Ο Αθανάσιος Παπανδρόπουλος θέτει το μέγα ερώτημα των ημερών που έρχονται. Θα είναι ένας βαρύς χειμώνας για την οικονομία. Ή οικονομική δυσπραγία θα είναι ευκαιρία για τον παραγωγικό μετασχηματισμό και της διαρθρωτικής προσαρμογής στη νέα εποχή.
Οι νοσταλγοί που αναπολούν τα “όμορφα” χρόνια της με ιδανικά υπερκατανάλωσης και των τζάμπα απεργιών που κάθε τρεις και λίγο έκαναν οι συντεχνίες του δημοσίου, καλά θα κάνουν να τσιμπηθούν και να ξυπνήσουν.
Το σκηνικό αλλάζει και όσοι δεν το καταλαβαίνουν τόσο το χειρότερο για αυτούς. Συμπληρώσαμε ήδη δέκα χρόνια οξύτατης χρηματοοικονομικής και δανειακής κρίσης. Και τώρα πρέπει να τα βγάλουμε πέρα με τον κορωνοϊό, που δεν σηκώνει και πολλά-πολλά. Όποιος έχει αμφιβολίες ας ρωτήσει τους Τραμπ, Τζόνσον και Μπολσονάρο στη Βραζιλία. Μέσα σ΄ένα εξάμηνο μας έφερε 30 εκατομμύρια κρούσματα και ένα εκατομμύριο νεκρούς. Οι “πολλά βαρείς” στις πλατείες το γνωρίζουν; Αμφιβάλλουμε, γιατί η γνώση δεν είναι σε όλους αρεστή.
Βαρύς χειμώνας για την οικονομία
Κατά τα λοιπά, ο χειμώνας για την οικονομία προβλέπεται βαρύς και είναι θετικό το γεγονός ότι ο κ. Χρήστος Σταϊκούρας το γνωρίζει. Έχει δε αρκετά εργαλεία στη θήκη του για να αντιμετωπίσει την κατάσταση αποτελεσματικά. Αν φυσικά τον αφήσουν τα διαπλεκόμενα πολιτικά, οικονομικά και συνδικαλιστικά συμφέροντα.
Γνωρίζει επίσης ο υπουργός Οικονομίας ότι τους τελευταίους οκτώ μήνες, η ΕΕ και η διεθνής οικονομία αντιμετωπίζουν βαθύτερη ύφεση από την αντίστοιχη του 1930. Τότε δηλαδή που δρομολογήθηκε εμμέσως και ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος.
Σε συνθήκες παρατεινόμενης αβεβαιότητας η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προβλέπει ότι η οικονομία της ΕΕ θα συρρικνωθεί κατά 8,3% φέτος. Δηλαδή περισσότερο από ό,τι είχε συρρικνωθεί κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2009.
Η ανεργία επανέρχεται
Η ανταπόκριση της Ευρώπης στην κρίση έχει, μέχρι στιγμής, επιτρέψει περιορισμό της μείωσης της απασχόλησης και της αύξησης της ανεργίας. Κυρίως μέσω των προγραμμάτων βραχυχρόνιας εργασίας, τα οποία έχουν σώσει σε μεγάλο βαθμό την EE από τις δραματικές αυξήσεις ανεργίας που παρατηρούνται π.χ. στις ΗΠΑ. Έως πότε όμως θα ισχύουν παρόμοια προγράμματα;
Χωρίς ισχυρές και αποτελεσματικές πολιτικές υποστήριξης για τις επιχειρήσεις και τους εργαζομένους, η ανεργία ενδέχεται να αυξηθεί σημαντικά πάνω από το 9%, που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε προβλέψει για την ΕΕ το 2020. Και δεν θα επιστρέψει γρήγορα στο 7,9% που προβλεπει για το 2021.
Τους προσεχείς μήνες βασική προτεραιότητα στη συνεργασία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, των εθνικών κυβερνήσεων και των εκπροσώπων επιχειρήσεων και εργαζομένων είναι να διασφαλιστεί ότι τα προγράμματα βραχυχρόνιας εργασίας είναι καλά συντονισμένα σε ευρωπαϊκό επίπεδο και έχουν καλή απόδοση στα κράτη-μέλη. Αξιοποιώντας και την ευρωπαϊκή χρηματοδότηση (του προγράμματος SURE) που θα καταστεί, με καθυστέρηση, διαθέσιμη για χώρες που την έχουν ανάγκη.
Στη συνέχεια, από τα μέσα του 2021 (στο αισιόδοξο σενάριο), το σχέδιο και το Ταμείο Ανάκαμψης που συμφώνησε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο είναι ένα τολμηρό πρώτο βήμα. Δεδομένου του οικονομικού του βάρους (Ταμείο Ανάκαμψης €750 δισ. συν Προϋπολογισμός EE 2021-2027 άνω του €1 τρισ.) έχει τη δυνατότητα να κάνει πραγματική διαφορά. Να ενισχύσει τις επενδύσεις, τη δημιουργία θέσεων εργασίας από ανταγωνιστικές επιχειρήσεις, να προστατεύσει βιώσιμες θέσεις εργασίας. Να μειώσει ενδεχόμενο κλείσιμο υγιών επιχειρήσεων.
Επένδυση σε εσωτερικούς πόρους
“Η δυνατότητα συνδέεται με τον βαθμό που κάθε χώρα θα επενδύσει τους πόρους που διατίθενται, ενισχύοντας το μακροπρόθεσμο αναπτυξιακό δυναμικό της και την απασχόληση με σημαντικές και ουσιαστικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις”, τονίζει ο κ. Χρήστος Ιωάννου, κορυφαίος οικονομικός σύμβουλος και συνεργάτης του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανίας (ΣΕΒ).
Αυτές οι μεταρρυθμίσεις όμως, κατά την εκτίμηση του, θα πρέπει αν συνοδεύονται και από μια στρατηγική ανάπτυξης που περιλαμβάνει την πράσινη και ψηφιακή μετάβαση, χωρίς όμως να περιορίζεται σε αυτές. Θα πρέπει έτσι να συνοδεύεται και με ενίσχυση των βασικών βιομηχανικών αλυσίδων αξίας και των οικοσυστημάτων τους, που να αξιοποιούν το επικείμενο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων στην ενιαία αγορά. Με ανάλογη πολιτική εκπαίδευσης και απασχόλησης.
Οικονομική δυσπραγία ως ευκαιρία
Είναι προφανές έτσι, ότι η οικονομική δυσπραγία αποτελεί ταυτοχρόνως και ευκαιρία. Μέσα από τη συνολική κρίση μπορεί να ξεπηδήσει το καινούργιο. Αυτό που θα δώσει νέα πνοή και ώθηση τόσο στην κοινωνία όσο και στην οικονομία. Υπό την προϋπόθεση ότι θα αφήσουμε πίσω μας το παρελθόν και τις αμέτρητες στρεβλώσεις του. Ο παραγωγικός μετασχηματισμός αποτελεί μονόδρομο. Είτε το θέλουν αυτό οι δεινόσαυροι είτε όχι. Όσο για τις καταλήψεις στα σχολεία που υποκινούν οι ανεύθυνοι, είναι μαχαιριά στα παιδιά τους… Τόσο καταλαβαίνουν όμως κάποιοι γελωτοποιοί.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
