Σχόλιο αφιερωμένο στην εκθεσούλα ιδεών (σίγουρα καλύτερη από την περσινή…) που αυτοπαρουσιάζεται ως μήνυμα του Υπουργού Παιδείας για την εθνική (έλα… σοβαρά;) επέτειο της 28ης Οκτωβρίου και το όχι που είπε ο Ιωάννης Μεταξάς:
Υπάρχει μια απόκρυφη προφητεία γραμμένη στο καρβουνισμένο καζάνι μιας γριάς μάγισσας με γαμψή μύτη και ένα τεράστιο σπυρί στο δεξί μάγουλο, η οποία ζει στη μέση ενός στοιχειωμένου δάσους, που λέει:
“Όποιος αριστερίσκος πει ή γράψει την πρόταση “ο Ιωάννης Μεταξάς είπε το ΟΧΙ”, θα αρχίσει μια ηλιακή καταιγίδα (αν βρέχει θα συνεχίσει η άλλη καταιγίδα). Θα ανοίξουν οι πύλες της Κόλασης. Θα βγουν οι 4 ιππείς της Αποκάλυψης. Και θα αρχίσει ο Αρμαγεδών…”.
Ο Ιωάννης Μεταξάς ανέλαβε την εξουσία πραξικοπηματικά. Ήταν δικτάτορας. Με εξαίρεση τρεις χώρες (Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία και Τσεχοσλοβακία) όλη η υπόλοιπη Ευρώπη είχε διολισθήσει σε παρόμοια απολυταρχικά καθεστώτα.
Ο ΜΕΤΑΞΆΣ ΗΤΑΝ ΦΑΣΙΣΤΑΣ! Ε ΚΑΙ;
Επίσης, ήταν και φασίστας. Υπήρχαν διαφοροποιήσεις στο φασισμό του καθεστώτος Μεταξά από το φασιστικό καθεστώς της Ιταλίας του Μουσολίνι και οπωσδήποτε από το ναζιστικό του Αδόλφου Χίτλερ στη Γερμανία. Για παράδειγμα, ο Μεταξάς δεν συμφωνούσε με τη ρητορική μίσους και τις διώξεις εναντίον των Εβραίων. Διώξεις και βασανιστήρια γίνονταν και στο καθεστώς Μεταξά κυρίως προς πολιτικούς αντιπάλους και κομμουνιστές.
Ο Μεταξάς είχε εξοπλίσει και προετοιμάσει από καιρό την Ελλάδα για επικείμενο πόλεμο, κυρίως με την κατασκευή ισχυρών οχυρών στην περίφημη “γραμμή Μεταξά” στα σύνορα με τη Βουλγαρία. Εκεί ακριβώς αργότερα σημειώθηκε σθεναρή αντίσταση στα πανίσχυρα στρατεύματα του Άξονα.
ΕΙΠΕ ΤΟ ΟΧΙ ΣΤΑ …ΓΑΛΛΙΚΑ
Τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940, ο Ιταλός πρέσβης στην Αθήνα Γκράτσι επισκέφτηκε το σπίτι του Μεταξά, όταν οι υπόλοιποι (μάλλον) κοιμούνταν λόγω της ώρας. Και από το Μεταξά άκουσε το ΟΧΙ αμέσως. (Για την ακρίβεια ο Μεταξάς είπε στον Ιταλό πρέσβη στα γαλλικά “ώστε λοιπόν έχουμε πόλεμο”). Ένα ΟΧΙ που δεν έγινε ΝΑΙ.
Ότι ο Μεταξάς σκέφτηκε πολιτικά. Ότι στηριζόταν στη σύμμαχό του Μεγάλη Βρετανία, αν και ο ίδιος ήταν γερμανοθρεμένος. Ότι εξέφρασε τη βούληση του ελληνικού λαού, κάτι που φάνηκε από το επόμενο πρωί που έτρεχαν οι πολίτες να καταταγούν. Δεν ακυρώνει αυτή την ιστορική στιγμή. Είτε μάς αρέσει είτε όχι.
Το να την αναπαράγει κανείς, δεν τον κάνει ούτε φασίστα, ούτε αντικομμουνιστή, ούτε νοσταλγό ολοκληρωτικών καθεστώτων. Το αντίθετο ισχύει: Όποιος αποκρύπτει τις ιστορικές στιγμές, ιδεολογικοποιεί την ιστορία. Και πασχίζει να κρύψει την αμηχανία του κάτω από ωραία μεν λόγια, άσχετα όμως με την περίσταση…
Διαβάστε το προηγούμενο άρθρο του Παναγιώτη Ασημακόπουλου στο new deal
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
