Θα ήθελα να σας δώσω μερικές χρήσιμες πληροφορίες ενημερωτικές, που είμαι βέβαιος πως ” δεν ” τις αγνοείτε, όπως:
Α. Ενός έτους γίνεται ένα άτομο αφού περάσουν 12 μήνες από τη γέννησή του. Επομένως 17 ετών γίνεται όταν περάσουν 12 μήνες από τότε που συμπλήρωσε /έκλεισε τα 16 του χρόνια. Περιέργως – αλλά … νεοελληνικότατα – στην Χώρα μας την επόμενη του ερχομού κάποιου στον κόσμο = 1 ημέρα θεωρείται ότι είναι (ήδη;) ενός έτους (!!!). Κατά την ίδια ενδιαφέρουσα θεωρία είσαι 17 όταν έχεις συμπληρώσει 16 χρόνια και, πχ, 1 ή περισσότερες ημέρες (;). Τα αναφέρω αυτά, όχι για να γράψω κάτι και να μου περάσει η ώρα, αλλά για να διορθώσουν οι αρμόδιοι την ανακρίβειά τους. Δεν δίνουν ψήφο στους 17 – όπως διατείνονται – αλλά στους 16άρηδες. Αυτά προς αποκατάσταση της αλήθειας. Προσωπικά δεν έχω αντίρρηση για ψήφο, ακόμη και στα 15 (κλεισμένα ή και διανυόμενα προοδευτικά!). (Σ.Σ Όταν τα παιδιά κάνουν επιτυχημένες καταλήψεις και μπούλινγκ από το νηπιαγωγείο σημαίνει ότι μπορούν να ψηφίζουν νωρίτερα).
Άλλωστε από 18 έως και 98 ήταν όσοι τις προηγούμενες 10ετίες, μέχρι και τις τελευταίες εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 ήταν αυτοί που (συν) ευθύνονται – μαζί βέβαια με τους κομματικούς σχηματισμούς – για την κατάντια / καταστροφή της Ελλάδας μας. Πιθανώς οι – θεωρούμενοι ως μικροί και ανώριμοι – να αποδειχτούν …. συνετότεροι και μη ΚΟΜΜΑΤΟΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΙ όσο εμείς οι “σοφότεροι και ωριμότεροι”. Αυτονόητο ότι θα πρέπει (νομικά) να θεωρούνται ως ενήλικες πλέον και ως τις – τυχόν- ποινές κ.ο.κ.
Είναι – επιεικώς – “περίεργη” η άρνηση να δοθεί (όπως συμβαίνει παντού σχεδόν) δικαίωμα ψήφου στους 450 χιλιάδες συμπατριώτες μας που αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν. (Σ.Σ παρά το ότι είναι ώριμοι ηλικιακά, ο κος Υπουργός Εσωτερικών τους αποκλείει από την εκλογική διαδικασία ισχυριζόμενος ότι: “Το ζήτημα δεν είναι ακόμη … ώριμο”. Ωριμότατη άποψη, άδολη και αθώα!!!
Β.Η Απλή Αναλογική – που χαρακτηρίζονταν και ως …. “Άδολη” (Σ.Σ Δεν προσμετράται η κομματική δολιότητα) επανέρχεται στο προσκήνιο συγκυριακά(;). Ελπίζω οι κρατεοί Πασοκικοί θύλακες που ενυπάρχουν (ως κράτος εν κράτει) στην συγκυβέρνηση και που εμαθήτευσαν δίπλα στον αλήστου μνήμης Μένιο και τον κο Σκανδαλίδη, να μη επιδοθούν σε εκλογομαγειρέματα ακυβερνησίας. Θεωρώ ότι η Απλή Αναλογική χρειάζεται για δύο λόγους :
α. Επειδή απέτυχαν (περισσότερο ή λιγότερο) οι μονοκομματικές Κυβερνήσεις.
β. Γιατί διακατέχομαι από την κρυφή ελπίδα πως ίσως να αρχίσουν επιτέλους οι κομματάρχες, τα κόμματα να συνεννοούνται, να συζητούν, να συνυπάρχουν, και όχι να αλληλοσπαράσσονται, λόγω … επαγγελματικού ανταγωνισμού.
Ασφαλώς και στο σκεπτικό μου έλαβα υπ’ όψιν μου τα συν (+) και τα πλήν (-) των διαφόρων συστημάτων, καθώς και των αιτιάσεων περί: “Ισχυρών ή μη Κυβερνήσεων”. Όταν όμως καείς στον (Μονοκομματικό Κυβερνητικό) χυλό, τότε γίνεσαι προσεκτικότερος και αποφεύγεις τις ….ζεματιστές επαναλήψεις. Το ίδιο συμβαίνει και με το “Αντιδημοκρατικό άρτυμα” του Βοnus των 50- 30 – 3 εδρών .
ΥΓ Εξυπακούεται ότι από σεβασμό προς τους κομματάρχες, φυλάρχους, τσοπάνηδες στις ΚΟΜΜΑΤΟΣΤΑΝΕΣ, θα αποφύγω να τους ενοχλήσω ρωτώντας τους: Γιατί μπρε αγνοί και άδολοι λεβέντες δεν καταλήγετε – μετά από τόσες δεκαετίες … “δημοκρατικού βίου” – σε ένα συγκεκριμένο πάγιο εκλογικό σύστημα; Ακόμη και οι κουτόφραγκοι το κάνουν!
* Το σκίτσο είναι του Θοδωρή Μακρή
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
