Έντονες διαπραγματεύσεις στο παρασκήνιο και στο προσκήνιο από την ελληνική κυβέρνηση, για να κλείσει και επίσημα η δεύτερη αξιολόγηση και να μπει μπροστά η ρύθμιση του χρέους.
Είναι υποχρεωτικό να κλείσει αυτή η εκκρεμότητα για να μπορέσει να βγει η πατρίδα μας στις αγορές, έστω και δοκιμαστικά, στα μέσα του 2017.
Αυτό θα δημιουργήσει θετικό αντίκτυπο στις παγκόσμιες αγορές και ίσως νέοι επενδυτές εμπιστευθούν την Ελλάδα.
Ο ελληνικός λαός αναμένει τις ελαφρύνσεις που θα προκύψουν, μέσα από σωστή διαχείριση και άριστη προβολή των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας μας.
Το Brexit και το δημοψήφισμα στην Ιταλία δημιουργούν νέα δεδομένα στη μεγάλη οικογένεια της Ευρώπης και οφείλει η πολιτική ηγεσία της πατρίδας μας να είναι πρωταγωνίστρια στις εξελίξεις.
Οι επιπτώσεις από το αποτέλεσμα του Ιταλικού δημοψηφίσματος για την Ευρώπη δεν είναι τόσο δραματικές, όσο αυτές από το Βρετανικό δημοψήφισμα. Οι Ιταλοί απλώς απέρριψαν ορισμένες πολύπλοκες συνταγματικές μεταρρυθμίσεις, τις οποίες πολλοί ειδικοί θεωρούσαν ούτως ή άλλως λανθασμένες. Η πίεση που ασκήθηκε και εκεί από μέλη της ΕΕ έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα.
Το ευρωπαϊκό εγχείρημα αντιμετωπίζει μια άνευ προηγουμένου κρίση. Η απόφαση της Μεγάλης Βρετανίας να αποχωρήσει, αποτελεί την πιο ξεκάθαρη ένδειξη για αυτό. Αλλά μακροπρόθεσμα, η κρίση που ξεδιπλώνεται στην Ιταλία θα μπορούσε να αποτελέσει μια πιο σοβαρή απειλή για το μέλλον της Ε.Ε.
Οι λόγοι για αυτό είναι πολιτικοί, οικονομικοί, ακόμα και γεωγραφικοί.
Οι λαοί των κρατών-μελών της ΕΕ δείχνουν απογοητευμένοι από τις ηγεσίες τους και αδυνατούν να αντιληφθούν τις προθέσεις τους.
Η Ιταλία, σε αντίθεση με τη Βρετανία, είναι ένα από τα έξι ιδρυτικά μέλη της Ε.Ε. Η αρχική Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα ιδρύθηκε με τη Συνθήκη της Ρώμης, που υπογράφηκε το 1957. Οι Βρετανοί ήταν πάντοτε οι πιο ευρωσκεπτικιστές από τα μεγάλη έθνη της Ε.Ε, αλλά οι Ιταλοί ήταν παραδοσιακά οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές της ενοποίησης.
Η στάση των Ιταλών πολιτών απέναντι στην Ε.Ε. έχει αλλάξει σημαντικά, ως αντίδραση στη μακροχρόνια οικονομική στασιμότητα της χώρας, στη κρίση του ευρώ, στην εκτόξευση της ανεργίας και στους φόβους για την παράνομη έκρηξη της μετανάστευσης.
Η Ιταλία έχει χάσει τουλάχιστον το 25% της βιομηχανικής της παραγωγής από το ξεκίνημα της οικονομικής κρίσης το 2008. Η ανεργία των νέων βρίσκεται περίπου στο 40%. Όπως είναι λογικό, πολλοί Ιταλοί συνδέουν την είσοδο στο ευρώ με την οικονομική κάμψη. Υπάρχουν αρκετοί οικονομολόγοι που πιστεύουν πράγματι ότι το ευρώ ήταν καταστροφικό για την ανταγωνιστικότητα της Ιταλίας.
Οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές για την Ευρώπη , όπως Έλληνες και Ιταλοί, δείχνουν απογοητευμένοι από τη στάση της Γερμανίας και απαιτούν εδώ και τώρα οριστικές λύσεις και αλληλεγγύη.
Η Ελλάδα καλείται να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο και να μη φοβηθεί τις συγκρούσεις.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
