Χώρος ελεύθερης έκφρασης και δημιουργίας, η κατάληψη αποτέλεσε στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και στις αρχές του 2000 σήμα κατατεθέν του εναλλακτικού βερολινέζικου κινήματος. Η καρδιά όχι μόνο της τέχνης αλλά και της πολιτικής αλτερμοντιαλιστικής σκέψης είχε βρει την «Μέκκα» του. Άνθρωποι της τέχνης και της διανόησης από όλο τον κόσμο φιλοξενήθηκαν, αυτοί και τα έργα τους, στον χώρο. Το μισογκρεμισμένο κτίριο του νούμερο 53 της Oranien-burgerstrasse μεταβλήθηκε έτσι τα τελευταία είκοσι χρόνια ύπαρξής του σε ένα σημείο αναφοράς της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας εναλλακτικής προσέγγισης της πραγματικότητας.
Αλλά η οικονομική συγκυρία και τα σχέδια της εταιρίας για εμπορική αξιοποίηση του ακινήτου φαίνεται να ανατρέπουν τα δεδομένα. Στα τέλη Ιουλίου έληξε η διορία που είχε δώσει η τελευταία στους καταληψίες να εκκενώσουν τον χώρο. Στο πλαίσιο αυτό οι ογδόντα και πλέον καλλιτέχνες που στεγάζουν εκεί τα εργαστήριά τους κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να αποτελέσουν αντικείμενο έξωσης. Ο υπεύθυνος της πρωτοβουλίας που διαχειρίζεται την κατάληψη του κτιρίου Martin Reiter δηλώνει έτοιμος να ξεκινήσει απεργία πείνας ώστε να αποτρέψει την διαφαινόμενη έξωση. Η δημοσιότητα που έχει λάβει το θέμα αγγίζει και τις τοπικές εκλογές του 2011 για τον δημαρχιακό θώκο του Βερολίνου.
Ο δήμαρχος της πόλης παρακολουθεί, όπως δήλωσε, στενά το θέμα και ήδη ο αγώνας για την διατήρηση της κατάληψης φιγουράρει στην προεκλογική ατζέντα των πρασίνων. Μένει να δούμε τελικά εάν η διαφαινόμενη κινητοποίηση οργανώσεων, πολιτικών σχηματισμών αλλά και των ίδιων των πολιτών της γερμανικής πρωτεύουσας θα μπορέσει να αποτρέψει την διαφαινόμενη εξέλιξη.