ΔΕΘ όπως διάγγελμα από την Ιθάκη;

Ο Νίκος Αναγνωστάτος χαρακτηρίζει λάθος την επιλογή του Αλέξη Τσίπρα να κάνει διάγγελμα από την Ιθάκη, σημειώνοντας ότι ζούμε τις συνέπειες από το άνοιγμα του ασκού του Αιόλου τον Ιανουάριο του 2015. Και συνιστά να επαναληφθεί το ίδιο λάθος με ανέφικτες εξαγγελίες στην ΔΕΘ. new deal

Μοίρασε το

Ο Νίκος Αναγνωστάτος χαρακτηρίζει λάθος την επιλογή του Αλέξη Τσίπρα να κάνει διάγγελμα από την Ιθάκη, σημειώνοντας ότι ζούμε τις συνέπειες από το άνοιγμα του ασκού του Αιόλου τον Ιανουάριο του 2015. Και συνιστά να επαναληφθεί το ίδιο λάθος με ανέφικτες εξαγγελίες στην ΔΕΘ.


Η Ιθάκη, το πλέον γνωστό και ένδοξο νησί της υφηλίου, το νησί του άνδρα του πολύτροπου και θεϊκού Οδυσσέα, του πιο έξυπνου και γενναίου άνδρα,  όπως και ο Μέγας Αλέξανδρος υπήρξε ο μεγαλύτερος στρατηλάτης. Το νησί που γεννήθηκα και μεγάλωσα, διάλεξε ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας να απευθυνθεί στον ελληνικό λαό, για να τους αναγγείλει ότι … γλυτώσαμε από τη «Σκύλλα» αλλά πάμε προς την «Χάρυβδη». Διότι αν η «Σκύλλα» μας δάνειζε με λιγότερο από 1%, η «Χάρυβδη» θα μας δανείζει, αν ποτέ το ζητήσουμε, με 4,3% στην καλύτερη περίπτωση.

Πάντως σε κάθε περίπτωση το μόνο που δεν έγινε, είναι το τέλος των Μνημονίων, αφού όλες οι υποχρεώσεις και δεσμεύσεις που περιέχει ένα Μνημόνιο, είναι σε ισχύ και τα μέτρα ήδη ψηφισμένα και θα ισχύουν για αρκετά χρόνια, μόνο που το «παιχνίδι» δεν έχει χρήματα που συνήθως έχουν τα Μνημόνια. Στην ουσία ο κ.Τσίπρας μοίρασε Λωτούς και εξ αρτάται από τον καθένα αν θα γίνει λωτοφάγος ή όχι.

Είναι πλέον ή βέβαιο ότι ο κ.Τσίπρας, ξέρει καλά το παιχνίδι των εντυπώσεων, αφού το έχει εφαρμόσει με επιτυχία θα έλεγα, 3,5 χρόνια μέχρι τώρα, μόνο που ενδέχεται να του διαφεύγει η πενία που υφίσταται ο ελληνικός λαός και όταν «γουργουρίζει», που λέμε στο χωριό μου, η κοιλιά σου από πείνα, τα όμορφα λόγια χάνουν την αξία τους και λίγο δύσκολο να μας προκύψουν λωτοφάγοι. Έτσι και η εξαγγελία από την Ιθάκη, όσο προσεκτικά και αν την είχαν σκηνοθετήσει,  χάνει την προσδοκώμενη αξία της, ιδιαίτερα όταν η εξαγγελίες απευθύνθηκαν σε δικό του ακροατήριο και μόνο, αφού δεν μας είπε τίποτε για τα μελλοντικά σχέδιά του για ανάπτυξη και πρόοδο, έστω και αν θα ήταν και αυτά παραπλανητικά.

Είναι γεγονός ασφαλώς, ότι τα δέκα δύσκολα και πονεμένα χρόνια των Μνημονίων, ταιριάζει με την «Οδύσσεια» και τις περιπέτειες του θρυλικού Οδυσσέα, αφού και Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες συναντήσαμε, και λωτοφάγους έχουμε, αυτούς που θέλουν να αγνοούν τις προθέσεις και μεθοδεύσεις του Πρωθυπουργού τους που ανέλαβε τον Οκτώβριο του 2009,  και κατόρθωσε να πετύχει την υπαγωγή μας σε Μνημόνιο τον Μάιο του 2010. Όχι μόνο θέλουν να αγνοούν τα έργα του τότε αρχηγού των, αλλά προσπαθούν μάταια βέβαια, να επιρρίψουν τις ευθύνες στον Κώστα Καραμανλή, που του επιφύλαξε η μοίρα να ξεπληρώσει υποχρεώσεις προηγουμένων κυβερνήσεων της δεκαετίας του 80 και των αρχών του 2000.

Ασφαλώς υπήρξε οικονομική κρίση η οποία ήταν παγκόσμια και τα φρόνημα κράτη φρόντισαν με τις αναγκαίες περικοπές εξόδων και με μια νοικοκυρεμένη οικονομική πολιτική, να περάσουν ελαφρά την οικονομική κρίση. Αυτό ακριβώς προσπάθησε και ο Κώστας Καραμανλής, όταν τον Απρίλιο του 2009 κάλεσε όλους τους αρχηγούς των κομμάτων να τους ενημερώσει για τα οικονομικά μέτρα που έπρεπε να λάβουμε για να αποφύγουμε δυσάρεστες συνέπειες, όπως και αυτές των Μνημονίων, τα οποία θα αποφεύγαμε αν δεν ισχυριζόμαστε ότι «λεφτά υπάρχουν», ως πρώτο βήμα καταφυγής στο Μνημόνιο, καλύπτοντας τους τύπους εκ των υστέρων με τη δημιουργία ελλείμματος, προϋπόθεση πτώχευσης, δηλαδή άνω του 15%, με συνεργό αλλά και θύμα πλέον, τον κ.Γεωργίου.

