Στην Ιταλία έγιναν εκλογές κι ήλθαν όλα τα πάνω-κάτω…
ΝΙΚΗΤΗΣ Ο ΕΥΡΩΣΚΕΠΤΙΚΙΣΜΌΣ
Κέρδισαν οι «αντισυστημικές δυνάμεις του ευρωσκεπτικισμού» και οι δεξιές-ακροδεξιές δυνάμεις (πάντως όχι φιλοναζί…)
Η τάση ενίσχυσης των αντισυστημικών – ευρωσκεπτικιστών και της δεξιάς-ακροδεξιάς, υπάρχει από καιρό σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Όμως, είναι η πρώτη φορά, που κερδίζουν καθαρά σε μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα του «Ευρωπαϊκού πυρήνα» (μετά την επικράτησή τους στην Αυστρία, στην Πολωνία και στην Ουγγαρία παλαιότερα…)
Τέσσερα πράγματα επιβεβαιώνονται πια:
- Η Κεντροαριστερά συντρίβεται. Περιθωριοποιείται για τα καλά…
- Η Κεντροδεξιά μετακινείται δεξιότερα.
- Η Αριστερά εξαφανίζεται…
- Και οι αντί-συστημικές δυνάμεις που εκφράζουν ευρωσκεπτικισμό ενισχύονται, χωρίς να μπορούν να καταχωρηθούν εύκολα στην ακροδεξιά, αλλά και χωρίς να έχουν πρόβλημα να συνεργαστούν μαζί της.
Η πάλαι ποτέ «Λίγκα του Βορρά», μετατράπηκε σε «Λίγκα» απλώς!
ΥΙΟΘΕΤΟΥΝ ΕΘΝΙΚΉ ΠΟΛΙΤΙΚΉ
Έπαψε να ζητά την απόσχιση του αναπτυγμένου Ιταλικού βορά από την Ιταλία και υιοθέτησε «εθνική πολιτική» απομάκρυνσης ολόκληρης της Ιταλίας από την ευρωζώνη! Κι αυτό σταδιακά, όχι με απότομες κινήσεις…
Ταυτόχρονα η «Λίγκα» υιοθέτησε αντί-μεταναστευτική πολιτική! Με αποτέλεσμα – από την ώρα που έγινε «εθνοκεντρική» και «αντιμεταναστευτική» – να διπλασιάσει τις δυνάμεις της…
Και να είναι σήμερα το τρίτο κόμμα εθνικά και το πρώτο κόμμα του κεντροδεξιού συνασπισμού – που συνολικά κέρδισε τις εκλογές.
Το περίεργο είναι πως οι Βρυξέλλες προσεύχονταν τις τελευταίες βδομάδες να βγει το κόμμα Μπερλουσκόνι πρώτο στον κεντροδεξιό συνασπισμό για να ορίσει Πρωθυπουργό τον «φιλοευρωπαίο» Ταγιάνι.
Αλλά οι προσευχές τους δεν εισακούστηκαν…
Στο μεταξύ είχαν φροντίσει να αντικατασταθεί ο Μπερλουσκόνι από μια σειρά 4 μη εκλεγμένων Πρωθυπουργών: Ένα «τεχνοκράτη», τον Μόντι. Ένα κεντροδεξιό με μεγάλο πέρασμα στην Κεντροαριστερά, τον Λέτα. Ένα «κεντροαριστερό μεταρρυθμιστή», τον Ρέντσι. Κι ένα υπηρεσιακό, τον Τζεντιλόνε.
Ο Λέτα και κυρίως ο Ρέντσι δεν τα πήγαν άσχημα. Η Ιταλία απέφυγε τα χειρότερα – τη χρεοκοπία που είχε πλησιάσει επικίνδυνα. Αλλά δεν πέτυχε να ξαναμπεί σταθερά σε τροχιά ανάπτυξης.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΙΤΑΛΟΙ
Κι έτσι η Ιταλική κοινωνία, τους παραμέρισε…
- Πρώτον, διότι παρά τα επιτεύγματα της περασμένης πενταετίας των «μη εκλεγμένων» δοτών πρωθυπουργών, οι Ιταλοί θέλησαν να επιστρέψουν στην δημοκρατική κανονικότητα.
Με κυβερνήσεις που να έχουν πλήρη δημοκρατική νομιμοποίηση. Όποιος δεν το βλέπει αυτό, δεν βλέπει τίποτε.
Οι συνταγές των «τεχνοκρατών» και των «εξω-πολιτικών» προσωπικοτήτων τελικά απορρίπτονται από τις κοινωνίες. Και φέρνουν, ενίσχυση ακραίων δυνάμεων…
- Δεύτερον, διότι το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης προκαλεί σεισμικές αντιδράσεις στις κοινωνίες που το υφίστανται.
Στην Ιταλία κοντά στο 65% του εκλογικού σώματος απέρριψε τα κόμματα που έδειξαν ανοχή στη λαθρομετανάστευση.
Το Κίνημα των 5αστέρων, η Λίγκα και η Φόρτσα Ιτάλια του Μπερλουσκόνι, όλα τους απορρίπτουν την ανοχή στη λαθρομετανάστευση! Και το άθροισμά τους, μαζί με μικρότερα ακροδεξιά κόμματα, ξεπερνά το 65%.
Αντίθετα, η Κεντροαριστερά του Ρέντσι που στήριξε πολιτικές ανοχής στη λαθρομετανάστευση (αν και πολύ πιο «ελεγχόμενα» από τους δικούς μας ΣΥΡΙΖΑίους και διάφορους φιλελέδες), καταποντίστηκε!
Έχασε τις μισές δυνάμεις της σε σύγκριση με τις ευρωεκλογές του 2014.
- Τρίτον, πέρα από το «εθνοκεντρισμό» («η Ιταλία πρώτα») και την αντιμεταναστευτική πολιτική, η Κεντροδεξιά κινήθηκε – και η κοινωνία ανταποκρίθηκε – στην φιλελεύθερη πολιτική μείωσης των φόρων.
Ανάπτυξη με υπέρ-φορολόγηση δεν υπάρχει! Ιδιαίτερα σε χώρες που έχουν έλλειμμα ανταγωνιστικότητας.
Και τα δύο κόμματα που κέρδισαν τις εκλογές – αλλά και ολόκληρη η Κεντροδεξιά – υιοθέτησαν πολιτικές μείωσης των φόρων. Άλλοι πιο δραστικά και άμεσα, άλλοι πιο σταδιακά, αλλά επίσης δραστικά μεσοπρόθεσμα…
Η Ιταλία επιβεβαιώνει κάτι που ξέραμε από καιρό: Οι δημοκρατικές κοινωνίες της Ευρώπης μετακινούνται πιο εθνοκεντρικά, πιο δεξιά και σε πιο φιλελεύθερες πολιτικές. Ταυτόχρονα! Εδώ οι δικοί μας δεν λένε να το καταλάβουν…
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
Πράγματι, στην Ελλάδα οι αντιδράσεις για ό,τι συνέβη στην Ιταλία δείχνουν απόλυτη σύγχυση:
- Οι Αριστεροί και οι Κεντροαριστεροί πανικοβλήθηκαν για την άνοδο της δεξιάς (και την αντίστοιχη κατάρρευση των ομοϊδεατών τους).
- Οι πιο «φιλελέδες», φοβούνται την άνοδο των αντισυστημικών δυνάμεων. Που τις ταυτίζουν με το… ΣΥΡΙΖΑ!
Δεν καταλαβαίνουν πως αυτό που ενισχύθηκε στην Ιταλία είναι στον αντίποδα – το ακριβώς αντίθετο προς – ό,τι εκπροσωπεί ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ:
- Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κατ’ εξοχήν εθνομηδενιστικό κόμμα. Στην Ιταλία ενισχύθηκαν οι «εθνοκεντρικοί».
- Ο ΣΥΡΙΖΑ επέβαλε πρωτοφανή φοροκαταιγίδα. Στην Ιταλία επικράτησαν κατά κράτος οι οπαδοί των φορολογικών μειώσεων.
- Ο ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε τα σύνορα κι έφερε αληθινό τσουνάμι λαθρομεταναστών. Στην Ιταλία επικράτησαν οι αντίπαλοι της λαθρομετανάστευσης! Και κάθε ανοχής προς αυτήν…
Ακούσαμε και κάτι άλλο στην Ελλάδα.
Από ανθρώπους που δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ και που θέλουν ειλικρινώς να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ μιαν ώρα αρχύτερα. Αλλά βρίσκονται σε πλήρη σύγχυση:
Ότι εκείνο που λείπει σήμερα – στην Ευρώπη γενικότερα, στην Ιταλία όπως ήλθαν τα πράγματα και ασφαλώς στην Ελλάδα – είναι το… «Κέντρο»!
Δηλαδή «το μετριοπαθές τμήμα» του πολιτικού προσωπικού, της κοινωνίας και της διανόησης, που μπορούν να επιτύχουν τη σύγκλιση και τη συναίνεση. Κόντρα στις δυνάμεις των άκρων που επιδιώκουν την πόλωση…
Μετρήστε πόσα ψέματα σε τόσο λίγες γραμμές!
ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΗΤΑΝ ΜΕΤΡΙΟΠΑΘΕΣ
* Πρώτον, το «Κέντρο» στην Ελλάδα ποτέ δεν ήταν «μετριοπαθές»!
Ήταν ιδιαίτερα συγκρουσιακό – για την ακρίβεια ήταν πάντα ο ένας «πόλος» ενός μόνιμου διχασμού.
- Προπολεμικά το Βενιζελικό Κέντρο ήταν σε μόνιμη σύγκρουση με τη Βασιλική παράταξη!
Ήταν «δημοκρατικό Κέντρο» επειδή ήθελε να περιορίσει τα προνόμια και τις εξουσίες των ανακτόρων. Δεν είχε ιδιαίτερη ευαισθησία για τις ελευθερίες και τα δικαιώματα. Πολύ συχνά πρωτοστατούσε και σε πραξικοπήματα! Το πρόβλημά τους ήταν το Παλάτι, όχι «η δημοκρατική κανονικότητα»…
Άλλωστε, λειτουργική κοινοβουλευτική δημοκρατία εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα από το 1974, επί Καραμανλή! Όχι από οποιοδήποτε «κεντρώο» κόμμα…
- Στα χρόνια του εμφυλίου, το Κέντρο πρωτοστάτησε στην σύγκρουση με την Αριστερά!
Οι κυβερνήσεις που έφεραν σε πέρας και νίκησαν τον εμφύλιο ήταν «κεντρώες» κατά κύριο λόγο…
- Το Κέντρο στη δεκαετία του ’60, ήταν σε μόνιμη σύγκρουση με τη δεξιά και το «κράτος της δεξιάς».
Με τους αριστερούς που ήταν υπό διωγμό τότε, άλλοτε τα πήγαινε καλά, άλλοτε τους κυνηγούσε άλλοτε ήθελε να νομιμοποιήσει το παράνομο ΚΚΕ, άλλοτε όχι! Αλλά η μόνιμη σύγκρουσή του Κέντρου ήταν με το «κράτος της δεξιάς». Ήταν απολύτως συγκρουσιακή δύναμη το Κέντρο τότε.
Όχι… «μετριοπαθής»!
- Και μετά το 1974, το «Κέντρο», όπως εκπροσωπήθηκε από το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, ήταν σε μόνιμη και συνεχή σύγκρουση με τη δεξιά, ακόμα και στην πολύ μετριοπαθή εκδοχή της ΝΔ μετά το 1974.
Καταψήφιζαν ό,τι έφερνε η ΝΔ – ακόμα και την ένταξη στην Ευρώπη!
ΑΠΟΨΕ ΠΕΘΑΙΝΕΙ Η ΔΕΞΙΑ
Κάθε φορά που κέρδιζαν τις εκλογές κραύγαζαν «απόψε πεθαίνει η δεξιά»! Τους δεξιούς τους κυνηγούσαν όπου τους έβρισκαν και τους περιθωριοποιούσαν παντού…
Μέχρι και το 2009 προκάλεσαν πτώση της τότε εκλεγμένης κυβέρνησης της ΝΔ με πρόσχημα την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας και με σύνθημα «λεφτά υπάρχουν»! Για να φέρουν έξη μήνες μετά το πρώτο μνημόνιο…
Το Κεντρώο ή κεντροαριστερό ΠΑΣΟΚ, δεν υπήρξε ποτέ «μετριοπαθής δύναμη»!
Μετά το 2012, το ΠΑΣΟΚ που απέμεινε μετά την πρωτοφανή συρρίκνωσή του, έγινε «μετριοπαθές» – πράγματι – αλλά έπαψε να είναι «δύναμη»…
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Το ΠΑΣΟΚ σε ολόκληρη τη σταδιοδρομία του εξέφρασε τις απόψεις της Αριστεράς, στην πιο «ενσωματώσιμη» εκδοχή τους.
- Ο κρατισμός, ως «μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης»,
- ο λαϊκισμός, ως εργαλείο πολιτικής επιβολής,
- ο δικαιωματισμός, ως πρότυπο κοινωνικής διαχείρισης,
- η «πολιτική ορθότητα», ως εργαλείο ιδεολογικής περιθωριοποίησης των αντιπάλων,
- ο «κατευνασμός» της Τουρκίας ως φιλοσοφία εξωτερικής πολιτικής,
υπήρξαν κοινή κληρονομιά του ΠΑΣΟΚ και της Αριστεράς!
Όταν χρεοκόπησαν, κατέρρευσε και το ΠΑΣΟΚ…
Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Γι’ αυτό κατέρρευσε: Επειδή χρεοκόπησαν οι ιδέες του. Και την κληρονομιά του ανέβαλε να τη διαχειριστεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο οποίος πολύ σύντομα προσέκρουσε στα ίδια – και χειρότερα – αδιέξοδα. Γι’ αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ εκπροσωπεί στην πραγματικότητα το «παλιό». Το χειρότερο κομμάτι του «παλιού»…
Που έχει ήδη χρεοκοπήσει, αλλά πεισματικά αντιστέκεται και δεν λέει να πεθάνει…
ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΠΟΥ ΚΡΑΤΗΣΑΝ ΟΡΘΙΑ ΤΗ ΝΔ
* Η ΝΔ επιβίωσε, στο μεταξύ, γιατί ανακάλυψε ξαφνικά – και επί Σαμαρά – τις πολιτικές που θα έπρεπε πάντα να εκφράζει. Και μάλιστα σε μια περίοδο που οι πολιτικές κερδίζουν έδαφος διεθνώς.
- Επί Σαμαρά έκλεισε τα σύνορα και μείωσε τον αριθμό των λαθρομεταναστών (μέσω Αμυγδαλέζας).
(Επί ΣΥΡΙΖΑ άνοιξαν τα σύνορα και σάρωσε τη χώρα αληθινό τσουνάμι. Που ύστερα αποσταθεροποίησε και ολόκληρη την Ευρώπη)
- Επί Σαμαρά, η ΝΔ πέτυχε τη μεγαλύτερη μείωση του ελλείμματος με ταυτόχρονη μείωση φόρων!
(Επί ΣΥΡΙΖΑ επιβλήθηκε αληθινή φοροκαταιγίδα…)
- Επί Σαμαρά, η ΝΔ πέτυχε να κρατήσει τις τράπεζες ανοικτές, να μειώσει το χρέος και να επιστρέψει τη χώρα στην ανάπτυξη.
(Με το που ήλθε ο ΣΥΡΙΖΑ έκλεισαν οι τράπεζες, εκτοξεύθηκε ξανά το χρέος και η χώρα επέστρεψε για δύο ακόμα χρόνια στην ύφεση)
- Επί Σαμαρά πέτυχε να κάνει τις περισσότερες μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει ποτέ, τις περισσότερες αποκρατικοποιήσεις που έχουν γίνει ποτέ, να ανέβει η χώρα 41 θέσεις στη διεθνή κατάταξη ανταγωνιστικότητας της Παγκόσμιας Τράπεζας και να βελτιώσει τη θέση της 25 θέσεις στην μάχη κατά της διαφθοράς!
(Επί Τσίπρα, μπλόκαραν ξανά οι μεταρρυθμίσεις – που ψηφίζονται αλλά δεν εφαρμόζονται! Μπλόκαραν και οι αποκρατικοποιήσεις. Υποχώρησε ξανά η Ελλάδα στην παγκόσμια κατάταξη ανταγωνιστικότητας. Ενώ υποχώρησε και στην διεθνή κατάταξη της διαφθοράς…)
- Και τέλος επί Σαμαρά, η ΝΔ κατάφερε να συγκυβερνήσει με το ΠΑΣΟΚ αλλά στη βάση της δικής της πολιτικής.
Με αποτέλεσμα ακόμα κι όταν έχασε, δυόμιση χρόνια αργότερα, να διατηρήσει τις δυνάμεις της! Ενώ το ΠΑΣΟΚ έπεσε ξανά στα μισά της δύναμής του (αφού είχε χάσει τα τρία τέταρτα της προηγούμενης δύναμής του!)
Μεταξύ 2010-2015, η ΝΔ άρχισε να ξαναβρίσκει το εαυτό της και να γίνεται η κεντροδεξιά παράταξη των μεταρρυθμίσεων, της ανάπτυξης, αλλά και της εθνικής πολιτικής και της εσωτερικής ασφάλειας.
Είναι εκπληκτικό, αλλά στην Ιταλία ο Κεντροαριστερός Ρέντσι, μετά από ενάμιση χρόνο Πρωθυπουργίας, είδε το κόμμα του να χάνει τις μισές του δυνάμεις – και να πέφτει στο 19%!
Ενώ ο Σαμαράς μετά από δυόμιση χρόνια πολύ πιο δύσκολης Πρωθυπουργίας έχασε ελάχιστα και κράτησε το 28%!
ΨΕΥΤΟΨΙΛΗΜΜΑ ΜΕΤΡΙΟΠΑΘΕΙΑ Ή ΠΟΛΩΣΗ
Συμπέρασμα: Μη μπλέκουμε σε ψευτοδιλήμματα τύπου:
- Μετριοπάθεια- πόλωση, ή
- Παλαιό-καινούργιο,
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πια ο τελευταίος θεματοφύλακας του «παλαιού» – το χειρότερο κομμάτι του παλαιού – και φορέας απόλυτης πόλωσης!
Το ζητούμενο είναι να συσπειρωθούν οι δυνάμεις που θέλουν φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, εθνική αναγέννηση μέσα από ανάπτυξη, ισότιμη ευρωπαϊκή πορεία χωρίς γραφειοκρατικά χαλινάρια, ασφάλεια και δικαιοσύνη για τους πολίτες, αξιοπρέπεια και ασφάλεια για τη χώρα.
Κι αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με χτύπημα του κρατισμού, χτύπημα της φοροκαταιγίδας, χτύπημα του δικαιωματισμού, χτύπημα του κατευνασμού.
Και τελικά με εκδίωξη του ΣΥΡΙΖΑ!
Η παγκόσμια τάση και η Ευρωπαϊκή τάση το ευνοεί αυτό.
Όποιος δεν το βλέπει, δεν βλέπει τίποτε.
Η ΝΔ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΑ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΟΔΟΥ
Η ΝΔ δεν πρέπει να γίνει κόμμα των «ναιμεναλλάδων», ούτε των «ισαποστάκηδων»!
Δεν πρέπει να γίνει κόμμα της… «μέσης οδού», ανάμεσα στη δημοκρατία και τους βιαστές της, ανάμεσα στην φιλελεύθερη ανάπτυξη και τους κρατιστές, ανάμεσα στην εθνική ασφάλεια και τους εθνομηδενιστές.
Τέτοια «μέση οδός» δεν υπάρχει. Είναι θλιβερό αδιέξοδο.
Και για τη χώρα και για την παράταξη…
Η ΝΔ οφείλει να απελευθερώσει τις εσωτερικές δυνάμεις του Έθνους και να συμπορευτεί με τα μεγάλα ευρωπαϊκά ρεύματα.
Το ξεκίνησε ο Σαμαράς…
Να το ολοκληρώσει ο Κυριάκος.
Οι εξελίξεις στην Ιταλία, βαράνε καμπανάκι για όλους…
Διαβάστε το προηγούμενο άρθρο του Θανάση Κ. στο new deal