Κύριε Καζάκο,
Άφησα να περάσουν λίγες ημέρες περιμένοντας (ή καλύτερα, ελπίζοντας) ότι θα «στρογγυλεύατε» τη δήλωση σας περί «προδοσίας των νέων» που φεύγουν να δουλέψουν στο εξωτερικό… Μάταια!
Με αναγκάζετε να σας απαντήσω…
Δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν θα σας απαντήσω, σαν «Καζάκος» ή σαν ο πατέρας κάποιου «προδότη» που αποφάσισε να φύγει για να κυνηγήσει το όνειρό του στο εξωτερικό…
Αν ήμουν λοιπόν «Καζάκος» με την ίδια ευκολία που εσείς αποκαλείται το παιδί μου «προδότη» θα μπορούσα να σας αποκαλέσω «βολεψάκια», «δήθεν» ή ακόμα και «διαπλεκόμενο»!
Θα μπορούσα δημόσια να αναρωτηθώ, «που πήγε ο Καζάκος της Επιδαύρου, του αρχαίου δράματος και της ποιοτικής τέχνης», την εποχή που πρωταγωνιστούσατε σε καθημερινό σίριαλ (για την παράταξη που σας εκφράζει, οι σαπουνόπερες είναι το μέσο αποβλάκωσης του λαού) και μάλιστα σε τηλεοπτικό σταθμό που η ιδεολογία σας (και το κόμμα που εκπροσωπείτε) στέλνει στο «πυρ το εξώτερον» μια και ήταν υπό τον έλεγχο της διαπλοκής;
Όμως δεν είμαι «Καζάκος»… Κατανοώ απολύτως την ανάγκη του βιοπορισμού, και για μένα –τον πατέρα του «προδότη»- είναι απολύτως θεμιτό και αξιοπρεπές αυτό που κάνατε.
Αν ήμουν «Καζάκος» με την ίδια ευκολία που εσείς αποκαλείται το παιδί μου «προδότη» θα μπορούσα να πω τον γιό σας «βολεμένο» μια και φρόντισε ο μπαμπάκας του να του προσφέρει ένα «βαρύ» όνομα, οπότε δεν χρειάστηκε να κουραστεί και να πολεμήσει για την επιβίωση του στον χώρο της τέχνης…
Όμως δεν είμαι «Καζάκος»… Και γι’ αυτό θα πω ότι τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύουν (έχω γνωρίσει τον γιό σας και του έχω πάρει συνέντευξη) διότι ο γιός σας, που δεν είναι «προδότης» είναι ένας αξιόλογος, σοβαρός και άξιος καλλιτέχνης ο οποίος (όσο γνωρίζω) ποτέ δεν εκμεταλλεύτηκε το «βαρύ» όνομα που κουβαλάει.
Κύριε Καζάκο,
Έμαθα στη ζωή μου, πριν μιλήσω να βουτάω τη γλώσσα μου στο μυαλό μου… Και όταν δεν το κάνω (και αβίαστα ξεστομίζω βαριές κουβέντες) έμαθα να ζητάω συγγνώμη!
Άρα η ρητορική τύπου «Καζάκου» δεν ταιριάζει ούτε στην παιδεία μου, ούτε στην κουλτούρα μου…
Και αφού απ’ ότι φαίνεται δεν βουτήξατε τη γλώσσα σας στο μυαλό σας πριν αποκαλέσετε –αβασάνιστα- το παιδί μου «προδότη», θα προσπαθήσω με λίγα λόγια να μπω εγώ στο μυαλό σας:
Πριν από δύο χρόνια ο γιός μου επέλεξε να φύγει από την Ελλάδα. Επέλεξε να αποχωριστεί τον τόπο του, την ευκολία του, τους φίλους του, την οικογένειά του!
(Ξέρετε κύριε Καζάκο, εμείς δεν είμαστε Σουηδοί να διώχνουμε τα παιδιά μας στα 18… είμαστε Έλληνες και η οικογένεια και οι φίλοι μετράνε πάνω απ’ όλα).
Όταν τον είδα να περνάει τον έλεγχο διαβατηρίων γνωρίζοντας ότι υπήρχε πιθανότητα να μην επιστρέψει ποτέ ξανά στην Ελλάδα, σκίστηκε η καρδιά μου και σας μίσησα… Εσάς και τους ομοίους σας (ελάτε τώρα μην απορείτε γιατί, πέρα από καλλιτέχνης είστε και πολιτικός)!
Δύο χρόνια μετά, η απουσία του ακόμα με στεναχωρεί αλλά είμαι και ευτυχισμένος γιατί αισθάνομαι απέραντη περηφάνια για το παιδί μου και απέραντη αηδία για εσάς…
Απέραντη περηφάνια γιατί ο γιός μου κύριε Καζάκο, βρήκε τη δύναμη να κυνηγήσει το όνειρό του, να εργάζεται σε μία τεράστια εταιρεία, όπου ανταμείβονται οι κόποι του και οι ικανότητές του και όχι να ονειρεύεται για το μέλλον αλλά να σχεδιάζει για το μέλλον!
Απέραντη αηδία κύριε Καζάκο, γιατί εσείς και οι όμοιοί σας ήσασταν πολύ απασχολημένοι στο μικρόκοσμό σας (είτε αυτός λεγόταν Περισσός, είτε Συγγρού, είτε Χαρ. Τρικούπη, είτε Κουμουνδούρου) για να δώσετε στον «προδότη» το κίνητρο να μείνει και να πολεμήσει!
Βλέπετε τον γιό μου κύριε Καζάκο, ούτε δημοσιογράφο τον έκανα για να τον βολέψω (αν αυτό θα ήταν δυνατόν πριν από μερικά χρόνια). Του προσέφερα ότι καλύτερο μπόρεσα για να βγεί εκεί έξω και να ζήσει τη ζωή που του αξίζει.
Και αυτό γιατί δεν είχε (και όπως αποδείχθηκε ούτε του χρειαζόταν) ένα όνομα τόσο βαρύ που να του ανοίξουν πόρτες και να «επιπλεύσει» είτε ήταν ικανός είτε όχι (διότι ως γνωστόν οι φελλοί και τα σκατά επιπλέουν)…
Πολέμησε στη χώρα του, μόνος του για το όνειρο που επέλεξε και μετά, αποφάσισε να πάει εκεί, που οι ικανότητές του μέτρησαν και εκτιμήθηκαν!
Και κάτι τελευταίο κύριε Καζάκο:
Θα έπρεπε, πριν χαρακτηρίσετε το γιό μου «προδότη», να αναρωτηθείτε τι κάνατε εσείς και οι όμοιοί σας όλα αυτά τα χρόνια, πέρα από «γκλαμουράτες εμφανίσεις» (λες και κάνετε γκεστ εμφάνιση σε σίριαλ για να ανεβάσετε –με το βαρύ σας όνομα- τα νούμερα) σε συγκεντρώσεις των κομμάτων σας στο Σύνταγμα ώστε, τα δεκάδες χιλιάδες παιδιά να μην γίνουν «προδότες». Μήπως πρέπει να αναρωτηθείτε αν εσείς τελικά είστε οι «προδότες»;
Λυπάμαι κύριε Καζάκο…
Γιατί σας εκτιμώ σαν ηθοποιό, αλλά ήλπιζα να σας εκτιμήσω εξίσου και ως άνθρωπο!
Με τιμή
Ο πατέρας ενός «προδότη»
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