Ακολουθώντας τον δρόμο της «Οδύσσειας», μια και σε αυτήν καταφύγαμε πολύ εύστοχα να αιτιολογήσουμε (;) τις ταλαιπωρίες μας και να προσδιορίσουμε τη θεραπεία (;), έφθασε ο Οδυσσέας στο νησί του Αίολου, όπου φιλοξενήθηκε έναν μήνα και έφυγε με δώρο έναν ασκό, όπου ο φύλακας των ανέμων Aίολος είχε κλείσει όλους τους ενάντιους ανέμους. Από περιέργεια όμως οι σύντροφοι τον άνοιξαν και η τρικυμία που ξέσπασε τους πήγε στη χώρα των ανθρωποφάγων Λαιστρυγόνων και χρειάστηκε να περάσει νέες ταλαιπωρίες και βάσανα για ακόμη επτά χρόνια μέχρι να αποφασίσει η Νεράιδα Καλυψώ, η οποία τον κρατούσε για τα επτά αυτά χρόνια, να υπακούσει στην απόφαση των θεών και να επιτρέψει στον Οδυσσέα να επιστρέψει στην Ιθάκη.

Έτσι ενώ η Ελλάδα μέχρι τον Δεκέμβριο του 2014, με ούριο άνεμο έβαινε ακάθεκτη προς την ουσιαστική απελευθέρωση από τα Μνημόνια, όταν αιφνιδίως τον Ιανουάριο του 2015, οι ΣυριζΑνελ, άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου, ξέσπασε καταιγίδα που μας έστειλαν πίσω τέσσερα χρόνια, μέχρις ώρας, και με νέες πληγές και αυξημένα χρέη.

Και ο μεν Οδυσσέας, έστω και ναυαγός, έφθασε στο νησί των Φαιάκων και έτσι έχουμε την αρχή του τέλος της Οδύσσειας. Η δική μας Οδύσσεια όμως, έχει ακόμη μακρύ δρόμο, ένα δρόμο δύσβατο και ακανθωτό και χρειάζεται με κοινή απόφαση όλων των πολιτικών δυνάμεων, να αφήσουν κατά μέρος τις εντυπώσεις και τα προεκλογικά τερτίπια, τις λανθασμένες και παραπλανητικές προσπάθειες και εντυπώσεις, μόνο και μόνο για την επανεκλογή τους και να χαραχθεί ένα προσεκτικό, επενδυτικό πρόγραμμα, έτσι ώστε να απαλύνουμε τις μελλοντικές δυσκολίες και να επισπεύσουμε τις καλύτερες μέρες.

Αυτό όμως που προκύπτει, είναι ότι οι κυβερνητικοί δεν μπόρεσαν να αποφύγουν να υποκύψουν στο δέλεαρ των μαγευτικών ήχων και εμφάνιση των Σειρήνων, οι οποίοι, μέσα από τους θεϊκούς αυτούς ήχους, διέγνωσαν τη γλύκα της καρέκλας τους, την οποία προσπαθούν να κρατήσουν με κάθε κόστος και θυσία, μη λογαριάζοντας  την αιμορραγία και εξαθλίωση του ελληνικού λαού που συνεπάγεται. Σε αυτήν την, εύχομαι όχι μακρά, προεκλογική περίοδο, η ιστορική Ιθάκη θεωρήθηκε ως ο πλέον κατάλληλος συμβολισμός για την έναρξη προσφοράς αφειδώς  λωτούς στον ελληνικό λαό.

Όμως όλα έχουν ένα όριο και έτσι είναι κάπως δύσκολο να αιτιολογηθούν τα βάσανα και οι στερήσεις που υπέστη τούτος ο ταλαίπωρος λαός, είτε με λωτούς είτε με οποιοδήποτε άλλο δέλεαρ, διότι η κοιλία τους «γουργουρίζει» όπως αναφέραμε πιο πάνω.

Μία από τις πιο κρίσιμες όσο και επικίνδυνες στιγμές της προεκλογικής περιόδου, είναι η εξαγγελίες του πρωθυπουργού στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Τη στιγμή που με τις γνωστές θυσίες και ταλαιπωρίες που προέκυψαν από την απελευθέρωση των ανέμων, ανοίγοντας  τον ασκό του Αιόλου τον Ιανουάριο του 2015, βρισκόμαστε σε κάποιον εγκλωβισμό των ανέμων σε κάποιο σάκο και επομένως είναι αδήριτη ανάγκη να αποφευχθεί ξανά το ίδιο λάθος και να ανοίξουμε ξανά των σάκο αυτόν των ανέμων, έστω και αν δεν είναι της ίδιας αξίας και προσδοκιών με αυτόν του Αιόλου.

Ας έχει υπόψη του ο κ.Πρωθυπουργός, ότι έτσι κι αλλιώς, δεν πρόκειται να κερδίσει τις επερχόμενες εκλογές. Ας μην λοιπόν επιχειρήσει να ανοίξει ξανά τους ανέμους που θα μας πάνε όχι μόνο χρόνια πίσω, αλλά το ξανακύλισμα της ασθένειάς μας υπάρχει κίνδυνος να είναι μη είναι αναστρέψιμο και τούτο, μόνο και μόνο, για την ελπίδα μείωσης της εκλογικής ήττας. Δυσανάλογο το διακύβευμα , οπότε ο κ.Πρωθυπουργός ας φανεί σοβαρός και υπεύθυνος για μια φορά και ας το αποφύγει, για χάρη του ελληνικού λαού, για τον οποίον, όπως διακηρύσσει, νοιάζεται και φροντίζει! 

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου