Η “17η Νοέμβρη” δεν είναι μόνον η επωνυμία της γνωστής τρομοκρατικής οργάνωσης, αλλά και εορταστική επέτειος του “σταθμού – ορόσημου” για τα γεγονότα που έλαβαν χώρα πριν από 44 χρόνια. Το έπος του Πολυτεχνείου… Τότε που υπήρξε μια τρομερή οργάνωση προκειμένου να ανατραπεί ο Δικτάτορας. Και επακολούθησε τραγελαφική εκμετάλλευση από κόμματα και ανίδεους “ιδεολόγους” καιροσκόπους.
Παρατηρήθηκε παραλήρημα (τρομώδες, συστηματικό και λογορροικό) αφιονισμένων “Δημοκρατών” οι οποίοι είτε εξαιτίας παραπληροφόρησης ή εκ του (ιδιοτελούς) πονηρού – κομματισμού, εμφανίζονται (έκτοτε) υπερήφανοι που έζησαν ή άκουσαν το “μεγαλειώδες επίτευγμα”.
Η συστηματική πλύση εγκεφάλου συνετέλεσε ώστε πλήθη κόσμου, αθώα παιδάκια, νεολαίες και κόμματα να συρρέουν προκειμένου να καταθέσουν στεφάνια στη μνήμη …φανταστικών νεκρών.
Είχαν βλέπετε περάσει αρκετά χρόνια από το (πραγματικό!) έπος του 1940 και έπρεπε να κατασκευαστούν νέα κατορθώματα, νέοι ήρωες, νέο – έστω και ψευδεπίγραφο – “Έπος του Πολυτεχνείου”. Από τότε εορτάζεται (με φθίνουσα όμως συμμετοχή κάθε χρόνο) με κάθε επισημότητα.
ΤΙ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ ΤΟ ΈΠΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΊΟΥ;
Περί τίνος άραγε πρόκειται;
- Περί Έπους /Εποποιίας ή … επικού αποπροσανατολισμού, μυθεύματος/ μυθοπλαστίας;
- Περί πονηρού εποστρακισμού της ιστορικής πραγματικότητας;
- Περί συνήθους “αμ’ έπος αμ’ έργον” αξιοποίησης της συγκυρίας, ως επακολούθημα του κλίματος που επεκράτησε.
- Περί δυσχέρειας απόκτησης εποπτείας και συνακόλουθα γνώσης ως προς το τί συνέβη επακριβώς;
Σε κάθε περίπτωση, αποκλείεται να προσεγγίσει την αλήθεια εκείνος ο οποίος:
-Φέρει κομματικές παρωπίδες ή κομματικά γυαλιά.
– Δεν έτυχε να ζήσει τα γεγονότα.
– Δεν μελέτησε τις αντικρουόμενες αναφορές στα γεγονότα.
– Δεν διάβασε (εκτός των άλλων) τις απόψεις /θέσεις διακεκριμένων προσωπικοτήτων της Αριστεράς οι οποίοι χλεύασαν τους συντρόφους τους για την υπόθεση του Πολυτεχνείου.
-Δεν πληροφορήθηκε τι ανέφερε ο ξένος τύπος, τι ανέφεραν οι ξένες Πρεσβείες και οι μυστικές υπηρεσίες.
– Δεν έτυχε να είναι … υποψιασμένος για τον τρόπο που οι “ενδιαφερόμενοι” καιροσκόποι και ελληνόφωνοι απεργάζονται σχέδια επιβολής των απόψεών τους.
ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΙΜΟΥΜΕ;
Τιμάται η επέτειος, το “έπος του Πολυτεχνείου” οι “καταπλακωθέντες από το τάνκ νεκροί”, γιατί ;
Μήπως επειδή:
1. Επετεύχθη αλλαγή Δικτάτορα;
2. Απωλέσθη το 40% της Κύπρου μας εξαιτίας του δεύτερου -κρετίνου- δικτάτορα;
3. Είχαμε (ανύπαρκτους) “νεκρούς” εντός του Πολυτεχνείου;
4. Αναδείχθηκαν “πολέμαρχοι και πολεμιστές” του γλυκού νερού, του μικροφώνου και των τηλεπαραθύρων;
5. Οικοδομήθηκαν καριέρες από ποικιλώνυμους καριερίστες και καριερίστριες (αποτυχημένους, άεργους, καταληψίες, αφισοκολλητές …”αγωνιστές” των οποίων ο “αγώνας τώρα (τότε) δικαιώθηκε”; (προκειμένου να συντηρούν το παραμύθιασμα) οι “Δημοκράτες/Αντιφασίστες” παροτρύνουν τον κόσμο να προσέρχεται στον … ιερό χώρο προσκυνήματος, και να καταθέτει στεφάνια και λουλούδια σε ένα ειδώλιο κεφαλής /σύμβολο.
Η επική φαρσοκωμωδία κορυφώνεται με την καθιερωμένη πορεία στην Αμερικάνικη Πρεσβεία. Ολοκληρώνεται δε με καταστροφές, ξυλοδαρμούς, εμπρησμούς και άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις από ευγενείς ΝΕΟΒΑΝΔΑΛΟΥΣ, γόνους εκείνων … που “έπεσαν ηρωικώς μαχόμενοι”.
ΥΓ Είναι γεγονός πως οι λαοί έχουν ανάγκη από (λατρευτικές) αναφορές σε ήρωες, ημίθεους, τιτάνες, είδωλα και ειδώλια.
Όταν δεν τα διαθέτουν τότε:
– Τα κλέβουν /οικειοποιούνται από άλλους που τα διαθέτουν (όπως οι Σκοπιανοί με τον Μ. Αλέξανδρο κ. α).
-Καταφεύγουν σε μυθεύματα, ιστορικές παραχαράξεις κ.ο.κ προκειμένου να αποκτήσουν σύγχρονους ΝΕΟΗΡΩΕΣ. Κάτι στο οποίο εξειδικεύονται οι ΚΟΜΜΑΤΑΝΘΡΩΠΟΙ, οι ΚΟΜΜΑΤΟΠΛΗΓΙΚΟΙ, οι ΚΟΜΜΑΤΟΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΟΙ και οι παρασυρμένοι αφελείς.
Σε κάθε περίπτωση είναι -για κάθε ελευθερόφρονα Έλληνα – προσβλητική, επισφαλής και επιεικώς απαράδεκτη η καταφυγή σε ανάλογες /παρόμοιες επικών διαστάσεων μυθοπλαστίες όπως το ψευδεπίγραφο :
“Έπος του Πολυτεχνείου”
Διαβάστε το προηγούμενο άρθρο του Κώστα Δημ. Χρονόπουλου στο new deal
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
