Βάλλεται πανταχόθεν, παντοιοτρόπως και -κατ’ εμέ – περιέργως η κα τ. Πρόεδρος του Αρείου Πάγου και νυν προϊσταμένη του Νομικού Γραφείου της Γεν. Γραμματείας της Κυβέρνηση. Γιατί; Επειδή δεν επιτρεπόταν – λέει – να πάρει μια τέτοια θέση.
Νομικοί, Συνταγματολόγοι, Αναλυτές, Πολιτικοί, Κόμματα, Δημοσιογράφοι διαφωνούν (πλην των κυβερνητικών). Νομίζω άδικα.
-Υπάρχει νόμος (όχι απλώς η ποθεινή δεοντολογία) που να το απαγορεύει;
– Σε μια χώρα όπου οι θεσμοί -όπως εκείνος της Δικαιοσύνης- αρχίζουν να θεωρούνται … εμπόδια παρεμπόδισης – της εκτελεστικής εξουσίας – μας μάρανε ο διορισμός ως άμισθης συμβούλου της συνταξιοδοτημένης κυρίας;
-Και τι νόημα έχει – πρακτικά και λογικά – αν γινόταν αργότερα ( και όχι λίγες μόνον ημέρες) μετά την αποχώρηση της λόγω ορίου ηλικίας; Ακούω πως θα μπορούσε να μεσολαβήσει ένα (τριετές;) διάστημα μέχρις ότου αναλάβει ένας συνταξιούχος δικαστικός κάποια άλλη θέση. Σοβαρά; Δηλαδή αν (υποθετικά πάντοτε εννοείται) ο δικαστής είναι διαπλεκόμενος με κάποιο κόμμα εξουσίας, θα διαγραφεί αυτό (η συμπάθεια ή δοσοληψία του)αν προσληφθεί 1ο ημέρες, 10 μήνες, ή ….αργότερα;
-Μήπως θα ήταν … ασφαλέστερο αν οι συνταξιοδοτημένοι δικαστικοί δ ε ν ε ί χ α ν τ ο δ ι κ α ί ω μ α ν α α ν α λ ά β ο υ ν π α ρ ό μ ο ι ε ς θ έ σ ε ι ς; Υπάρχουν και άλλοι νομομαθείς ευτυχώς για να προσφέρουν τις νομικές υπηρεσίες τους.
– Παρενθετικά – χάριν της πληρότητας του κειμένου και όχι για να λάβω μέρος στα κομματικά κουτσομπολιά /μικροπολιτικά, θα σημειώσω πως όζουν παλαιοκομματισμού και πολιτικάντικης μούχλας οι ένθεν – κακείθεν προσπάθειες αναφορών και προσπαθειών εξίσωσης των αλληλοσπαρασσόμενων ΚΟΜΜΑΤΟΦΑΤΡΙΩΝ με την γνωστή επωδό: “Και εσείς, με τον τάδε, τα ίδια κάνατε…”.Θλίψη. Απογοήτευση!
Οι επικρίνοντες την κα προϊσταμένη θα πρέπει να είναι – έστω από αβρότητα- επιεικείς μαζί της, επειδή – αναπόφευκτα – θα βρεθεί σε δύσκολη θέση. Θέμα χρόνου είναι.
Θα κληθεί να επιλέξει ανάμεσα στον κλάδο από τον οποίο προέρχεται , την Δικαιοσύνη και τις -όποιες – αντίθετες απόψεις, θέσεις , ή και επιθέσεις θα προκρίνει η Κυβέρνηση στην οποία θα προσφέρει τις υπηρεσίες της. Τι (επώδυνη για την ίδια ασφαλώς) απόφαση θα -πρέπει να -πάρει;
ΥΓ Μετά από όσα – διαχρονικά, αλλά κατ’ εξοχήν πρόσφατα, με την επίθεσή στους θεσμούς – συμβαίνουν, η υπόθεση του νέου διορισμού, νομίζω ότι είναι άνευ σημασίας. Την αξιολογώ ως …. παρωνυχίδα.