Η παράφραση στον τίτλο (το σωστό είναι «παραμύθι ν’ αρχινήσει») δεν είναι τυχαία. H διαπραγμάτευση με τους άλλους στην ΕΕ μόλις άρχισε. Απώτερα, τέλος της είναι η εθνική ανεξαρτησία. Αυτό που δεν κατάφεραν ούτε οι λαϊκοί αγωνιστές του 1821 ούτε το ΕΑΜ ούτε οι αστοί υπό την ηγεσία του Ελ. Βενιζέλου.
Η πορεία θα είναι μακρά εκτός αν απροσδόκητα (ή και προσδοκώμενα) γεγονότα ανατρέψουν τα πάντα. Απροσδόκητα, όπως πχ ένας πόλεμος με αφορμή το Ουκρανικό, διόλου απίθανος παρά τις συμφωνίες του Μινσκ ή νίκη και ανάδειξη της Λεπέν σε Πρόεδρο της Γαλλίας οπότε ίσως (λέω: ίσως) υπάρξει ανατροπή στις σχέσεις των μεγάλων, ισχυρών, Εταίρων.
[quote text_size=”small”]
Προσδοκώμενα, όπως πχ η άνοδος του Ποδέμος στην Ισπανία και αλλαγή συσχετισμών στην ΕΕ. Η συμφωνία που υπογράφηκε δεν είναι ούτε για ενθουσιασμούς ούτε για κλάματα.
[/quote]
Είναι για υπομονή, επιμονή και προσπάθεια. Οι βιαστικοί θα τρέχουν στην ουρά σ’ αυτό το παιχνίδι.
Εξ αρχής δυο παρατηρήσεις: Η πρώτη είναι ότι στο συμβιβασμό κανείς δεν είναι απολύτως ευχαριστημένος, δεν υπάρχουν νικητές, πολλά είναι θέμα ερμηνείας και εφαρμογής των συμφωνηθέντων. Δεύτερον είναι σαφές ότι η κυβέρνηση, παρά τις διακηρύξεις, φοβήθηκε (δικαίως ή αδίκως) το GREXIT και υποχώρησε αλλά όχι τόσο ώστε να μείνει γυμνή, όπως ο βασιλιάς. Κατά τα άλλα:
Καμία μεταπολεμική κυβέρνηση σε όλη την Ευρώπη δεν συνάντησε τόση λυσσασμένη αντίδραση από όλους όση ο ΣΥΡΙΖΑ τις τελευταίες μέρες. Αλλά και καμία άλλη κυβέρνηση μικρής χώρας, στα όρια της απόλυτης φτώχειας, απαξιωμένη, δεν επιχείρησε να συζητήσει ως ίση προς ίσο με όλους τους άλλους, μικρούς και μεγάλους της ΕΕ. Μπήκε παρακαταθήκη για τους επερχόμενους, Ισπανούς και άλλους. Ξέρουν τώρα ότι μπορούν, χωρίς να φοβούνται τη συντριβή τους.
Καίριο ζήτημα-παρακάμφθηκε από τα ΜΜΕ- στις διαπραγματεύσεις ήταν η έλλειψη εμπιστοσύνης των Εταίρων σε όσα έλεγε η κυβέρνηση. Είναι ίσως το μοναδικό επιχείρημα που δεν ήταν προσχηματικό. Και οι Αμερικάνοι και οι Ρώσοι και καθώς φαίνεται οι Κινέζοι, κατηγορούν την Ελλάδα, τις κυβερνήσεις της, για αναξιοπιστία. Πράγματι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αποδείξει ότι δεν είναι σαν όλους αυτούς που μας κυβερνούσαν. Ο Μπάϊντεν έλεγε χαρακτηριστικά ότι δεν μιλούσαν μαζί του όσοι Έλληνες κυβερνώντες τον επισκέπτονταν, απλώς του έγλυφαν τα παπούτσια.
Ο κόσμος δεν είναι ανυπόμονος αλλά είναι απαιτητικός. Πίστεψε, αν και με αμφιβολίες και επιφυλάξεις, ότι ο Τσίπρας το εννοούσε όταν έλεγε ότι θα διαπραγματευθεί.
[quote text_size=”small”]
Η κυβέρνηση συσπείρωσε σε μηδέν χρόνο μεγάλο μέρος του κόσμου, πέραν όσων την ψήφισαν, μόλις έγινε αντιληπτό ότι διαπραγματεύθηκε επίμονα.
