Το μπάχαλο συνεχίζεται / εντείνεται και διευρύνεται.
Το κέντρο της πόλης αναστατώνεται, ΜΜΜ καίγονται, συλλήψεις (εθιμοτυπικές /γνωριμίας – ή μήπως και …. αναγνώρισης;) γίνονται και -παραδοσιακά – οι συλλαμβανόμενοι αφήνονται ελεύθεροι (!).
Προφανώς και έχουν κουράσει οι εδώ και δεκαετίες περιγραφές , αναφορές, τηλεοπτικές εικόνες, ανησυχίες κ.ο.κ.
Η κατάσταση δεν βελτιώνεται, βαίνει επιδεινούμενη !….
Προσωπικά έχω αρθρογραφήσει αρκετές φορές και μάλιστα – όπως το συνηθίζω – έχω προτείνει και λύσεις. Κάποιες και με καυστικό χιούμορ στην απέλπιδα προσπάθειά μου να συγκινήσω τους (εκάστοτε) ΑΡΜΟΔΙΟΑΝΑΡΜΟΔΙΟΥΣ Υπευθυνοανεύθυνους Κρατούντες. Ουδέν αποτέλεσμα.
Αν θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι:
– “Τα παιδιά “/”Γνωστοί Άγνωστοι Αγωνιστές ” εμπρηστές κ.ο.κ δεν έχουν σκοπό να σταματήσουν το θεάρεστο έργο τους.
– Απαιτούν να οικειοποιούνται μέρος / αίθουσες του Κτηρίου του Πολυτεχνείου για “έρευνες και επιστημονικές μεθόδους κατασκευής εμπρηστικών μηχανισμών / βομβών κ.α”
– Αναγορεύουν ως ορμητήριο, κατ’ εξοχήν, το Πολυτεχνείο για τις εξορμήσεις εκτόνωσης και τιμωρίας / ανατροπής του “Συστήματος” .
– Θεωρούν και δικαίως, λόγω χρησικτησίας, τα Εξάρχεια ως Κράτος (εν Κράτει) τους = ΕΞΑΡΧΙΣΤΑΝ. Άβατο για την Αστυνομία, τις Κρατικές Αρχές.
– Προσπαθούν με κάθε τρόπο , κάποτε .. άκομψο, καταστροφικό (ιδιωτικών ή δημόσιων περιουσιών) ή και εγκληματικό ( :τραυματισμοί, ενίοτε θανάσιμοι) να πουν πως ή αλλάζουμε (εμείς), το Σύστημα Εξουσίας μας, ή συνεχίζουν ανελέητα (εκείνοι) το θεάρεστο έργο τους.
Τίθεται, κατόπιν των παραπάνω , το αμείλικτο ερώτημα:
Τί (πρέπει να) κάνει η “Συντεταγμένη Πολιτεία”; Το … “Φερόμενο ως Κράτος μας” ;
Υποχωρεί, κωφεύει, συμπορεύεται ή αντιδρά πραγματικά;
Μέχρι τώρα είναι ….ωσεί παρόν. Παρακολουθεί αμέτοχο την αυξανόμενη μπαχαλοποίηση.
Διαπιστώνοντας το γεγονός είχα – μεταξύ άλλων – συστήσει την επίσημη, ισότιμη αναγνώριση (όπως συμβαίνει πχ με το Βατικανό) του ΕΞΑΡΧΙΣΤΑΝ ως ανεξάρτητου Κράτους, εντός των πλαισίων του υφιστάμενου “φερόμενου ως Κράτος ” μας.
Πιστεύω πως αυτό θα διευκόλυνε , μέσω Πρεσβειών , την ειρηνική, πολιτισμένη, διακρατική διευθέτηση των διαφορών, με πνεύμα αμοιβαίου σεβασμού.
Αλλά και τον τερματισμό χρονίζουσας αντιπαλότητας. (Σ.Σ Επιβεβλημένη η ομαλή ανταλλαγή πληθυσμών και Κρατικών Υπηρεσιών, Τραπεζών κλπ).
Αναμένοντας την αποδοχή της πρότασής μου, σκέφτηκα να προτείνω και κάτι ακόμα: Κατάργηση του Ασύλου (στην επικείμενη Συνταγματική Αναθεώρηση). Κοντεύει μισός αιώνας από τότε που -άσκεφτα – καθιερώθηκε συνταγματικά το περιώνυμο “Άσυλο” ελεύθερης διακίνησης ιδεών, ερευνών, φοιτητικών προβληματισμών. Σταδιακά εκφυλίστηκε σε διαβόητο “Άσυλο Ανιάτων”: διδασκόντων, διδασκόμενων, αναρχοαυτόνομων περαστικών περιθωριακών. Εξειδικευμένο εργαστήριο κατασκευής βομβών, χώρος καταλήψεων, διακίνησης ναρκωτικών , παντοειδών “ΑΣΥΛΙΤΩΝ” αλητών – ημεδαπών και αλλοδαπών – οι οποίοι ανακουφίζονται μετατρέποντας το χώρο του Πολυτεχνείου σε δημόσιο αφοδευτήριο (!). Ντροπή!….
ΥΓ Στο μεταξύ – και για να αποφευχθεί η δημιουργία ψυχικών τραυμάτων στις τρυφερές ψυχούλες των “παιδιών” – να τους χτίσουν κάπου ένα δικό τους “Χώρο Ασυλίας” ώστε: να εκτονώνονται, να δημιουργούν , να κατοικοεδρεύουν , με την ευχή και την προσδοκία, αλλά και συμφωνία, πως δεν θα καταλαμβάνουν άλλα δημόσια κτήρια.
Ουδείς – με εξαίρεση το Κ.Σ (=Κομματικό Σύστημα) και ΜΙΘΡΙΔΑΤΙΣΜΕΝΟΥΣ συνέλληνες – επιθυμεί κάτι τέτοιο.
Γι’ αυτό ακριβώς και συνεχίζουμε !…..