Η πολυπόθητη για τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέξη Τσίπρα αυτοδυναμία στις εκλογές αποτελεί όνειρο πολύ μακρινό. Παρά δε το γεγονός ότι ο τέως πρωθυπουργός την επεδίωξε με κάθε τρόπο, επιβαρύνοντας την χώρα με 100 δισεκατ. ευρώ, οι σχετικοί χειρισμοί του υπήρξαν από κάθε άποψη ολέθριοι.
Έτσι, από τις υποσχέσεις για μνημόνια που θα καταργηθούν με έναν νόμο, για συντάξεις που θα αποκατασταθούν στα επίπεδα του 2009 και για κατώτατους μισθούς που θα είναι στα 720 ευρώ, η Ελλάδα καλείται σήμερα να εφαρμόσει μέχρι κεραίας ένα τρίτο μνημόνιο, σαφώς πιο επώδυνο από τα δύο προηγούμενα. Το μνημόνιο αυτό –το οποίο για λόγους παραπλανήσεως βαπτίστηκε «πρόγραμμα»– εγκρίθηκε με συντριπτική πλειοψηφία από την ελληνική Βουλή, η δε εφαρμογή του συνιστά και την τελευταία ευκαιρία που προσφέρεται στην χώρα από τους εταίρους-δανειστές της για να παραμείνει στην ευρωζώνη και κατ’ επέκταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Κατά συνέπεια, οι πρόωρες εκλογές που για δεύτερη φορά προκάλεσε ο κ. Τσίπρας σε λιγότερο από έναν χρόνο, έχοντας στο ενδιάμεσο οδηγήσει την χώρα και σε ένα γελοίο δημοψήφισμα, είναι όντως κρίσιμες.
Είναι σαφές ότι η εκτέλεση του τρίτου μνημονίου, όπως αυτό εγκρίθηκε από την ελληνική Βουλή, δεν είναι δυνατόν –αλλά ούτε και επιθυμητό– να εφαρμοσθεί από έναν μόνον πολιτικό σχηματισμό. Οι μεταρρυθμίσεις που προβάλλονται και οι οποίες πρέπει απαραιτήτως να γίνουν, ανεξαρτήτως μνημονίου, απαιτούν ευρύτερα κυβερνητικά σχήματα και σαφώς έμπειρους και υπεύθυνους πολιτικούς που θέλουν να ξεφύγει η χώρα από την θηλιά του χρέους και να πάει δύο βήματα πιο μακρυά.
Υπό αυτή την έννοια, είναι παράλογο να διεκδικεί από τον ελληνικό λαό την δυνατότητα εφαρμογής του μνημονίου ένας πολιτικός αρχηγός που δηλώνει απεριφράστως ότι διαφωνεί με αυτό αλλά το έφερε προς έγκριση στην Βουλή γιατί αυτό τού επέβαλαν οι εταίροι-δανειστές μας. Ψευδόμενος δε ασυστόλως προσπαθεί να «πουλήσει» στους εδώ ιθαγενείς, οι οποίοι συνθέτουν τον «πιο έξυπνο λαό του κόσμου», ότι αυτό το μνημόνιο με το οποίο διαφωνεί είναι προϊόν 17 ωρών διαπραγματεύσεων!!!
[quote text_size=”small”]
Αυτό που αποκρύπτει ο κ. Τσίπρας είναι ότι η διαπραγμάτευση δεν αφορούσε τους όρους που οι εταίροι μας «επέβαλαν» στην Ελλάδα, αλλά την αποδοχή αυτών που ο τότε πρωθυπουργός τούς πρότεινε, για να μην βρεθεί η χώρα εκτός ευρωζώνης. Με άλλα λόγια, ο κ. Τσίπρας δεν διαπραγματεύθηκε καλύτερους μνημονιακούς όρους, αλλά, θέλοντας απαραιτήτως 90 δισεκατ. ευρώ δανεικά μετά την επτάμηνη καταστροφή που προκάλεσε, έπρεπε να πείσει τους εταίρους μας να τού τα δανείσουν. Διαπραγματεύθηκε έτσι τους προτεινόμενους από τον ίδιο όρους οι οποίοι, για να κερδίσει την εμπιστοσύνη των εταίρων, ήσαν χειρότεροι από αυτούς που ο τέως πρωθυπουργός κάλεσε τους Έλληνες να απορρίψουν δια του δημοψηφίσματος.
[/quote]
Αυτός είναι και ο λόγος που μετέτρεψε αμέσως το «όχι» σε «ναι».
Το βράδυ της 5ης Ιουλίου 2015, ο αρχομανής κ. Αλέξης Τσίπρας συνειδητοποίησε ότι η μπλόφα που τού είχε προτείνει ο κ.Γ.Βαρουφάκης έπεφτε στο κενό, άρα πηγαίνοντας στις Βρυξέλλες την άλλη μέρα οι εταίροι θα τού έδειχναν την πόρτα –κάτι που ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ τού είχε διαμηνύσει. Έτσι, ο άνθρωπος που έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε θλιβερό και πολυδάπανο πολιτικό καζίνο, ήταν αναγκασμένος, για να μην κυνηγηθεί νύκτωρ από τον λαό, να διαπραγματευθεί το εύρος της μεγαλοψυχίας και της γενναιοδωρίας των εταίρων μας, τους οποίους και χλεύαζε επί ένα εξάμηνο δια του καιροσκόπου ολκής υπουργού Οικονομικών του.
Αυτή είναι η πραγματικότητα και όλα τα άλλα ανάγονται στην ευτέλεια της πολιτικής, την οποία ο κ. Τσίπρας και οι περί αυτόν γελωτοποιοί έχουν προσπαθήσει να ανάγουν σε καθεστώς.
Στην βάση αυτής της διόλου τιμητικής για την χώρα πραγματικότητος, θεωρούμε υπερβολικές τις συνεχείς εκκλήσεις του προέδρου της ΝΔ κ. Ευάγγελου Μεϊμαράκη για συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα του κ. Αλ. Τσίπρα, παρά την διάσπασή του, παραμένει όχι μόνον βαθύτατα αντιευρωπαϊκό, αλλά έχει και ξεκάθαρες αντιδημοκρατικές πτυχές που το καθιστούν επικίνδυνο. Όταν ο αρχηγός του προεξοφλεί την εκλογή του στο πρωθυπουργικό αξίωμα όχι μόνον για αύριο, αλλά και για μεθαύριο, είναι σαφέστατο δείγμα της αλαζονικής του νοοτροπίας και της μη δημοκρατικής του συνείδησης.
Απέναντι, λοιπόν, σε αυτό το εν δυνάμει αντιευρωπαϊκό και αντιδημοκρατικό μόρφωμα, η μόνη επιλογή για την προσεχή Κυριακή είναι η ενίσχυση του φιλοευρωπαϊκού και δημοκρατικού κόμματος της κεντροδεξιάς. Σήμερα, μόνον αυτό μπορεί να συσπειρώσει τις πραγματικά υγιείς και γόνιμες δυνάμεις της χώρας.
Αν αυτό δεν συμβεί, η χώρα θα βρεθεί σχετικά σύντομα στο ευρωπαϊκό περιθώριο –με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για την γεωπολιτική της πραγματικότητα.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
