Παρακολουθήσαμε μια (ακόμη) τραγικωμωδία επ’ ευκαιρία του τραγικού περιστατικού επιστολής – βόμβας σε πρώην Πρωθυπουργό.
Ευτυχώς που σώθηκε ο ίδιος και οι συνοδοί του.
Δυστυχώς που επαναλήφθηκαν τα ίδια θλιβερά φαινόμενα.
-Οι κομματικές, τυπικές, ευκαιριακές εκφράσεις λύπης (ή και … “λύπης”;) ώστε να μην υστερήσει καμία παράταξη σε πλειοδοσία έκφρασης (άφατου;) πόνου για το συμβάν.
Εννοείται ότι οι ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ επιτυγχάνουν με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια: Αφ’ ενός να μην υστερήσουν σε τυπικότητα -συμμετοχή εκδηλώσεων αποτροπιασμού για ό, τι έγινε και αφ’ ετέρου να εφησυχάσουν οι ίδιοι – αλλά και να καθησυχάσουν τους ιθαγενείς ΚΟΜΜΑΤΟΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΤΕΣ οπαδούς τους, αφού δεν χρειάζεται πλέον (μετά τις δηλώσεις – έκφραση λύπης) να κάνουν τίποτα επιπρόσθετα ώστε να αποτραπούν παρόμοια γεγονότα.
– Παρήλασαν – και πάλι , ως είθισται – στην σκηνή της Νεοελληνικής φαιδρότητας ποικιλία, ποικιλόμορφων, ποικιλώνυμων κομματικών παλιάτσων ηθοποιών – τραγωδών για να παίξουν το ρόλο τους /να πάρουν μέρος στην τραγικωμωδία.
Προσελεύσεις στον τόπο της έκρηξης, στο Νοσοκομείο και κυρίως στα τηλεοπτικά παράθυρα σε μια γελοία προσπάθεια διαγκωνισμού ως προς το ποιός θα δείξει περισσότερο θιγμένος, αγανακτισμένος … αντιτρομοκράτης, αλλά και πονεμένος, συντετριμμένος από τους άλλους (;). Κλαυσίγελω προκάλεσαν ορισμένοι “ξεχασμένοι” πρώην Πρωθυπουργοί οι οποίοι βρήκαν την ευκαιρία να τους θυμηθούμε – όσο και αν αυτό ήταν επώδυνο για πάρα πολλούς – και φυσικά να (ξανα) προβληθούν. (Σ.Σ Το στοιχείο της ιλαρότητας ήταν έντονο επειδή φάνηκε ανάγλυφη η προσπάθεια αποκατάστασης τους: Αισθητική – επιτυχημένη νομίζω και πολιτική επανένταξη τους – ανεπιτυχής πιστεύω).
Ιλαροτραγική κατάσταση. Αξιοδάκρυτη συμπεριφορά. Αντιπαθής εικόνα.
Πέραν του τραγικού, υπάρχει το τραγικότερο.
Δεν κατάφεραν οι κομματάνθρωποι να συγκρατήσουν τα – αχαλιναγώγητα άλλωστε – κομματικά τους πάθη / αντιπαλότητες και προχώρησαν σε αήθεις κομματικές αντιπαραθέσεις / αλληλοκατηγορίες αναμεταξύ τους (!).
Κάτι το οποίο – εξ ορισμού – αποδεικνύει τον στρουθοκαμηλισμό όλων αυτών των ΑΜΜΟΚΕΦΑΛΩΝ που βάζουν το κεφάλι τους στην άμμο της υποκρισίας προσπαθώντας να κρύψουν /καλύψουν το χάλι τους. Τους βλέπουμε , τους λυπόμαστε. Αλλά είναι δύσπεπτη αυτή η συμπεριφορά τους. Δεν χωνεύεται με τίποτα.
Όλοι τούτοι οι … “τεθλιμμένοι πονεμένοι, αναστατωμένοι, εξουθενωμένοι” ΚΟΜΜΑΤΟΣΥΓΓΕΝΕΙΣ δεν έχουν φιλότιμο/τσίπα;
Δεν σέβονται πλέον τίποτα; Ακόμη και τα τραγικά γεγονότα χρησιμοποιούν /εκμεταλλεύονται για ιδιοτελείς κομματικές σκοπιμότητες;
Έλεος πια!
ΥΓ Ευχής έργον θα ήταν εκείνοι οι οποίοι έχουν την διάθεση, αλλά και την δυνατότητα (Αξιωματούχοι, ΜΜΕ, Αρθρογράφοι κ. α) να συνδράμουν στην ανάδειξη αυτής της παραμέτρου / πτυχής του ζητήματος.
Γιατί δεν βλάπτει να γνωρίζουμε το βάθος του βαθουλώματος της πόρτας του αυτοκινήτου ή τα γραμμάρια της εκρηκτικής ύλης της επιστολοβόμβας.
Είναι όμως δευτερεύοντα και δεν πρέπει να διαθέτουν 24ωρα συνεχούς αχρείαστης ενασχόλησης.
Τα πρωτεύοντα είναι δύο:
1.Η αλλαγή της νοοτροπίας του παρηκμασμένου κομματισμού.
2. Η συναπόφαση των εξουσιαστών να μας προστατεύσουν πραγματικά.
Όλα τα άλλα είναι για δημιουργία ΕΙΚΟΝΟΕΝΤΥΠΩΣΕΩΝ , ΤΗΛΕΧΑΥΝΩΣΗΣ δικής μας και μακροημέρευσης δικής τους.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
