ΑΝΙΕΡΑ

Μοίρασε το

Ακούμε για …. “Ιερούς Πολέμους”. Στα χαρακώματα -ζωσμένοι άρματα και άμφια – Ιεράρχες και η Κυβέρνηση. Θα παραθέσω μια διαφορετική (Σ.Σ Παλιά μου τέχνη κόσκινο) προσέγγιση – ανάλυση του ζητήματος. Παραδοχή/ Διαπίστωση πρώτη: Ατυχής ο όρος “Ιερός Πόλεμος” (“Ι.Π”).

“Ι.Π” σημαίνει πόλεμος ανάμεσα σε αντιμαχόμενες διαφορετικού θρησκεύματος (ή και δογμάτων του ιδίου θρησκεύματος) καθώς και αυτός που γίνεται -στο όνομα της Θρησκείας – εναντίον των Απίστων. Η ορθόδοξη Θρησκεία μας δεν κήρυξε κανένα “πόλεμο Ιερό” εναντίον οιουδήποτε απίστου ή αθέου πολιτικoκομματικού στελέχους ή σχηματισμού.

Αιφνιδίως (Αναμενόμενο, θέμα χρόνου ήταν να εκδηλωθεί ) βρίσκονται αντιμέτωποι: Η Κυβέρνηση και η Ιεραρχία, σε ….. “πόλεμο” (;).

Μόνο που αυτός ο πόλεμος , μόνο ως “Ιερός” δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.

Α ν ί ε ρ ο ς / Α ν ό σ ι 0 ς ναι!

Πάμε στο δεύτερο:

Ποιός είπε στο ΣΥΡΙΖΑ , κατά κύριο λόγο, και στην Ιεραρχία, κατά δεύτερο, ότι είναι δικιά τους αποκλειστική υπόθεση η επιλογή – ή μη – του μαθήματος θρησκειολογίας αντί των θρησκευτικών; Ο ελληνικός λαός δεν (θα πρέπει να) έχει λόγο; Δεν θα ερωτηθεί; Μπορεί να είναι λωτοφάγος, εύπιστος , παρασυρμένος, εξαπατημένος, συν-υπεύθυνος (για πολλά), αλλά είναι υπαρκτός. Κατά τεράστιο ποσοστό (άνω των 90 – 95%) είναι βαφτισμένος, αλλά και συνειδητοποιημένος χριστιανός Ορθόδοξος εδώ και αιώνες. Και αυτό δεν έχει αλλάξει. Με ποιό δικαίωμα τον αγνοούν οι Θεσμοί; και δη οι Κυβερνώντες; Ποιοί θα πρέπει να αποφασίσουν; Ο κος Πρωθυπουργός και ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος – για να πάρω τους δύο κορυφαίους – κατέχουν πληρεξούσιο αποκλειστικών αποφάσεων; Φοβούμαι πως βαδίζουμε σε λάθος δρόμο. Χωρίς επιστροφή.

Ο λαός – με Δ η μ ο ψ ή φ ι σ μ α – πρέπει να αποφασίσει. Και μόνον αυτός, επειδή απλούστατα τον αφορά. Τον ίδιο, τα παιδιά του, τον Ελληνισμό. Θέματα υψίστης εθνικής σημασίας / ελληνισμού (όπως η διδασκαλία ή όχι του μαθήματος των θρησκευτικών, αλλά και της συνολικής εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης) είναι ασύνετο, αλλά και εθνικά επιζήμιο να τα χειρίζονται μεμονωμένα πρόσωπα ή -και – θεσμοί ερήμην του λαού.

Απορία:

Γιατί το νέο μάθημα της Θρησκειολογίας, να αντικαταστήσει (περί αυτού πρόκειται) το μάθημα των Θρησκευτικών; Δεν είναι ορθότερο να διδάσκονται – τα βασικά – των άλλων Θρησκειών χωρίς να υποβαθμίζεται / απαξιώνεται το μάθημα των Θρησκευτικών; Πολλοί υποψιάζονται πως η επιλογή του μαθήματος της Θρησκειολογίας στοχεύει στην θρησκευτικότητα, την Ορθοδοξία , μέσω του εξοβελισμού του μαθήματος των Θρησκευτικών (!).

ΥΓ Θεωρώ ότι το πρόβλημα δεν είναι το μάθημα της Θρησκειολογίας (Συμφωνώ να διδάσκεται) αλλά η ιδεοληψία η οποία φαίνεται πως εισάγεται ως πρακτική αλλά και ως …. μάθημα εκλογής /επιλογής (κομματικών σκοπιμοτήτων).

* Το σκίτσο είναι του Θοδωρή Μακρή

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου