη μεθόδευση αυτή οι Βρυξέλλες με έμμεσο τρόπο θα οδηγούν τα κράτη – μέλη σε ασφυκτική επιτήρηση των εθνικών τους οικονομιών υποχρεώνοντάς τα σε απαράβατη τήρηση των προϋποθέσεων που θέτουν και δίνοντας ελάχιστα περιθώρια εναλλακτικών κινήσεων.
Μάλιστα, ο κορσές θα είναι ακόμη πιο στενός για τις χώρες με υψηλά δημοσιονομικά ελλείμματα και χρέος, από τις οποίες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα απαιτεί λεπτομερείς συμπληρωματικές δημοσιονομικές προσπάθειες, που θα υπερβαίνουν τις συμβατικές τους υποχρεώσεις.
Έμφαση αναμένεται να δοθεί στον τομέα της απασχόλησης, όπου με πρόσχημα την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, η ΕΕ θα προτρέπει σε νέα επιδείνωση των εργασιακών συνθηκών με ανατροπές τόσο στα μισθολογικά κεκτημένα όσο και στη σχέση εργασίας, που προτείνεται να είναι ευέλικτη και απαλλαγμένη από «άκαμπτες» και «υπερπροστατευτικές» ρυθμίσεις.
Η ευρωπαϊκή απάντηση στις αγορές
Στο πλαίσιο της «ομπρέλας προστασίας» που θέλουν να ανοίξουν οι Ευρωπαίοι έναντι των κερδοσκόπων εντάσσονται μια σειρά από παρεμβάσεις αρχής γενομένης από τη διεύρυνση του Μόνιμου Μηχανισμού Στήριξης με αύξηση των διαθεσίμων κεφαλαίων του.
Το έναυσμα για μια γενναία πολιτική παρέμβαση δόθηκε από τον επίτροπο Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων Όλι Ρεν που έκανε λόγο για την ανάγκη «μιας συνολικής λύσης στην ΕΕ». Ακολούθησαν συμφωνώντας ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν Κλοντ Τρισέ, ενώ διαπνεόμενος από την ίδια φιλοσοφία τοποθετήθηκε και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρομπέι.
Οι ομόθυμες παρεμβάσεις της ηγετικής πυραμίδας της Ευρώπης ανάγκασαν και τη Γερμανία να συναινέσει – έστω φειδωλά και εν μέρει αμφίσημα – στην προοπτική περιφρούρησης του κοινού νομίσματος, με τον υπουργό Οικονομικών της χώρας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να επιβεβαιώνει τις σχετικές διεργασίες «για ένα διευρυμένο πακέτο λύσεων για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους» και την καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ να δηλώνει ευθαρσώς ότι υποστηρίζει οτιδήποτε στηρίζει το ευρώ.
Παράλληλα με την ενίσχυση της ρευστότητας του Ευρωπαϊκού Ταµείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας εξετάζεται επίσης η επιβολή εφάπαξ φόρου στις τράπεζες, η έκδοση ευρωομολόγου, η αγορά κρατικού χρέους χωρών όπως η Ελλάδα και η µείωση των επιτοκίων για δάνεια προς χώρες με περιορισμένη διαπραγματευτική δυνατότητα στις αγορές.
Πάντως σε πρώτο χρόνο, οι διαβεβαιώσεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων για ενίσχυση του Μηχανισμού Σταθερότητας καθώς και οι αναφορές της Ιαπωνίας, της Κίνας, της Ρωσίας και της Βρετανίας ότι στηρίζουν το ευρώ είχαν ευνοϊκό αντίκτυπο στα διεθνή χρηματιστήρια, με αποτέλεσμα τα spreads των δεκαετών ομολόγων για όλα τα κράτη της περιφέρειας να υποχωρήσουν σημαντικά την τελευταία εβδομάδα.
Σε κάθε περίπτωση, οριστικές αποφάσεις πιθανολογείται ότι θα ληφθούν το Μάρτιο, ενώ κομβικής σημασίας θεωρείται η έκτακτη Σύνοδος Κορυφής που θα πραγματοποιηθεί στις 4 Φεβρουαρίου, αν και επισήμως στην ατζέντα θα βρεθούν ζητήματα ενέργειας. Γενική συζήτηση επί της επίμαχης δέσμης μέτρων εκτιμάται ότι θα διεξαχθεί και στην αυριανή συνεδρίαση του Eurogroup.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
