ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Μοίρασε το

Η ΕΙΔΗΣΗ χάθηκε στην πλημμυρίδα της πληροφόρησης που καθημερινά μας κατακλύζει. Με πρωτοβουλία των Ελληνικών Κοινοτήτων της Ιταλίας, η Επιτροπή Ελληνισμού της Διασποράς της Βουλής ομόφωνα ζητά από την ελληνική πολιτεία να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες για την καθιέρωση Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας. Το βάρος της γλωσσικής μας κληρονομιάς διατύπωσε με απαράμιλλο τρόπο ο μεγάλος μας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης στο Άξιον Εστί γράφοντας «τη γλώσσα μού έδωσαν ελληνική. Το σπίτι μας φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου… Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου…». Η ελληνική είναι η γλώσσα στην οποία εκφράστηκαν οι γίγαντες του πνεύματος της κλασικής εποχής -γλώσσα την οποία η σπουδαία Γαλλίδα συγγραφέας και ακαδημαϊκός Ζακλίν Ρομιγί είχε χαρακτηρίσει ως οικουμενική. Αλλά και αργότερα στην κοινή ελληνιστική γράφτηκε ο λόγος του Θεού, τα ευαγγελία. Ο Γιώργος Σεφέρης, στην ομιλία του κατά την απονομή του Νόμπελ Λογοτεχνίας: «η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ της να μιλιέται. Δέχτηκε τις αλλοιώσεις που δέχεται καθετί ζωντανό, αλλά δεν παρουσιάζει κανένα χάσμα».

[quote text_size=”small”]

ΑΥΤΗ Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ της ελληνικής γλώσσας ως φορέα απαράμιλλου πολιτισμού και υψηλών συλλήψεων του ανθρωπίνου πνεύματος, επιβάλλει την προστασία και τη διάδοσή της από όλους εμάς σήμερα. Η ενίσχυσή της σημαίνει ταυτόχρονα και ενίσχυση των αρχών του ανθρωπισμού και όλων των κλασικών εννοιών που πάνω τους θεμελιώθηκε και ο δυτικός κόσμος.

[/quote]

Αρχές που αντιπαραβάλλονται στο υλιστικό πνεύμα της εποχής, που τείνει να ισοπεδώσει και να εξαφανίσει τις διαφορετικές πολιτισμικές ταυτότητες και την ιδιοπροσωπεία λαών και ανθρώπων. Ανά τον κόσμο πολλές είναι οι εστίες καλλιέργειας και διάδοσης της ελληνικής γλώσσας: πανεπιστημιακές σχολές και ιδρύματα, φορείς και φωτισμένοι επιστήμονες. Και μαζί τους, οι ελληνικές κοινότητες και οι ελληνικές παροικίες που διατηρούν τον ελληνικό λόγο στον τόπο διαμονής τους. Ανεκτίμητοι πρεσβευτές του ελληνικού πολιτισμού.

ΕΤΣΙ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ και την Κύπρο μας, η ελληνική λαλιά επιβιώνει ακόμη σε συμπαγείς κοινότητες του μείζονος Ελληνισμού. Όπως είναι η ελληνική μειονότητα της Βορείου Ηπείρου, η οποία το τελευταίο διάστημα απειλείται εκ νέου από την έξαρση του αλβανικού εθνικισμού, οι Έλληνες της Μαριούπολης, που βιώνουν το δράμα του πολέμου, αλλά και οι ελληνικές κοινότητες της Ιταλίας, το ιστορικό βάθος των οποίων φθάνει στην αρχαιότητα. Είναι, λοιπόν, καλοδεχούμενη η πρόταση των Ελληνικών Κοινοτήτων της Ιταλίας για την καθιέρωση παγκόσμιας ημέρας της ελληνικής γλώσσας. Ας μη λησμονούμε ότι κάθε προσπάθεια που γίνεται για την ανάδειξη της γλώσσας μας στο εξωτερικό μπορεί να έχει θετική αντανάκλαση και στο εσωτερικό της Ελλάδας. Κι αυτό, επίσης είναι πολύ σημαντικό, καθώς τις τελευταίες δεκαετίες, λόγω ποικίλων παραγόντων η ομιλούσα γλώσσα φτωχαίνει, χάνει σε λεξιλόγιο, στρεβλώνεται η δομή της, μετατρέπεται -ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους- σε ελληνο-αγγλικό υβρίδιο.

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου