Δεν θα σας απασχολήσω σήμερα με τα “καμώματα” του Ιβάν στο γήπεδο. Άλλωστε, τα διαβάζετε παντού αλλού…
Ανακάλυψα όμως, ένα δημοσίευμα που “απαντάει” σε δικό μου πρόσφατο κείμενο…
Από ένα λεγόμενο “Μετασχηματισμό” (λέει) – Περιοδικό πολιτική κοοπερατίβα για τη ριζοσπαστική αριστερά (εξηγεί πιο κάτω)…
Και το τιτλοφορεί:
“False Alarm – μια απάντηση στην εθνική ανευθυνότητα της ακροδεξιάς προπαγάνδας”.
Μα τω Θεώ! Έτσι το γράφουν…
Στην αρχή μου φάνηκε γραφικό, σχεδόν διασκεδαστικό. Από άποψη επιχειρημάτων, αφήστε καλύτερα…
Υπήρχε, όμως από πίσω, μια νοοτροπία που δεν είναι και τόσο “διασκεδαστική”. Κι το ότι υπάρχει ακόμα, είναι ένδειξη παρακμής…
Όχι η μόνη, βέβαια…
Μας πληροφορούν, λοιπόν, προ-εισαγωγικά ότι “Αποτελεί απόφαση της Συντακτικής Επιτροπής του Μετασχηματισμού ότι με την εθνικιστική και ακραία πτέρυγα της ΝΔ δεν αποφεύγουμε την αντιπαράθεση”!
Λες και είχαμε καμιά σκασίλα…
Τυπική αριστερίστικη “παιδική αρρώστια”:
–Να μην βλέπουν απέναντί τους διαφορετικές απόψεις, να βλέπουν μόνον “εχθρική προπαγάνδα”!
–Να μην ξέρουν να κάνουν “διάλογο”, μόνον “οργισμένες καταγγελίες”!
Και να τα ντύνουν όλα αυτά με ένα “πολεμικό χρώμα”, επίθεσης σε … “ανεμόμυλους”, κατόπιν σχετικής απόφασης, βέβαια, της Συντακτικής τους Επιτροπής! Έτσι, για να υπάρχει και επίσημη νομιμοποίηση των “εχθροπραξιών”…
Στη συνέχεια, ο συντάκτης προσπαθεί να αντικρούσει ένα-ένα τα επιχειρήματά μου…
Για την ακρίβεια προσπαθεί να αντικρούσει ό,τι δεν καταλαβαίνει.
Αλλά μην είμαστε και ιδιαίτερα αυστηροί μαζί τους…
“Κοοπερατίβα για τη ριζοσπαστική αριστερά είναι”…
Τόσα ξέρουν, τόσα καταλαβαίνουν…
Δεν θα σας απασχολήσω με τη λεπτομερή αντίκρουση της “πολεμικής” του.
Αξίζουν μόνο δύο πράγματα, γιατί δείχνουν τα σκοτεινά βάθη της σύγχυσής τους. Και την – μη συγγνωστής – άγνοιας.
Σε κάποιο σημείο με “ψέγει” γιατί υποστηρίζω ότι στην πράξη το Διεθνές Δίκαιο δεν υπερέχει των εθνικών νόμων διεθνώς.
Και καρφώνει το κορυφαίο “επιχείρημά” του:
–Να το ακούσει ο Ερντογάν, να βγάλει μια απόφαση τουρκικού δικαστηρίου ότι δεν ισχύει η Λωζάνη!
Τον πληροφορώ λοιπόν, τα εξής – που, προφανώς, αγνοεί:
* Η Τουρκία έχει παραβιάσει πλήρως τη Συνθήκη της Λωζάνης, ήδη από το 1955!
* Η Συνθήκη της Λωζάνης προέβλεπε την προστασία “των 160 χιλιάδων (τότε) των Ρωμιών της Πόλης” (του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης) παράλληλα με την προστασία των 80 χιλιάδων (τότε) των Μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης.
* Ανάμεσα στο 1955 και το 1964 οι Ρωμιοί της Πόλης εξανδραποδίστηκαν και από 160 χιλιάδες παρέμειναν μόνο 3,5 χιλιάδες – σήμερα γύρω στις 2 χιλιάδες!
Αντίθετα, από την πλευρά μας, οι Μουσουλμάνοι της Θράκης από 80 χιλιάδες τότε, είναι σήμερα υπερδιπλάσιοι, πάνω από 160 χιλιάδες!
Η Τουρκία έχει ήδη παραβιάσει τη Συνθήκη της Λωζάνης!
* Και δεν την έχει παραβιάσει μόνο από την πλευρά της. Την παραβιάζει συνεχώς και από τη δική μας πλευρά, αφού αναγνωρίζει τους Μουσουλμάνους της Θράκης ως “Τούρκους”, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι μόνο Τουρκικής καταγωγής εθνοτικά – η κοινότητά τους αποτελείται κατά το ήμισι σχεδόν από Πομάκους και Ρομά.
Και εν πάση περιπτώσει, η Συνθήκη της Λωζάνης δεν μιλάει για κοινότητα Τούρκων, αλλά για “Μουσουλμάνους”.
* Κι ακόμα στη δίκη του Μεντερές στην Τουρκία, δηλαδή του Τούρκου Πρωθυπουργού επί διακυβέρνησης του οποίου έγιναν τα αιματηρά γεγονότα της Πόλης το Σεπτέμβριο του 1955, μέρος του επίσημου κατηγορητηρίου εναντίον του ήταν πως με την ανοχή που έδειξε υπονόμευσε τη Συνθήκη της Λωζάνης!
Ο Μεντερές τελικά καταδικάστηκε σε θάνατο από τους Τούρκους και απαγχονίστηκε (όχι κυρίως γι’ αυτό…)
Πάντως η Τουρκία παραβίασε τη Συνθήκη της Λωζάνης το 1955, αναγνώρισε την παραβίασή της το 1961 (κατά τη δίκη του Μεντερές) συνέχισε να την παραβιάζει ως και το 1964, όταν εξεδίωξε και τους υπόλοιπους Ρωμιούς της Πόλης, πλην ελαχίστων, την παραβιάζει έκτοτε συνεχώς, αφού αποκαλεί τους Μουσουλμάνους της Θράκης “Τούρκους”, ενώ σήμερα ο Ερντογάν ζητά επισήμως να αλλάξει, μια Συνθήκη που η χώρα του δεν τη σεβάστηκε ποτέ!
Τι δεν καταλαβαίνει;
Παρεμπιπτόντως, και πριν από το 1955 την είχε παραβιάσει η Άγκυρα, όταν καταδίωκε και έστελνε τους Ρωμιούς της Πόλης στα λεγόμενα Amele Taburlari αυτά που οι Έλληνες αποκαλούσαν με φρίκη “αμελέ ταμπουρού” – τα τάγματα καταναγκαστικής εργασίας…
Το περίφημο βιβλίο του Ηλία Βενέζη “Το Νούμερο 31328” ήταν η εμπειρία του Συγγραφέα όταν σε ηλικία 18 ετών υπηρέτησε επί 14 μήνες σε τέτοιο “τάγμα εργασίας”, το 1922. Από τους 3000 Έλληνες Αιβαλιώτες που βρέθηκαν μαζί του, ο Βενέζης κι άλλοι 22 επιβίωσαν μόνο!
Τα “τάγματα εργασίας” χρησιμοποιήθηκαν ξανά στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου κατά των Μη χριστιανών κατοίκων και της Κωνσταντινούπολης. Και τότε εξοντώθηκαν πολλοί Έλληνες και Εβραίοι.
Ακόμα και η Τουρκάλα ιστορικός Leyla Neyzi έχει γράψει για τις εφιαλτικές εμπειρίες των μη μουσουλμάνων στα τουρκικά τάγματα εφόδου, πολύ μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης και πολύ πριν τα γεγονότα του 1955…
Σε αυτό το νέο κύμα των “ταγμάτων εφόδου”, οι Έλληνες – και πολλοί Έλληνες της Πόλης – αποτέλεσαν τα περισσότερα θύματα!
Αυτά όλα προφανώς ο συντάκτης της “Κοοπερατίβας για τη ριζοσπαστική αριστερά” δεν τα γνώριζε. Δεν τα είχα ακουστά. Δεν τα πήρε ποτέ του χαμπάρι…
Εξ ού και νομίζει πως η Συνθήκη της Λωζάνης… εφαρμόζεται ακόμα από την πλευρά της Τουρκίας!
Η αλήθεια είναι ότι έχει παραβιαστεί πάμπολλες φορές.
Συνεχώς από 90 χρόνια παραβιάζεται. Πάντοτε ατιμώρητα.
Βέβαια, δεν περιμένω από ένα ακτιβιστή προπαγανδιστή που ψάχνει ακόμα τη “ριζοσπαστική αριστερά” να έχει διαβάσει Ηλία Βενέζη ή να γνωρίζει την πρόσφατη ιστορία της Τουρκίας…
–Θα μπορούσε, όμως, να έχει ακούσει κάπου, πως το Ανώτατο Δικαστήριο της Αλβανίας έχει ακυρώσει διμερή συνθήκη της χώρας αυτής με την Ελλάδα του 2008 (δηλαδή πρόσφατα), γιατί προσέκρουσε λέει στο Σύνταγμα της χώρας! Άρα η εσωτερική νομιμότητα της Αλβανίας είναι ισχυρότερη από τις διεθνείς συμβάσεις.
–Θα μπορούσε επίσης να έχει ακούσει, πως κάθε φορά που ο Ντράγκι αποφασίζει αλλαγή στη νομισματική πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας τρέμει το φυλλοκάρδι του μην την ακυρώσει το Ανώτατο Δικαστήριο της Γερμανίας που συνέρχεται να αποφασίσει, αν η νέα νομισματική πολιτική της Ευρώπης είναι… σύμφωνη με το Γερμανικό Σύνταγμα!
Γιατί αν δεν είναι, ουαί και αλίμονο (για τον Ντράγκι).
Θα μπορούσα να παραθέσω δεκάδες παραδείγματα απ’ όλο τον κόσμο – σύγχρονα και παλαιότερα – που δείχνουν πως, αν δεν έχεις ισχύ και συμμαχίες να προασπιστείς κεκτημένα – και κυρίως αν δεν έχεις και την αποφασιστικότητα να το κάνεις – στο τέλος τα χάνεις! Τα κεκτημένα…
Και πάντως καμία “διεθνής συνθήκη” δεν σε προστατεύει, αν από μόνος σου δεν μπορείς να περιφρουρήσεις τη “νομιμότητα”!
Η Τουρκία ουδέποτε είχε θέσει πρόβλημα “γκρίζων ζωνών” στο Αιγαίο πριν το 1996!
Οι δικοί μας οι χάρτες, οι χάρτες της Ιταλίας (από την οποία προσαρτήσαμε τα Δωδεκάνησα το 1948), οι αμερικανικοί και οι Νατοϊκοί χάρτες, όλοι μέχρι το 1996 περιλάμβαναν τα Ίμια ως Ελληνικό έδαφος. Και στηρίζονταν πάνω στις Συνθήκες της προσάρτησης…
Η Τουρκία ξαφνικά τα αμφισβήτησε όλα αυτά. Κι επειδή κανείς δεν την εμπόδισε, σήμερα δεν τα αμφισβητεί απλώς, αλλά τα θεωρεί δικά της!
Κανείς, δεν στηρίζεται αποκλειστικά στο Διεθνές Δίκαιο, για να διαφυλάξει τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας του. Κανείς…
Μόνο οι ιδεοληπτικοί της ριζοσπαστικής αριστεράς. Που θεωρούν όποιον τους το υποδεικνύει ως… “ακροδεξιό”! Κάτι τέτοιους είχε μάλλον κατά νου ο Μίκης, όταν κατήγγειλε του “εθνομηδενιστές”!
Υπάρχει κι άλλο, όμως, ακόμα… καλύτερο:
Ο αρθρογράφος “ξιφουλκεί” και με καταγγέλλει όταν επισημαίνω πως η Τουρκία έχει αποφασίσει την κλιμάκωση εναντίον μας.
Δεν το αμφισβητεί! Ούτε και μπορεί άλλωστε. Μετά τα πρόσφατα γεγονότα, είναι προφανές ότι ο Ερντογάν έχει επιλέξει την κλιμάκωση…
Εγώ λοιπόν, επισημαίνω ότι κάποια στιγμή πρέπει να του απαντήσουμε και να τον σταματήσουμε.
Και ο αρθρογράφος με καταγγέλλει ότι επιλέγω την… κλιμάκωση!
Όχι, καλό μου παιδί!
Την κλιμάκωση την επιλέγουν οι άλλοι. Εμείς έχουμε την επιλογή, είτε να αντισταθούμε κάποια στιγμή ή να τα χάσουμε όλα αμαχητί. Αμυνόμενοι είμαστε, όχι “επιτιθέμενοι”.
Και παρεμπιπτόντως, αυτό που λέω το κάνουν όλοι οι άλλοι.
“Απαγορευμένο” είναι μόνο για τις αγκυλώσεις και τις εμμονές της “Κοοπερατίβας για τη ριζοσπαστική αριστερά” κλπ. κλπ.
Δεν μας “απειλεί” η Τουρκία με συμβατικό Πόλεμο…
Έχει ήδη εξαπολύσει εναντίον μας, εδώ και χρόνια, “υβριδικό πόλεμο”, για να μας κερδίσει με “φοβέρες και απειλές”, όχι με πραγματική σύγκρουση.
Το δόγμα: to win by fright not by fight.
Εμείς, για να το αντιμετωπίσουμε αυτό πρέπει να στήσουμε αξιόπιστες συμμαχίες και “ερείσματα” και να αντισταθούμε σε κάποιο σημείο αποφασιστικά.
Τίποτε περισσότερο δεν χρειάζεται. Αλλά και τίποτε λιγότερο δεν αρκεί.
Στη σύγχρονη στρατηγική η έννοια της Αποτροπής (έναντι επιθετικού γείτονα) προβλέπει την αξιόπιστη απειλή. Που πρέπει όχι μόνο να είναι “απειλή”. Αλλά να είναι και “αξιόπιστη”.
Αλλιώς έχεις αποφασίσει να παραδώσεις τα πάντα! Οπότε καλό είναι να το πεις δημόσια! Κι όχι να καταγγέλλεις όσους διαφωνούν να…”κατεβάσουν” τα παντελόνια τους! Δεν σε υποχρεώνει κανένα να είσαι πατριώτης. Αλλά, όταν παίζεις του παιγνίδι των απέναντι εθνικιστών, υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα.
Και βεβαίως, το “κερασάκι στην τούρτα” είναι η έκκληση του αρθρογράφου στο τέλος του “πονήματός” του, να αποκηρύξει τις θέσεις του Θανάση Κ. η ΝΔ και να με… διαγράψει!
Προσπαθούν να επιβάλουν την ιδεολογική τρομοκρατία τους για λογαριασμό της… ριζοσπαστικής Αριστεράς, ακόμα και μέσα στη ΝΔ.
Μυαλό πολύ δεν έχουν, αλλά από θράσος όμως…
Θυμίζει την εποχή της, αλήστου μνήμης, Σοβιετικής Ένωσης, όπου υπήρχε εκεί ένα δίκτυο συγγραφέων και διανοουμένων που κυκλοφορούσαν μεταξύ τους τις αντικαθεστωτικές απόψεις τους σε παράνομα χειρόγραφα ή πολυγραφημένα αντίγραφα, τα λεγόμενα “Σαμιζντάτ”.
Οι σοβιετικές αρχές, άλλοτε τους κυνηγούσαν κι άλλοτε έκαναν “τα στραβά μάτια”.
Κι υπήρχαν τότε κάποιοι φανατικοί “απαράτσνικοι” (της κομματικής νομενκλατούρας) που δημόσια κατήγγελλαν όχι μόνο τα “Σαμιζντάτ”, αλλά και το Κόμμα που τους “ανεχόταν”.
Γιατί λέει ήταν “ακροδεξιοί”, “φασίστες”, “πράκτορες του ιμπεριαλισμού”, “μίσθαρνα όργανα” κλπ. κλπ. κλπ.
Όλα αυτά βέβαια, οι ίδιοι οι Ρώσοι τα θυμούνται σήμερα με φρίκη. Αλλά κάποιοι ταλαίπωροι εδώ, ψάχνοντας ακόμα τη “ριζοσπαστική αριστερά” δεν έχουν καταλάβει τίποτε…
Και προσπαθούν να υιοθετήσουν και σήμερα τις σκοτεινές μεθόδους κατά των “Σαμιζντάτ”. Μόνο που τώρα δεν ζητούν να μας στείλουν στα Γκούλανγκ. Απλώς να μας αποκηρύξουν και να μας διαγράψουν.
Μη φάτε παιδιά, έχουμε γλάρο στο φούρνο…
Διαβάστε το προηγούμενο άρθρο του Θανάση Κ. στο new deal
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