[/quote]
Δεν ενδιαφέρουν τον κόσμο (όχι τόσο, πάντως, όσο ενοχλούνται πολιτικοί παράγοντες) οι μαίανδροι των διατυπώσεων στα κείμενα. Αρκεί να αφήνουν πεδίο εφαρμογής βασικών δεδομένων: πχ ενδεικτικά να μη μειωθούν συντάξεις και μισθοί, να προστατευτεί η πρώτη κατοικία, να μη γίνουν απολύσεις, να καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ, χωρίς να υπάρξει επιβάρυνση για να γίνουν όλα αυτά, αλλιώς θα ήταν δώρο άδωρο. Στελέχη, κυβερνητικοί, πολιτικοί, κομματικοί παράγοντες δεν αρκούνται σ’ αυτά και έχουν απόλυτα δίκιο, πράγματι δεν είναι αρκετά. Αλλά για τον κόσμο, συνηθισμένο άλλα να ακούει στα μπαλκόνια και άλλα να γίνονται, είναι αρκετά, για την ώρα. Θέλει πρωτίστως να σταματήσει η κατρακύλα και μετά βλέπουμε, λέει στις δημοσκοπήσεις.
Η απαίτηση, ανυποχώρητη απαίτηση, είναι να τιμωρηθούν οι ένοχοι, οι κλέφτες, όσοι μας έφεραν ως εδώ. Η κυβέρνηση θα δώσει κρίσιμες εξετάσεις σ’ αυτό. Αν δεν το πράξει ή το πράξει ελλιπώς, θα καταγραφεί στη λαϊκή συνείδηση ότι προσφέροντας κάλυψη γίνεται συνένοχος.
Ωστόσο η αποκάλυψη και τιμωρία των ενόχων κρύβει κάποιες εκπλήξεις. Οι ένοχοι σκανδάλων και αθέμιτων προμηθειών είναι συνήθως στενά, άρρηκτα, συνδεδεμένοι με αυτούς ακριβώς τους Εταίρους που μας κατηγορούν ότι αφήνουμε άθικτους τους ύποπτους για αθέμιτο πλουτισμό. Λαδώθηκαν πολλοί εδώ αλλά ποιοι τους λάδωναν; Δεν είναι τυχαίο ότι το βράδυ ρωτήθηκε ο Σόϊμπλε για τον Χριστοφοράκο και το άλλο πρωί αυτοκτόνησε (ή «αυτοκτόνησε») ο γερμανός που μοίραζε το «λάδι». Πολλοί Ευρωπαίοι, κυβερνώντες, που μας κατηγορούν για αδράνεια θα βρεθούν σύντομα απέναντι σε κάθε απόπειρα κάθαρσης.
[quote text_size=”small”]
Οι αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο είναι απαίτηση που δεν μπορεί να μένει εσαεί ανεκπλήρωτη όση αντίδραση και αν προβάλλει η Γερμανία.
[/quote]
Είναι προφανές ότι η επιλογή να δοθεί η μάχη εντός του ευρώ επέβαλλε εξ’ αρχής περιορισμούς. Είναι εξ’ ίσου προφανές ότι κανείς ούτε στην Ελλάδα ούτε στην Ευρώπη δεν πρόσφερε πειστική απάντηση για το τι μπορεί να συμβεί σε περίπτωση GREXIT. Γι’ αυτό, εξ’ ίσου δογματικά, άλλοι τη θεωρούσαν απειλή για την Ελλάδα και άλλοι καταστροφή για την ΕΕ-ήταν όπλο προπαγάνδας, όχι σταθμισμένη τοποθέτηση. Η Γερμανία κέρδισε ό,τι κέρδισε επειδή είναι πιο ισχυρή, όχι επειδή ήταν σίγουρη πως δεν κινδύνευε από την ελληνική έξοδο.
Τέλος και ανεξάρτητα από τις εξελίξεις των ημερών: Στην προοπτική του ορατού μέλλοντος δεν τίθεται ζήτημα ανατροπής του καπιταλιστικού Συστήματος. Εντός του προβλέπεται να ζήσουμε για όσο βλέπει το μάτι μας. Επειδή, όμως, οι παγκοσμιοποιημένοι ισοπεδωτές των Εθνών και των ανθρώπων δεν μπορούν να επιβάλλουν τη θέλησή τους, να εξαφανίσουν πολιτισμούς και ελευθερίες, μπορεί «ο καθείς με τα όπλα του» να προσπαθήσει για το καλύτερο. Και να τα καταφέρει.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
