Γαία πυρί μιχθήτω! Αυτό το μήνυμα στέλνει η κυβέρνηση με την απόφασή της για δημοψήφισμα. Απειλεί να διαταράξει τις σχέσεις με την Ευρώπη, προκαλεί βλάβες στην οικονομία και βαθαίνει την ανασφάλεια στην κοινωνία. «Είναι όμως μια δημοκρατική διέξοδος, ο λαός παίρνει τις τύχες του στα χέρια του», απαντούν ορθά οι υποστηρικτές τού «όχι» στις απαιτήσεις των δανειστών.
Παρατήρηση πρώτη: Ποια ακριβώς είναι η πρόταση των θεσμών, από τη στιγμή που ο Ντάισελμπλουμ ανακοίνωσε την απόσυρσή της; Τι θα κληθούμε να ψηφίσουμε την Κυριακή; Για κάτι υποθετικό και ανύπαρκτο; Αλλά ας δεχτούμε ως βάσιμο το επιχείρημα του εκβιασμού εκ μέρους των εταίρων. Γιατί η κυβέρνηση αποφάσισε δημοψήφισμα και δεν εξάντλησε όλα τα περιθώρια μέχρι τις 30 του μήνα που εξέπνεε η προθεσμία, οδηγώντας την κατάσταση σε επιτάχυνση του αδιεξόδου και με τη χώρα να βρίσκεται πλέον στον αέρα;
Παρατήρηση δεύτερη: Μπορεί η κυβέρνηση να διαμηνύει σε όλους τους τόνους ότι δεν τίθεται ζήτημα παραμονής στην ευρωζώνη, όμως η διαβεβαίωση δεν επαρκεί. Είτε έτσι είτε αλλιώς, το ερώτημα μπαίνει εκ των πραγμάτων. Και το έχουν βάλει άπαντες. Στη φάση οικονομικής αδυναμίας που βρίσκεται η Ελλάδα, η αμφισβήτηση και τελικά η αποχώρηση από το ευρώ, έπειτα από μια χρεοκοπία με καταστροφικές συνέπειες, είναι μια εξέλιξη διόλου απίθανη. Αν αυτό συμβεί, το κόστος ποιος θα το αναλάβει;
Παρατήρηση τρίτη: Η κυβέρνηση εξελέγη πρόσφατα από τον ελληνικό λαό, προκειμένου να κάνει μια καλύτερη διαπραγμάτευση που θα άλλαζε το μείγμα εφαρμοζόμενης πολιτικής και θα τερμάτιζε τη λιτότητα. Η προσπάθεια κρίθηκε ότι δεν θα είχε αίσια κατάληξη και τελικά επιλέχθηκε το δημοψήφισμα. Αν όμως η κυβέρνηση επιθυμούσε μια καθαρή λύση και όχι μια υπεκφυγή, όφειλε να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Να εξηγήσει στους πολίτες όλη την αλήθεια και να ζητήσει την ανανέωση της εντολής υπό τα νέα δεδομένα. Με το δημοψήφισμα απλώς μετακυλίει τις ευθύνες της σε «ξένες» πλάτες.
Παρατήρηση τέταρτη: Η αξιοπρέπεια ενός λαού είναι όντως υπέρτατη αξία. Την ίδια ώρα, εξίσου μεγάλης σπουδαιότητας είναι η ενότητα της κοινωνίας και η προστασία από περιπέτειες που μπορεί να ισοδυναμούν με την επανάληψη εθνικών τραγωδιών. Η κυβέρνηση υπερασπίζεται την πρώτη αξία, δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσει τη δεύτερη, καθώς ο διχασμός και ο φόβος αποτελούν γεγονός.
ΥΓ. Παρ’ όλα αυτά, ευχόμαστε οι παραπάνω διαπιστώσεις να διαψευστούν και οι δύσκολες στιγμές να μην καταστούν οδυνηρές. Ας ελπίσουμε η επόμενη ημέρα να είναι καλύτερη από τη χθεσινή. Προς το παρόν αυτό είναι άγνωστο και ουδείς μπορεί με σιγουριά να προβλέψει ότι στις 6 Ιουλίου η χώρα και οι πολίτες θα βρεθούν σε ευνοϊκότερη θέση, όσο δημοκρατικό κι αν ηχεί το δημοψήφισμα.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
