ΠΕΡΙΣΚΕΨΗ ΧΩΡΙΣ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΚΕΨΗ

Μοίρασε το

Ό,τι και αν κάνουμε, ό,τι και αν πούμε, όπως και αν κρίνουμε – επικρίνουμε ή επικροτήσουμε – πάλι γυρίζουμε στην αφετηρία, στη βάση /ρίζα: την Παιδεία/ Καλλιέργεια και τον κοινό νου!

Άραγε ποιές είναι οι δυνατότητες, ο κώδικας αξιών και αξιολόγησης μας ώστε να μπορούμε νηφάλιοι , απαλλαγμένοι από ιδεολογίες, ιδεοληψίες, κομματικές ή προσωπικές προτιμήσεις, να τοποθετηθούμε αμερόληπτα και δίκαια απέναντι στα γεγονότα και τα άτομα τα οποία συμβάλλουν στην διαμόρφωσή τους;

Η έλλειψη – ολοσχερής ή εν μέρει – καλλιέργειας οδηγεί σε λαθεμένες εκτιμήσεις και, φυσικά, ατυχείς εκλογικές επιλογές/ψήφο.

Επιπρόσθετα όσο πιο ακαλλιέργητος και ιδιοτελής είναι κάποιος τόσο πιο εύκολα παρασύρεται και μαντρώνεται σε ποικιλώνυμα ΚΟΜΜΑΤΟΜΑΝΤΡΙΑ όπου τον απόλυτο έλεγχο /κουμάντο έχει ο (αλάθητος;) ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ – τσοπάνης.

Τα παραπάνω δεν έχουν μόνον θεωρητική ή φιλολογική αξία, αλλά ιδιαίτερη βαρύτητα /σημασία επειδή εξηγούν την συμπεριφορά (ατομική ή ομαδική) τμημάτων ή και συνόλου του εκλογικού σώματος. Επομένως ευθύνονται για τις όποιες επιλογές μας.

Εξειδικεύοντας και επιλέγοντας πχ πρόσωπα /ηγέτες/ ταγούς θα σταθώ στο πόσο διαμετρικά αντίθετα εκτιμάται και αποτιμάται η ίδια προσωπικότητα ιδωμένη από διαφορετικές σκοπιές, πολιτικές επιλογές, ακόμη και αισθητικές προτιμήσεις.

Ο καταλυτικός ρόλος της προπαγάνδας, ορισμένα ΜΜΕξαχρείωσης και εκμαυλισμού, η συνεχής πλύση εγκεφάλου παράλληλα με την σπίλωση, κατασυκοφάντηση του ή των αντιπάλων, συμβάλλουν στον αποπροσανατολισμό, την σύγχυση καθώς τις οξείες αντιπαραθέσεις ή και εχθρότητες που επικρατούν ανάμεσα στους ΔΙΑΦΟΡΟΓΝΩΜΟΥΝΤΕΣ . Επιχειρούνται συγκρίσεις. Ατυχείς ή αδιάφορες ανάμεσα σε ηγέτες με σκοπό είτε να τους αναδείξουν ή να τους καταβυθίσουν.

Δύο παραδείγματα του παρελθόντος και του παρόντος (Σ.Σ Επειδή θεωρούνται ως συγκρίσιμα μεγέθη, με ομοιότητες).

– Ο ιδρυτής του κινήματος- ΠΑΣΟΚ. Κατ’ άλλους μεγάλη πολιτική και ηγετική φυσιογνωμία που σφράγισε την Μεταπολίτευση, κατ’ άλλους ικανότατος φύλαρχος και ολετήρας από τον οποίο ξεκίνησε ο εκμαυλισμός και το σημερινό μας κατάντημα. Ποιοί έχουν δίκιο; Οι μεν ή οι δε; Με ποιά κριτήρια – εξαιρουμένου του κομματισμού και της ιδεοληψίας- αποφαίνονται αμφότεροι; Διαθέτουν τις προϋποθέσεις/βάσεις αντικειμενικής κριτικής;

– Ο σημερινός Πρωθυπουργός:

Για κάποιους – κομματικούς συγκυβερνώντες είναι τόσο σημαντικός που (δυστυχώς;) εμφανίζεται ανάλογος κάθε 100 χρόνια (!). Ή (απο ανιδιοτελή επιχειρηματία αυτό) θυμίζει τον Ρώσο ηγέτη Πούτιν (!).

Για άλλους – πρώην συντρόφους του – θεωρείται ως προδότης των ιδεωδών της Αριστεράς και για Μαδουρισμό.

Ότι ελίσσεται “πουλώντας” τους φίλους του και ξεπουλώντας την Ελλάδα.

ΥΓ Τι να πιστέψει κανείς; τι ισχύει; Μήπως αυτό που ο καθένας μας θα ήθελε να ισχύει; Και πως θα βρούμε άκρη; Πως θα μπορέσουμε να κρίνουμε αντικειμενικά, χωρίς παρωπίδες ή επηρεασμούς;

Μόνον με καλλιέργεια και αυτοκαλλιέργεια ! Αλλιώς έτσι, κατά κρημνόν θα πορευόμαστε αγανακτώντας , βρίζοντας για … εκτόνωση και μόνον!…

Ώρα για περίσκεψη και προβληματισμό!…

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου